در صورتی‌که جدیدترین شایعات پیرامون اسمارتفون سامسونگ گلکسی S10 صحت داشته باشند، احتمالا در آینده شاهد عرضه گوشی‌های بیش‌تری مجهز به دوربین‌های سه‌گانه خواهیم بود. در حال حاضر حسگر سه‌گانه اسمارتفون هواوی P20 پرو با یک سنسور 40 مگاپیکسلی با رزولوشن بالا، حسگر مونوکروم و لنز تله‌فوتو خود، نتایج چشمگیری را به ثبت می‌رساند. همچنین بر اساس شایعات، هندست آینده ال‌جی V40 نیز با پیکره‌بندی دوربین سه‌گانه روانه بازار می‌شود. این پدیده به خوبی می‌تواند نمایانگر آینده عکاسی در اسمارت‌فون‌های رده‌بالا باشد.
ترکیبات متعددی از سنسورهای دوربین و لنزها قادر به ارایه گزینه‌های تصویربرداری چشمگیری هستند. وجود دوربین‌های بیش‌تر به معنای انعطاف‌پذیری بالاتر و تمایز بیش‌تر محصول خواهد بود؛ لذا در ادامه به بررسی مزایای احتمالی دوربین‌های سه‌گانه خواهیم پرداخت.
عکاسی با رزولوشن بالاتر
هنگامی‌که امکان ثبت تصاویر با رزولوشن 40 مگاپیکسلی وجود دارد، پس چرا تصاویری 12 مگاپیکسلی بگیریم؟ هواوی P20 پرو از این نگرش تبعیت کرده و دربردارنده ایده‌ای جامع برای سنسور اصلی دوربین است؛ ایده‌ای که سایر قابلیت‌های دوربین حول آن شکل می‌گیرند. دوربین‌های با رزولوشن بسیار بالا برای ثبت تصاویر فیس‌بوکی یا حتی چاپ عکس‌ها کارآیی چندانی ندارند؛ اما برای بزرگ‌نمایی و برش زدن تصاویر بسیار مفید واقع می‌شوند. با وجود امکان برش یک تصویر با رزولوشن بالاتر، پرداخت هزینه برای خریداری یک حسگر دوم تله‌فوتو با قابلیت بزرگ‌نمایی 2 برابری چه ضرورتی خواهد داشت؟
دوربین‌های رزولوشن بالا به ندرت در اسمارت‌فون‌ها ظاهر می‌شوند. این مساله تا حدی به دلیل محدودیت‌های فضایی در گوشی‌های هوشمند خواهد بود؛ امری که مستلزم به‌کارگیری پیکسل‌های کوچک‌تر و وجود نویز بیش‌تر به صورت بالقوه است. در نتیجه رزولوشن موثر تصاویر و بدتر از آن، کارآیی دوربین در شرایط نوری ضعیف کاهش پیدا می‌کند. با این‌حال با قرار دادن یک حسگر مونوکروم اضافی در کنار سنسور اصلی و بهره‌گیری از تکنیک‌هایی نظیر اتصال پیکسل‌ها و تکنیک‌های هوشمند نرم‌افزاری برای ترکیب تصاویر، کارآیی دوربین در شرایط نوری ضعیف بهبود یافته و فناوری ثبت تصاویر با رزولوشن‌های بالاتر در طراحی ماژول‌های چند دوربینه مدرن به‌کار گرفته شده است.
گشودگی دیافراگم دوگانه یا چندگانه
اتصال پیکسل‌ها احتمالا روشی مفید برای بهبود کارآیی حسگرهای رزولوشن بالا در شرایط نوری ضعیف خواهد بود؛ اما دوربین‌ها همانند آخرین گوشی پرچم‌دار سامسونگ می‌توانند از مشخصه گشودگی دیافراگم متغیر بهره‌مند شوند.
گشودگی دیافراگم یکی از فاکتورهای کلیدی و تعیین‌کننده در شدت نور دریافتی توسط سنسور است و وجود نور بیش‌تر به معنای نویز کم‌تر و تصاویری روشن‌تر در فضاهای تاریک خواهد بود. زمانی که درباره دیافراگم متغیر صحبت می‌کنیم، میان مشخصه‌های فاصله کانونی و کیفیت لنز نوعی تعادل وجود دارد. اما این ایده، راه‌حلی مناسب و معقول برای اسمارت‌فون‌های محدود شده از جنبه‌های مختلف است. همچنین گشودگی دیافراگم قابل تغییر توسط کاربر امکان کنترل بیش‌تر جلوه‌های هنری مربوط به پس‌زمینه مات را در اختیار عکاسان قرار می‌دهد. این موضوع حتی منحصر به یک سنسور نبوده و استفاده از فناوری مذکور در کنار 2 یا حتی 3 لنز می‌تواند کارایی لنزهای تله‌فوتو یا لنزهایی با زاویه دید گسترده را نیز در شرایط نوری ضعیف ارتقا دهد.
قابلیت بزرگ‌نمایی مضاعف
در حال حاضر، لنز تله‌فوتو با قابلیت بزرگ‌نمایی 2 برابری در بسیاری از اسمارت‌فون‌های پرچم‌دار مشاهده می‌شود. اما تا این لحظه هواوی P20 پرو تنها هندستی است که امکان بزرگ‌نمایی 3 برابری را در اختیار کاربران قرار می‌دهد. اما چرا لنزهای تله‌فوتو با بزرگ‌نمایی 4 یا 5 برابری نیز ارایه نشده است؟ به‌کارگیری لنزهای چندگانه برای بزرگ‌نمایی اپتیکال، طیف گسترده‌تری از گزینه‌های عکاسی را پیش روی علاقه‌مندان قرار خواهد داد. اگرچه احتمالا این پدیده از منظر یک کاربر ناامیدکننده خواهد بود؛ زیرا اپلیکیشن دوربین به آسانی میان گزینه‌های مربوط به بزرگ‌نمایی سوئیچ می‌کند.
قابلیت‌های بزرگ‌نمایی پیشرفته احتمالا در بهترین حالت از ترکیب مشخصه‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری حاصل می‌شوند. همگی می‌دانیم که دوربین‌های چندگانه و حتی منفرد قادر به ثبت تصاویر با رزولوشنی خارق‌العاده هستند که در مقایسه با بزرگ‌نمایی دیجیتال استاندارد بسیار بهتر به نظر می‌رسند. قابلیت زوم هیبریدی هواوی، میزان بزرگ‌نمایی را تا سقف 5 برابر افزایش داده و مشخصه قدیمی سوپر زوم شرکت اوپو نیز تصاویر 50 مگاپیکسلی قابل برش را با جزئیاتی بالا خلق می‌کند. مطمئنا می‌توانیم شاهد پیاده‌سازی فناوری‌های مشابه از سوی سایر تولیدکنندگان باشیم. حتی ممکن است قابلیت‌های بزرگ‌نمایی نیز بیش از پیش توسعه پیدا کنند.
ثبت تصاویر با زاویه دید گسترده
ال‌جی با پیاده‌سازی اولیه ماژول دوربین دوگانه در محصولات سری G و V خود موجب محبوبیت دوربین‌ها با زاویه دید گسترده شد. به نظر می‌رسد که سامسونگ نیز برای پرچم‌دار آینده گلکسی S10 خود از این ایده الهام گرفته است. بعلاوه اجرای این ایده به عنوان گزینه‌ای برای دوربین‌های جلویی گوشی نیز آغاز شده است و این حرکت، امکان ثبت طیف وسیع‌تری از تصاویر توسط حسگرهای سلفی را فراهم می‌نماید.
لنزهای با زوایه دید گسترده برای مدتی طولانی به‌عنوان یکی از گزینه‌های موردعلاقه ما برای عکاسی مطرح بوده‌اند. این لنزها به منظور ثبت جزئیات بیش‌تر در هر فریم، انعطاف‌پذیری بالاتری دارند. مطمئنا شما مایل به ثبت کلیه تصاویر با زاویه دید گسترده نخواهید بود؛ بنابراین وجود این لنزها به عنوان حسگر دوم یا سوم احتمالا ایده‌آل محسوب می‌شود. میان قابلیت بزرگ‌نمایی اپتیکال و یک لنز با زاویه دید گسترده غالبا ارتباطی قوی وجود دارد؛ پس چرا از هر 2 آن‌ها در کنار هم استفاده نشود؟
قابلیت تشخیص عمق
مشخصه مات‌شوندگی بوکه نرم یکی از پیشرفته‌ترین تکنیک‌های مورد استفاده توسط بسیاری از عکاسان است. اسمارت‌فون‌ها به کمک نرم‌افزار از این جلوه بصری به صورت فزاینده‌ای تقلید می‌کنند. اگرچه این‌کار با استفاده از 2 دوربین عام‌منظوره نیز امکان‌پذیر است؛ اما وجود یک حسگر تشخیص عمق اختصاصی و ارزان‌قیمت می‌تواند نتایج فوق‌العاده‌ای را بر جای بگذارد.
پیش‌تر و در سال 2014، اسمارتفون اچ‌تی‌سی وان M8 با یک حسگر تشخیص عمق 4 مگاپیکسلی اختصاصی عرضه شد. این ایده همچنان در گوشی‌هایی نظیر هندست جدید شیائومی پوکوفون F1 مشاهده می‌شود. این اسمارتفون مجهز به دوربین دوم 5 مگاپیکسلی اختصاصی برای سنجش عمق است. مشخصا ضرورتی ندارد که حسگر اضافی دارای رزولوشنی بالا بوده یا حتی کیفیت بالایی داشته باشد. این سنسور صرفا بایستی در الگوریتم‌های نرم‌افزاری تشخیص لبه کارآیی مناسبی از خود نشان دهد.
در صورتی‌که از طرفداران بزرگ جلوه‌های بصری بوکه هستید، حسگر اختصاصی تشخیص عمق احتمالا بایستی در فهرست علاقه‌مندی‌های شما قرار داشته باشد. اگر به دنبال مشخصه پیشرفته‌تری هستید، حسگرهای اختصاصی از انواع مختلف نیز می‌توانند برای نگاشت 3 بعدی محیط اطراف شما مورد استفاده قرار گیرند. این موضوع مشابه تلاش گوگل در راستای فناوری تانگو است. در حال حاضر این تکنولوژی منسوخ شده و از بین رفته است.
قابلیت HDR و عملکرد مناسب‌تر در شرایط نوری ضعیف
استفاده از دوربین اضافی برای ارتقا کارآیی در فضاهای تاریک، هیجان کم‌تری دارد؛ اما همچنان سودمند خواهد بود. در حال حاضر تعدادی از گوشی‌های هوشمند با بهره‌گیری از حسگرهای مونوکروم رزولوشن بالا برای حساسیت بهتر در شرایط نوری ضعیف و ثبت جزئیات با محدوده دینامیکی بالا، بدین شکل عمل می‌کنند. در صورتی‌که به دنبال تصاویر HDR بدون ریسک تارشدگی ناشی از ترکیب چندین نوردهی متفاوت هستید، یک حسگر مونوکروم اختصاصی بهترین پیشنهاد خواهد بود.
به کمک یک حسگر دوربین با سلول‌های پیکسلی بزرگ‌تر که قادر به دریافت نور بیش‌تری است نیز می‌توان به نتایجی مشابه دست یافت. ایده قدیمی اولترا پیکسل شرکت اچ‌تی‌سی همچنان محاسن خاص خود را دارد که احتمالا آن‌را به عنوان یک دوربین اختصاصی با پیکسل‌هایی بسیار بزرگ برای عکاسی شبانه مطرح می‌کنند. به‌کارگیری این دوربین در کنار یک دوربین اصلی معمولی، ایده مناسبی خواهد بود.
پیش‌تر گفته شد که اتصال پیکسل‌ها به‌عنوان روشی برای کاهش رزولوشن تصاویر و در مقابل بهبود روشنایی آن‌ها در شرایط نوری ضعیف مورد استفاده قرار می‌گیرد. نه‌تنها هواوی در اسمارتفون P20 پرو خود از این فناوری بهره گرفته؛ بلکه شیائومی نیز با به‌کارگیری سنسور سوپرپیکسل در گوشی جدید Mi A2 از تکنولوژی مذکور سود برده است. این حسگر به منظور ثبت تصاویر 5 مگاپیکسلی در فضاهای کم‌نور، 4 پیکسل مجاور را در قالب یک پیکسل بزرگ‌تر با اندازه 2 میکرون ادغام می‌نماید. اسمارتفون ال‌جی V30 ThinQ نیز به‌صورت مشابه با استفاده از دوربین 16 مگاپیکسلی خود، تصاویری 4 مگاپیکسلی را در حالت Bright Mode ثبت می‌کند.
فناوری ادغام پیکسلی به خوبی می‌تواند نمایانگر آینده عکاسی اسمارت‌فون‌ها در شرایط نوری ضعیف باشد. استفاده از این فناوری در لنزهای تله‌فوتو موجب ارتقا کارآیی آن‌ها برای عکس‌برداری در فضاهای تاریک خواهد شد.
با یک دوربین سه‌گانه چه کارهایی می‌توان انجام داد؟
بزرگ‌نمایی اپتیکال و عکس‌های با زاویه دید گسترده از جمله واضح‌ترین مزایای طراحی دوربین‌های چندگانه به‌شمار می‌آیند. احتمالا محبوب‌ترین اتفاق ممکن برای دوربین‌های سه‌گانه، ارایه کلیه گزینه‌های عکس‌برداری مذکور در قالب یک مجموعه واحد است. با این‌حال دوربین‌های اضافی، ابزارهایی قدرتمند برای بهبود کیفیت تصاویر در شرایط نوری ضعیف، محدوده دینامیکی، جلوه‌های بصری مات و بزرگ‌نمایی دیجیتال پیشرفته محسوب می‌شوند. متاسفانه حتی با به‌کارگیری دوربین‌های سه‌گانه نیز احتمالا دستیابی به کلیه مزایای فوق مقدور نخواهد بود.
دوربین سه‌گانه هواوی P20 پرو با ترکیبی نسبتا ایده‌آل از رزولوشن بالا، تصویربرداری در شرایط نوری ضعیف و قابلیت‌های بزرگ‌نمایی عرضه شده است؛ اگرچه سنسور مونوکروم دوربین می‌توانست با المانی جذاب‌تر نظیر یک لنز با زاویه دید گسترده جایگزین شود.
در صورتی‌که برای ساخت دوربین ایده‌آل خود قادر به انتخاب انواع سه‌گانه سنسورهای اسمارت‌فونی باشید، کدام‌یک را انتخاب خواهید کرد؟
