از مدت‌ها پیش کاوش در فضا یک چالش بزرگ برای سازمان‌هایی همانند ناسا بوده است. دراعماق فضا هیچ ناحیه جغرافیایی مشخص و واضحی وجود ندارد و از این رو تشخیص تفاوت‌ها میان یک موقعیت با موقعیتی دیگر به هیچ عنوان آسان نخواهد بود. با این‌حال دنبال کردن موقعیت و وضعیت حرکت فضاپیماها برای اهداف اکتشافات فضایی بسیار مهم است؛ به ویژه زمانی که صحبت از پرواز به سیارات دیگر در میان باشد.
آزمایش جدید ناسا در ایستگاه فضایی بین‌المللی نهایتا ممکن است راه‌حلی قابل اعتماد را در اختیارمان قرار دهد. آزمایش کاوشگر ایستگاه برای فناوری زمان‌بندی و پیمایش اشعه ایکس به صورت مخفف SEXTANT نامیده می‌شود و سال گذشته در ایستگاه فضایی بین‌المللی به مرحله اجرا درآمده است. این فناوری از پالس‌های اشعه ایکس ساطع شده از اجرام فضایی دور دست به عنوان یک GPS فضایی برای یافتن موقعیت خود در هر نقطه از منظومه‌شمسی استفاده می‌کند.
سیاره ما با اجرام آسمانی فوق‌العاده متراکمی احاطه شده است؛ ستارگانی با خاصیت مغناطیسی که از قطب‌های خود اشعه ایکس را ساطع می‌کنند. این ستارگان با سرعت فوق‌العاده‌ای در حال حرکت هستند و پرتوهای ایکس را به سمت ما روانه می‌کنند و ما نیز به صورت جزئی یک پالس از این پرتوها را دریافت می‌کنیم. از دیدگاه ما اجرام فضایی همانند فانوس‌های کیهانی هستند که در هر ثانیه صدها یا حتی هزاران پرتو نور را به سمت ما ارسال می‌کنند.
SEXTANT برای شناسایی این سیگنال‌های اشعه ایکس از ده‌ها جرم آسمانی مرتبط نزدیک به هم و استفاده از این سیگنال‌ها جهت تعیین موقعیت اجرام آسمانی طراحی شده است. به هنگام حرکت ایستگاه فضایی بین‌المللی، زمان‌بندی سیگنال‌های اجرام فضایی بسته به این‌که ایستگاه فضایی بین‌المللی در حال دور یا نزدیک شدن به آن‌ها است به میزان مختصری تغییر می‌کند. طی چند روز در ماه نوامبر، SEXTANT برای استفاده از سیگنال‌های فضایی تنظیم شد تا موقعیت دقیق ایستگاه فضایی بین‌المللی را با دقت 10 مایل مشخص نماید. تنها پس از گذشت تنها چند ساعت از جمع‌آوری داده‌ها، آزمایش به این هدف دست یافت و در برخی موارد حتی موفق به موقعیت‌یابی ایستگاه فضایی بین‌المللی با دقت تنها 3 مایل شد.
ناسا امیدوار است که بتواند از تکنولوژی‌هایی نظیر SEXTANT در فضاپیماهای آینده به ویژه نمونه‌هایی که در حال دور شدن از زمین هستند، استفاده کند. ورژن آینده فناوری SEXTANT احتمالا حتی از دقت بالاتری نیز برخوردار خواهد بود؛ به گونه‌ای که شاید قادر به مکان‌یابی موقعیت فضاپیما با دقت یک مایل و یا حتی کم‌تر باشد. با استفاده از این تکنولوژی جدید ناسا قادر به یافتن روشی مطمئن جهت کاوش در منظومه‌شمسی است.
اره دیگه اونم نیاز بهgpsدارن باید یجوری مسیر پیدا کنن دیگ
ایول ب ناسا چ پیشرفتی کرده
mashalla