سه دلیل برای آنکه دنده دو: درگ را بازی کنیم

دنده دو: درگ یک بازی هیجانی برای دوستداران سرعت با ماشین‌های ایرانی و محیطی جذاب و دوست‌داشتنی است. ممکن است بعد از برخورد با یک بازی ایرانی چندان رقبتی به داشتن آن در گوشی اندروید خود نداشته باشید اما باید با آی‌تی‌رسان همراه باشید تا دلایلی را برایتان ارایه دهیم که دنده دو می‌تواند نظرتان را درمورد یک بازی ایرانی تغییر دهد.

گرافیک مناسب

یک از نقاط قوت این بازی گرافیک بسیار خوب آن است که در مقایسه با حجم ارایه شده می‌توان گرافیک آن را در سطح عالی رده‌بندی کرد. البته این بازی را نباید با بازی‌هایی مانند most wanted مقایسه کرد زیرا تفاوت چشم‌گیری بین این دو وجود دارد که قاعدتا در بازی most wanted حجم بسیار بالایی را شاهد هستیم.

جزئیات در بازی خوب است خیابان‌ها و ماشین‌های بازی که البته ایرانی هم هستند، کیفیت مناسبی دارند اما ایراداتی هم به این بخش از بازی وارد است که از جمله ‌آن‌ها می‌توان به زاویه دوربین در نمایش ماشین‌ها و خیابان اشاره کرد که به شخصه اصلا آن را نپسندیدم و احساس می‌کردم این زاویه دید نامعقول است.

علاوه بر این در ابتدای ورود به بازی و در هنگام لود، تصویری بسیار با کیفیت به نمایش در می‌آید که انتظار هر کاربری را از گرافیک این بازی بالا می‌برد اما پس از ورود به منوی بازی و مراحل متوجه می‌شوید چندان هم چنگی به دل نمی‌زند و آن طور که باید، نیست. ولی در مجموع سازندگان بسیار تلاش کرده‌اند که در طول بازی شما را از گرافیک مراحل راضی نگه دارند.

گیم پلی اعتیاد آور

مراحل بازی به این‌صورت است که شما با افراد مختلفی که در سطح شهر مهارت بالایی در رانندگی دارند، مسابقه می‌دهید و هر بار که برنده می‌شوید پول مسابقه را به جیب می‌زنید و می‌توانید با این پول ماشین خود را ارتقا دهید و یا آن را تعویض کنید. در این میان با افراد مختلفی روبه‌رو می‌شوید و به شهر‌های زیادی سفر می‌کنید تا مهارت خود را با دیگران بسنجید.

در هنگام رانندگی موردی که برایم بسیار عجیب بود مسولیت من در بازی بود که فقط و فقط مسئول عوض کردن دنده بودم که البته باید اینکار را به موقع و دقیق انجام می‌دادم. در ابتدا پس از طی کردن چند مرحله از بازی دائم منتظر بودم زاویه دوربین در بازی برایم تغییر کند و مسئولیتم را از تعویض دنده به یک رانندگی واقعی تغییر دهم اما متوجه شدم که گیم پلی بازی تا انتها همین است که مقداری برایم ناامید کننده بود.

پس از طی چند مرحله با پولی که به‌دست آوردم وارد بخش ارتقا در بازی شدم و این قسمت را دوست داشتم زیرا بسیار متنوع و کار‌آمد بود و احساس می‌کردم زحمتی که برای به‌دست آوردن پول کشدیده‌ام را در راه درستی خرج می‌کنم زیرا با ارتقا بخش‌های مختلف مانند تایر‌ها و موتور ماشین می‌توانستم شتاب خود را در هنگام رانندگی بالا ببرم.

مسابقاتی که می‌دادم تنها یک شکل و ساده نبودند بلکه تنوع زیادی در آن بخرج داده شده بود و مسابقات پلکانی و داستانی و چند نمونه دیگر در آن داستان بازی را جذاب می‌کردند. البته موردی که از آن رضایت نداشتم این بود که پس از انجام هر مرحله یک خانه از باک بنزین ماشینم کم می‌شد و برای پر شدن آن باید مقداری صبر می‌کردم.

ایرانی بودن

یکی از دلایلی که این بازی را برایم جذاب می‌کرد همین مورد بود محیطی که برایم هیچ ابهامی نداشت و سفر به شهر‌های مختلف ایران و مسابقه دادن با ماشین‌های ایرانی و شخصیت‌هایی با اسم‌های فارسی برایم جالب بود. محیط بازی برایم آشنا بود حس خوبی در آن داشتم.

در مراحل بازی شخصیت‌هایی را پیدا کردم که برایم یک داستان را می‌ساختند و اینکه طراحی بازی به گونه‌ای بود که شخصیت‌های آن تمام قسمت‌های بازی را به من آموزش می‌دادند و مانند خیلی از بازی‌ها مرا در ابتدای ورود به بازی با آن‌ همه آیتم و بخش‌های مختلف که پیچیده به‌نظر می‌رسند، تنها نمی‌گذاشت.