کلیه کاربران گوشیهای آیفون از اپلیکیشن Apple Health که بهصورت پیشفرض بر روی هندست آنها نصب شده استفاده نمیکنند اما این اپلیکیشن نقشی مهم در دادگاه جنایی آلمان ایفا میکند. یک پناهنده افغان با نام حسین خاوری با تجاوز به عنف و قتل یک دانشجوی 19 ساله رشته پزشکی با نام ماریا لادنبرگر و مدفون کردن جنازه وی در رودخانه متهم شده بود.
محاکمه حسین از ماه سپتامبر سال 2017 آغاز شد و لادنبرگر در اکتبر سال 2016 به قتل رسیده بود. مقامات مربوطه قصد داشتند تا به جستجوی اطلاعات موجود در گوشی آیفون وی بپردازند؛ اما خاوری از ارایه پسورد گوشی خود به آنها جهت بازگشایی دستگاه خودداری میکرد. بر اساس گزارشات جانبی، ماموران رسیدگی به پرونده برای دسترسی به اطلاعات گوشی وی به یک شرکت خصوصی در مونیخ متوسل شدند. خاوری به گناه خود اعتراف کرد اما همچنان از بیان برخی جزئیات طفره میرفت.
مقامات به سراغ اپلیکیشن سلامتی اپل در گوشی وی رفتند و متوجه شکل فعالیتهای انجام گرفته توسط خاوری در آن روز مشخص شدند؛ همان روزی که پیکر لادنبرگر در رودخانه دریسام رها شد. آنها کشف کردند که بخش اعظم فعالیتهای خاوری در آن روز شامل “بالا رفتن از پله” بوده است. آنها این اطلاعات را در نظر گرفتند و میان زمان انجام این کار با زمان انتقال جنازه لادنبرگر به سمت رودخانه توسط خاوری و بالا رفتن مجدد وی از پلهها ارتباطی برقرار کردند.
یک مامور تحقیق در نقش مشابه خاوری به صحنه جرم رفت تا نظر پلیس در مورد رها کردن جنازه را بازسازی نماید. میان فعایتهای اپلیکیشن Apple Health که توسط مسئول پرونده مورد بررسی قرار گرفته بود و اطلاعات ثبت شده روی گوشی خاوری، نوعی همبستگی مشاهده شد.
سئان اوبرین، محقق آزمایشگاه حفظ حریم خصوصی Yale گفت: “در حال حاضر استناد به شواهد دیجیتالی در اجرای قانون به امری مرسومتر بدل شده است و بدین منظور نه تنها از معیارهای اپلیکیشنها، بلکه از ویژگیهای تشخیص چهره، دادههای ضبط شده از اسپیکرهای هوشمند و البته دستگاههای هوشمند مجهز به دوربین استفاده میشود.”
مایکل کوت، یکی دیگر از محققین آزمایشگاه ییل پیشنهاد کرده است که دادههای استخراج شده از اسمارتفونها و سایر دستگاهها احتمالا در جریان تحقیقات جنایی میتوانند بیشتر مورد استفاده قرار گیرند. به نطر میرسد که سیستم قانونی هنوز موفق به یافتن روشی برای رسیدگی به چنین نمونههایی نشده است.
اوبرین گفت: به نظر من، سازندگان و تولیدکنندگان نرمافزار در وهله اول بایستی در قبال کاربران خود مسئولیتپذیر باشند. اینکه دادهها چه زمان و کجا در اختیار دادگاه قرار داده شوند، پرسشی پیچیدهتر است. به نظر من بسیار بهتر است که این دادههای نظارتی را به هیچ عنوان جمعآوری نکنیم. بهترین حالت این است که تا حد امکان چنین دادههایی به صورت محلی بر روی دستگاهها نگهداری شوند. در صورت جمعآوری این دادهها، افراد ذیربط مسئولیت سنگینی در قبال دفاع از حریم خصوصی کاربران خود خواهند داشت.
ایفون همیشه مایه دردسره
چه جالب به یه گوشی اعتماد کردن برای شاهد قتل..ایران عمرا این چیزا قبول کنن