اخیرا از یک خودروی بدون سرنشین جدید در میدان نبرد مجهز به سیستم موشک‌های ضدتانک با پلتفرم رباتیک رونمایی شده است. مزیت این ربوتانک مرگبار، توانایی نابودی تانک‌های سنگین پیشرفته تا شعاع سه مایلی است و در صورت هدف قرار گرفتن خودش نیز هیچ سربازی کشته یا زخمی نخواهد شد.
در اینجا این سوال مهم مطرح می‌شود که کدام عارضه از میدان نبرد برای انسان مرگبار‌تر است؟ این خودروی بدون سرنشین زمینی یا USG که به نام THeMIS شناخته می‌شود؟ THeMIS به عنوان یک وسیله دفاعی چندمنظوره در کشور استونی طراحی شده که می‌تواند هم مانند یک طلایه‌دار لشگر عمل کند و توانایی اجرای آتش پشتیبانی و حمل بار و تجهیزات نیروهای زمینی را دارد.
این وسیله زرهی با یک معماری باز ساخته شده که می‌توان آن را به راحتی تغییر داد، آپگرید کرد و برای اهداف مختلف تجهیز نمود. موتور آن از نوع هیبریدی الکترونیکی-دیزلی با صدای بسیار کم یا فاقد صداست. به علاوه امکان قرار دادن یک بازوی رباتیک به همراه مسلسل نیمه سنگین کالیبر 50 بر رویش فراهم است و همچنین تا 750 کیلوگرم بار را نیز می‌تواند به همراه خود جابه‌جا نماید.
اما THeMIS دارای توانایی مرگبار‌تری نیز هست. Milrem با همکاری صنایع موشکی اروپا MBDA موفق به سوار کردن موشک‌های جدید یکپارچه MMP Precision Attack Combat Turret که به اختصار IMPACT نامیده می‌شود، بر روی این ماشین پرتاب‌گر برد کوتاه شده است. تاج موشکی آن شامل دو موشک MMP (موشک Moyenne Portée یا موشک میان‌برد) است. در حقیقت این نوع موشک یکی از جدید‌ترین موشک‌های ضدتانک در بازار تسلیحات است. MMP دارای بردی در حدود 3.1 مایل و قدرت نفوذی برابر با 39.3 اینچ در پوشش زره فولادی تقویت شده است.
مسابقه تسلیحاتی بین سازندگان تانک و طراحان موشک‌های ضدتانک در حدود یک قرن است که ادامه دارد و دست برتر به طور متناوب بین این دو گروه جابه‌جا می‌گردد و هر تیم مایل است قدرت خود را بیشتر به رخ بکشد. فعلا با توسعه و گسترش سیستم‌های حفاظتی فعال که با استفاده از ترکیب رادار‌های شناسایی و موشک‌های ضد‌موشک هدایت شونده ساخته شده‌اند، تانک‌ها را رویین‌تن و موشک‌های ضدتانک را کم اثر کرده‌اند.
اما از سوی دیگر نیز پیشرفت‌های سریع پهپاد‌های ضد تانک که به‌راحتی تانک‌ها را شکار می‌کنند، سبب تغییر در این معادلات شده است. در واقع در دوران گذشته این مبارزه تنها بین تانک‌ها و موشک‌های ضدتانک بود ولی اکنون رقبای جدیدی ظهور کرده‌اند. سلاح‌های رباتیک علاوه بر جذابیت زیاد، ارزان‌قیمت نیز هستند و می‌توانند بدون ترس از تلفات انسانی از بین بروند.
مهندسان صنایع دفاعی امروزه باید جان خدمه تانک را در مقابل ربات‌های مرگبار و بی‌احساس حفظ کنند که حتی از بین بردن آنها نیز جز اندکی هزینه مادی، خسارت جانی به دشمن وارد نخواهد آورد. مهم‌ترین و کاربردی‌ترین راه‌حل، رباتیک‌کردن متقابل تانک‌ها و عاری شدن تانک از خدمه انسانی است. این راه‌حل شاید به نظر کمی دشوار باشد ولی اجتناب‌ناپذیر می‌نماید.
در حقیقت میدان‌های نبرد آینده صحنه جنگ ربات‌ها علیه ربات‌ها است که جنگ را کاملا به یک نبرد علمی-صنعتی بدل می‌نماید و کم‌ترین خطر را برای انسان‌ها در برخواهد داشت، البته به شرطی که یک جنگ کلاسیک در صحرا و مناطق فاقد سکنه رخ دهد ولی طی چند دهه اخیر که پای جنگ‌ها به درون شهر‌ها کشیده است و کوچه و خیابان‌ها با عرصه خونین جولان مرگ بدل شده است، شاید احتمال مرگبار شدن جنگ‌ها و افزایش تلفات افراد غیر‌نظامی در مواجه با ربات‌های نظامی قاتل بیشتر باشد!
