اکنون از عمر اسمارت‌فون‌ها بیش از 10 سال زمان می‌گذرد. در حقیقت 10 سال پیش و در چنین روزهایی، نخستین گوشی اندرویدی با نام T-Mobile G1 معرفی شد. جای تعجب نیست که این دسته از محصولات در گذر زمان شاهد رویه‌های بسیار وحشتناکی بوده‌اند. در این مقاله به بررسی 7 نمونه از بدترین رویکردهای این صنعت می‌پردازیم؛ اما متاسفانه همچنان از چندین مورد صرف‌نظر شده است.
نمایشگرهای 3 بعدی
هنگامی‌که به یک “گوشی 3 بعدی” فکر می‌کنید، احتمالا به‌طور مستقیم سراغ گوشی اچ‌تی‌سی EVO 3D محصول سال 2011 و ال‌جی اپتیموس 3D که مدتی پس از آن معرفی شد، خواهید رفت. احتمالا برای شما تعجب‌آور خواهد بود که بدانید مووا SH251Is ساخت کمپانی ژاپنی شارپ در واقع نخستین گوشی مجهز به هر نوع قابلیت 3 بعدی بود و پیش‌تر در سال 2002 عرضه شد. با این‌حال EVO 3D برای اولین بار در خارج از آسیا به فروش رفت. هر 2 گوشی EVO 3D و اپتیموس 3D از فناوری انطباق دید ناظر بهره‌مند بودند و این موضوع به معنای عدم نیاز به عینک‌های 3 بعدی بود.
اسمارت‌فون اچ‌تی‌سی EVO 3D
در آن زمان، هر 2 گوشی با بهره‌گیری از افکت‌های 3 بعدی به‌عنوان یک ویژگی جدید سرگرم‌کننده، حقیقتا دوست‌داشتنی بودند. اما این طرح مفهومی به‌سرعت کم‌رنگ شد. در طی چندین سال، تعدادی دستگاه دیگر نیز وجود داشته که یقینا از آن‌ها کاملا بی‌خبر هستید. گوشی فایرفون آمازون تنها یک نمونه از این هندست‌ها به‌شمار می‌آید. این گوشی شدیدا ناموفق که از سوی جف بزوس و دوستانش روانه بازار شد، فاقد یک نمایشگر 3D بود و در عوض برای ردیابی چهره کاربر و ایجاد رابط کاربری ظاهرا 3 بعدی موسوم به “چشم‌انداز پویا” از 4 دوربین در بخش جلویی دستگاه استفاده می‌کرد. این ایده به‌عنوان بخشی فوق‌العاده از تاریخچه اسمارت‌فون‌ها و نه چیزی بیش‌تر از آن محسوب می‌شود.
پروژکتورهای داخلی
گوشی گلکسی بیم
گلکسی بیم، تنها گوشی مجهز به پروژکتور نبود؛ اما هندست‌های مجهز به این ویژگی نیز فراوانی چندانی ندارند. موتورولا یک موتوماد 200 دلاری با نام پروژکتور Insta-Share را عرضه کرد؛ اما حتی این ماژول‌ها نیز به موفقیت چشم‌گیری دست نیافتند. در آخرین اقدام، یک کمپانی با نام MOVI، فروش یک گوشی با پروژکتوری نسبتا ناشناخته را آغاز کرد. اما با وجود پردازنده مدیاتک، برچسب قیمتی 599 دلاری و فقدان بازاریابی، عدم طرح حتی یک بازخورد در حساب کاربری این شرکت در وب‌سایت eBay و ثبت تنها 2 مورد در بررسی‌های سایت آمازون، تعجب‌آور نخواهد بود. به‌عبارت دیگر تقریبا می‌توان اطمینان داشت که گوشی‌های مجهز به پروژکتور، دیگر در آینده مجددا تولید نخواهند شد.
نمایشگرهای دوگانه
در اینجا با یک واقعیت سروکار داریم: اسمارت‌فون‌ها تنها به یک نمایشگر نیاز دارند. صرف‌نظر از نگرش شما، برای عدم موفقیت تجاری گوشی‌های مجهز به نمایشگر دوگانه یک دلیل مهم وجود دارد. کیوسرا اکو، نخستین فردی بود که این ایده حیرت‌انگیز را مطرح نمود و کمپانی ZTE با عرضه اسمارت‌فون اکسون M در سال گذشته تلاش کرد تا آن‌را احیا کند. نمایشگر دوم با فواید بسیار اندک خود تنها موجب افزایش چشمگیر هزینه و پیچیدگی فرآیند تولید محصول خواهد شد. شایان به ذکر است که وجود حاشیه اجتناب‌ناپذیر، تجربه واقعی “نمایشگر بزرگ‌تر” را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.
اسمارت‌فون ZTE Axon M
بعلاوه شاهد عرضه گوشی‌های متنوعی با یک نمایشگر معمول در جلو و صفحه‌نمایش دوم در قسمت پشتی دستگاه بوده‌ایم. تصویر گوشی‌های یوتافون با نمایشگرهای دوم e-ink خود سریعا در ذهن کاربران مجسم می‌شود. اما تاکنون هیچ‌یک از این هندست‌ها در ایالات‌متحده تولید نشده است (ساخت یوتافون 2 تقریبا اجرایی شده است). در حقیقت تنها چند روز پیش شاهد تلاش ZTE برای استفاده از این طراحی در گوشی نوبیا Z18S مجهز به نمایشگر ثانویه از نوع اولد بودیم. از نظر بسیاری از کارشناسان، این ایده غیرضروری است؛ اما ظاهرا تعداد زیادی از کاربران به آن علاقه دارند، زیرا نمایشگر جلویی را از وجود ناچ بی‌نیاز می‌کند. البته بهره‌گیری از نمایشگر دوگانه، پیامدهای اندک دیگری را نیز به‌دنبال خواهد داشت.
افزونه‌های ماژولار
پروژه‌های Ara و Phonebloks را به‌خاطر دارید؟ این پروژه‌ها، طرح‌هایی مفهومی برای گوشی‌های واقعا ماژولار بودند که در آن‌ها شما قادر به خارج کردن دوربین‌ها، ماژول‌های حافظه، باتری‌ها و سایر اجزاء خواهید بود. متاسفانه این کانسپت‌ها هرگز تولید نشده و از گذشته تنها به‌عنوان طرحی بر روی کاغذ باقی‌مانده اند. در عوض شاهد عرضه نسخه‌های بسیار ناقصی مانند ال‌جی فرندز و موتورولا موتومادز بوده‌ایم. سیستم ال‌جی فرندز بسیار نامناسب بود و پس از عرضه تنها یک گوشی با نام ال‌جی G5 به حال خود رها شد. تنها 2 ماژول برای این اسمارت‌فون قابل‌دسترس بود که یکی از آن‌ها هرگز در ایالات‌متحده عرضه نشد.
2 ماژول فرندز برای ال‌جی G5. ماژول B&O هرگز در ایالات‌متحده ارایه نشد.
موتومادز عملکردی مناسب‌تر اما نه‌چندان بهتر داشت. اگر فردی را در حال استفاده از یک گوشی سری موتو Z با یک موتومادز مشاهده کنید، احتمالا این ماژول در قالب برخی اقدامات تبلیغاتی همراه با گوشی و به‌صورت رایگان ارایه شده است. برخی کاربران از زمان خریداری موتو Z از ماژول باتری استفاده کرده‌اند؛ اما عدم تلاش موتورولا جهت باریک‌تر نمودن طراحی این گوشی (با ضخامت 5.19 میلی‌متر) را ضروری نمی‌دانند. ابزارهای حیاتی نیز در اینجا نقش خود را ایفا می‌کنند؛ اما با وجود تنها یک افزونه دوربین 360 درجه‌ای که پس از اعمال تخفیف با قیمت 19 دلار به فروش می‌رسد، موتورولا نیز عملکرد کاملا موفقی نداشته است. آقای روبین، عرضه افزونه جک هدفون را به مشتریان وعده داده است.
حذف جک هدفون
حذف جک صوتی هدفون، حقیقتا اقدامی غیر قابل‌درک است. آی‌فون 7 بدون جک 3.5 میلی‌متری هدفون معرفی شد و به‌طور مشابه، تقریبا کلیه پرچم‌داران اندرویدی نیز با چنین ماهیتی روانه بازار شدند. البته قبل از آن، اسمارت‌فون موتو Z و برخی گوشی‌های چینی فاقد جک هدفون بودند. اما اگر بخواهیم واقع‌بین باشیم، اپل دارای نقش تعیین‌کننده‌ای در بازار است.
احتمالا می‌گویید که این رویکرد موجب طراحی باریک‌تر گوشی‌ها خواهد شد؛ اما حقیقتا چنین اقدامی ضخامت آن‌ها را چندان کاهش نخواهد داد و اسمارت‌فون ویوو X5 مکس با ضخامت 4.75 میلی‌متری خود می‌تواند مجهز به جک 3.5 میلی‌متری باشد و در این زمینه هیچ عذر و بهانه‌ای وجود ندارد. همچنین احتمالا معتقدید که تولیدکنندگان به‌منظور درآمدزایی بیش‌تر از طریق فروش دانگل‌ها دست به چنین اقدامی زده‌اند. اما به‌سختی می‌توان تصور کرد که این عمل منجر به درآمدزایی قابل‌توجهی در بازار شود. چگونگی کارکرد احتمالی این راهبرد در خصوص محصولات اپل قابل مشاهده است. ایرپادهای این شرکت از محبوبیت بسیار بالایی برخوردار هستند؛ اما بعید است که فروش پیکسل بادز قادر به جبران افت میزان فروش ناشی از فقدان جک هدفون در اسمارت‌فون پیکسل 2 باشد. خوشبختانه گوشی‌های سامسونگ و ال‌جی همچنان مجهز به جک هدفون هستند. شما وادار نیستید میان شارژ کردن گوشی خود و گوش دادن به موسیقی، یکی را انتخاب کنید و این موضوع بسیارعالی است. تنها می‌توان امیدوار بود که جک 3.5 میلی‌متری به وضعیت فراگیر گذشته خود بازگردد؛ اگرچه چنین نگرشی بعید به‌نظر می‌رسد.
نمایشگر ناچ‌دار
این مشخصه یکی دیگر از مواردی است که به لحاظ فنی برای نخستین بار در قالب یک گوشی اندرویدی معرفی شد؛ اما در واقع اپل با تولید آی‌فون X در این زمینه پیش‌دستی کرد. شرکت شارپ با عرضه اسمارت‌فون Aquos S2 به طیف تولیدکنندگان نمایشگرهای ناچ‌دار پیوست و اکنون برخی گوشی‌های ال‌جی، هواوی، وان‌پلاس، ایسوس و دیگر برندها از این مشخصه طراحی محبوب استفاده می‌کنند. متاسفانه گوگل نیز با معرفی اسمارت‌فون پیکسل 3XL در این مسیر قدم خواهد گذاشت (اما در خصوص گوشی پیکسل 3 این‌طور نیست).
کاربران از اشغال فضای بیش‌تر توسط ناچ و در وهله اول نوار اعلان‌ها، گلایه دارند؛ اگرچه در واقع این موضوع نهایتا حذف بخشی از حواشی فوقانی موجود در گوشه‌های سمت چپ و راست نمایشگر را به‌دنبال داشته است. در صورتی‌که تولیدکنندگان بیش‌تری امکان پر کردن فضای فوقانی نمایشگر با رنگ مشکی و حذف موثر ناچ را فراهم نمایند، احتمالا از حجم حواشی منفی پیرامون این سبک از طراحی کاسته خواهد شد. جالب خواهد بود که ببینیم آیا دوربین جلویی با مکانیزم کشویی، جایگزین ناچ خواهد شد یا خیر. اگرچه در این زمینه تردیدهایی وجود دارند.
دکمه‌های دستیار اختصاصی
آخرین مورد اختصاصا متعلق به سامسونگ است. این کمپانی به دلیل عدم دنباله‌روی از طراحی ناچ‌دار و حفظ جک صوتی هدفون شایسته تحسین است. اما وجود دکمه بیکسبی، آزاردهنده خواهد بود. صاحبان گوشی‌های گلکسی S8 و S8 پلاس بارها به‌صورت تصادفی و ناخواسته، اپلیکیشن بیکسبی را اجرا نموده‌اند. اما سامسونگ بنا بر دلایلی اجازه نمی‌دهد که این دکمه کاملا غیرفعال شود. در واقع میان سامسونگ و انجمن توسعه‌دهندگان، نبرد کوچکی پیرامون این موضوع وجود داشت. چند روز پیش، سامسونگ تنظیماتی را اضافه کرد تا تنها با 2 بار فشردن دکمه بیکسبی، این اپلیکیشن اجرا شود؛ اما این موضوع همچنان به‌نوعی پیچیده است.
گوشی گلکسی S8 و دکمه بیکسبی آن
فقدان دکمه قابل برنامه‌ریزی که بر روی گوشی‌های گلکسی اکتیو سال گذشته مشاهده شد، محسوس است و در صورتی‌که سامسونگ یا هر تولیدکننده دیگری قادر به بازگردانی آن باشد، بسیارعالی خواهد بود.
