محققان سرانجام علت اختلاف در سرعت ذوب شدن یخچال‌های گرینلند را کشف کردند

سرزمین گرینلند به سرعت در حال ذوب شدن است اما برخی یخچال‌ها سریع‌تر ناپدید می‌شوند. در گیر و دار کشف علت این پدیده، یک نقشه‌برداری جدید از بستر اقیانوس این منطقه به فهمیدن علت این قضیه کمک کرد.

مناطقی که سرعت ذوب یخچال‌ها در آن‌جا سریع‌تر است، بر روی آبدره‌های (Fjords) عمیقی قرار گرفته‌اند که به آب اقیانوس اطلس این امکان را می‌دهد تا از زیر این پهنه‌های یخی نیز سبب ذوب شدن آن‌ها شود. محققان به سرپرستی زمین‌شناسی به نام رومن میلان از دانشگاه کالیفرنیا، داده‌های توپوگرافی و اقیانوس‌نگاری 20 یخچال بزرگ که در جنوب شرقی گرینلند بر روی 10 آبدره واقع شده‌اند را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. نقشه‌برداری‌های انجام شده نشان داد برخی از این آبدره‌ها صد‌ها متر عمق دارند.

این چاه‌های آبی عمیق سبب می‌شوند آب‌های گرم‌تر و شور‌تر از اعماق اقیانوس به یخچال‌ها برخورد داشته باشند و موجب تسریع فرایند ذوب شدن آن‌ها شوند. ایبن در حالی است که دیگر یخچال‌ها به واسطه وجود صخره‌های آذرین‌لایه (Sills) کم عمق یا بالا آمدن سطح بستر اقیانوس محافظت می‌شوند. در حقیقت این سیل‌ها مانند یک سد در مقابل آب گرم و شور عمل می‌کنند. محققان با مقایسه سرعت ذوب یخ‌ها بر اساس داده‌ها و مشاهدات موجود از سال 1930 تا 2017 به این نتیجه رسیده‌اند که سریع‌ترین میزان ذوب یخچال‌ها از زیر صورت می‌گیرد.

محققان در این مطالعه از داده‌های حاصل از برنامه‌های ناسا در ماموریت ایس‌برگ (که با هدف اندازه‌گیری ضخامت و گرانش یخ‌ها با استفاده از هواپیما انجام پذیرفته) و همین‌طور ماموریت ذوب اقیانوسی گرینلند یا OMG که با ابزار‌های سونار و اندازه‌گیری گرانش به منظور تعیین شکل و عمق بستر اقیانوس در نزدیکی دماغه یخی انجام شد، کمک گرفته‌اند. ماموریت OMG شامل رها‌سازی هر ساله صد‌ها کاوشگر در اقیانوس برای کنترل و اندازه‌گیری میزان شوری و دمای آب در اعماق مختلف است.

در نمودار بالا اطلاعات مربوط به دو یخچال بزرگ آورده شده است. یخچال Mogens North که دارای سرعت ذوب و عقب‌نشینی سریعی است و یخچال Skinfaxe که تقریبا شرایط پایداری دارد. در این بررسی‌ها مشخص شد که در زیر یخچال Mogens North چندین آبدره عمیق قرار گرفته است. در حالی که سیل‌ها در دهانه یخچال Skinfaxe مانع نفوذ آب‌های گرم عمیق اقیانوسی و برخورد به یخچال می‌شوند.

در حقیقت به علت خواص ویژه آب، دمای آن با افزایش عمق نیز از چهار درجه سانتی‌گراد پایین‌تر نمی‌رود و همین امر موجب گرم ماندن آن در اعماق اقیانوس می‌شود. از طرف دیگر وجود آبدره‌ها به بالا آمدن سریع این آب گرم به سطوح بالاتر و ذوب یخ‌ها کمک می‌کند اما در مناطقی که صخره‌های سیل وجود دارد، یخچال‌ها از تماس با این آب های گرم محفاظت می‌شوند.