کامپیوتر شما چقدر رم دارد؟ یک کامپیوتر ورک‌استیشن رده بالا، حدود 32 گیگابایت حافظه رم دارد. این در حالی است که شاید یک رایانه شخصی قدرتمند، 64 گیگابایت رم داشته باشد. رایانه‌های میان رده امروزی، حدود 8 گیگابایت حافظه رم دارند. همچنین برخی از لپ‌تاپ‌های قدیمی نیز به 2 گیگابایت رم مجهز هستند. هیچ‌کدام از موارد ذکر شده، به رم یک ترابایت نزدیک نمی‌شوند.
حدود یک دهه پیش، 128 گیگابایت حافظه ذخیره‌سازی، مقدار خوبی به حساب می‌آمد، اما امروزه می‌توانید به‌سادگی هارد درایوهایی را پیدا کنید که 16 ترابایت (و یا بیشتر) حافظه دارند. آیا روزی در حافظه‌های رم نیز شاهد این پیشرفت سریع خواهیم بود؟ پاسخ به این پرسش نامعلوم است. در هر صورت اگر در آینده شخصی بتواند یک ترابایت رم بر روی کامپیوتر خود داشته باشد، آنگاه چه کارهایی را می‌تواند با این مقدار حافظه انجام دهد؟
این مطلب را نیز بخوانید: رم کامپیوتر چگونه کار می‌کند؟
یک ترابایت رم چه شکلی است؟
شاید تصویر بالا را در شبکه‌های اجتماعی دیده باشید. این تصویر، یک سرور را با 16 بانک حافظه (memory bank) نشان می‌دهد. هر بانک حاوی یک ماژول 32 گیگابایتی و دو ماژول 16 گیگابایتی رم است؛ یعنی 64 گیگابایت به ازای هر بانک. در نهایت با ضرب عدد 16 در 64، به مقدار 1024 گیگابایت رم می‌رسیم.
تصویر بالا مربوط به چند سال پیش است. امروزه چنین سرورهایی با رم یک ترابایتی، فراوان‌تر از گذشته هستند. به مرور زمان و با افزایش ظرفیت حافظه‌های رم، دیگر جهت دستیابی به یک ترابایت رم، به فضای زیادی نیاز ندارید. در زیر تصویر یک رایانه مربوط به سال 2017 را می‌بینید که به یک ترابایت رم مجهز شده است.
جهت خرید چنین سیستمی باید چقدر هزینه کنیم؟ از آنجایی که اکثر رم‌های 16 و 32 گیگابایتی برای سرورها ساخته شده و قابلیت استفاده در رایانه‌های عادی را ندارند، پس جواب این پرسش چندان آسان نیست.
جهت مقایسه باید بگوییم که در زمان تحریر این مطلب، دو عدد رم 32 گیگابایت Corsair Vengeance RGB Pro DDR4، به قیمت 384 دلار به فروش می‌رسیدند. حال جهت رسیدن به 1024 گیگابایت رم (یک ترابایت)، باید 16 عدد رم 32 گیگابایت خریداری کنید. بدین ترتیب قیمت نهایی آن‌ها به 6144 دلار می‌رسد.
از طرفی دیگر، بیشترین رمی که در رایانه‌های Mac Pro شرکت اپل قابل نصب بوده، 1.5 ترابایت (12 ماژول 128 گیگابایتی) است. در کل هزینه خرید این مقدار رم نیز 17867دلار است. حتی اگر بتوانید این هزینه‌های بسیار زیاد را نیز تقبل کنید، آنگاه بازهم مادربوردها شکاف‌های توسعه محدودی دارند. اکثر مادربوردها، 2 یا 4 شکاف توسعه دارند. برخی از مدل‌های گران‌قیمت نیز 8 شکاف توسعه رم دارند. شکاف‌های شانزده‌گانه و بالاتر نیز در مادربوردهای سرور موجود هستند.
حال اگر حداکثر ظرفیت هر ماژول رم را 32 گیگابایت در نظر بگیریم، آنگاه یک مادربورد دسکتاپی با 8 شکاف توسعه رم، می‌تواند در عمل حداکثر 256 گیگابایت رم داشته باشد. با این اوصاف هنوز نمی‌توان یک ترابایت رم را بر روی رایانه‌های خانگی، نصب کرد.
این مطلب را نیز بخوانید: مقدار رم موردنیاز شما در تبلت، لپ‌تاپ و رایانه‌های دسکتاپی چقدر است؟
کاربردهای یک ترابایت رم
نکته‌ای که در این بین وجود دارد، این است که حافظه رم نیز از قانون بازده نزولی پیروی می‌کند. این قضیه بدین معنا است که افزودن رم بیش از یک مقدار معین، دیگر کارایی چندانی را به سیستم شما اضافه نمی‌کند. مثلا اگر از 8 گیگابایت رم استفاده کنید، آنگاه ارتقا به 64 گیگابایت، تفاوت چندانی را برای شما پدید نمی‌آورد.
اکثر بازی و نرم‌افزارها، اصلا از این مقدار رم استفاده نمی‌کنند. مادامی‌که جهت امور روزمره خود رم کافی دارید، آنگاه احتمالا دیگر نیازی به رم بیشتر نخواهید داشت. در هر صورت اگر می‌خواهید بدانید که رم زیاد (در اینجا منظور یک ترابایت است) چه کاربردهایی می‌تواند داشته باشد، آنگاه در ادامه به چند مورد جالب اشاره می‌کنیم.
هزار پنجره را در مرورگر خود باز کنید
مرورگرهای اینترنتی باید بتوانند انواع محتوا همانند ویدیو، صدا و اسناد را با استفاده از HTML، مدیریت کنند. هرکدام از این محتواها، ده‌ها فرمت دارند. مرورگرها، موتورهای مترجم داخلی خود را جهت مدیریت زبان‌های وب همانند جاوا اسکریپت و …، ارائه می‌دهند. در اکثر مرورگرها از جمله گوگل کروم، هر صفحه به‌صورت جداگانه مدیریت می‌شود. همین قضیه نیازمند مقدار زیادی حافظه رم است.
مثلا باز کردن 4 وب‌سایت عادی در گوگل کروم، کمی بیش از 600 مگابایت رم را استفاده می‌کند. بدین ترتیب، 20 برگه مرورگر حدود 3 گیگابایت از رم را استفاده می‌کنند. اما با استفاده از یک ترابایت رم، می‌توانید هزاران برگه مرورگر را باز کنید. می‌توانید این کار را بدون هیچ تأخیری انجام داده و همچنین به‌سادگی بین برگه‌های باز مرورگر خود، جابجا شوید.
صدها ویدیو را بافر کنید
در هنگام استریم ویدیو در فضای وب، مرورگر شما باید پیش از آغاز پخش، چند ثانیه اول را دانلود کند. در ادامه و در هنگام پخش، مقدار بیشتری از ویدیوی شما به‌عنوان “بافر” دانلود شده، تا در صورت قطعی لحظه‌ای اینترنت، پخش ویدیو قطع نشود. به‌طور خلاصه، بافر کردن از قطعی لحظه‌ای جلوگیری می‌کند.
از آنجایی که این داده‌های ویدیویی باید به‌سرعت قابل دسترسی باشند، پس باید در رم نگهداری شوند. اگر هم رم شما پر شود، آنگاه این داده‌ها در حافظه مجازی نگهداری خواهند شد. حافظه مجازی بخشی از درایو ذخیره‌سازی شما بوده که در هنگام پر شدن حافظه رم، مورد استفاده قرار می‌گیرد. از آنجایی که حافظه‌های ذخیره‌سازی به اندازه رم سریع نیستند، پس طبیعی است که تأخیرهایی را نیز متوجه شوید.
با یک ترابایت رم می‌توانید ده‌ها و یا حتی صدها ویدیو را در سرویس‌هایی همانند یوتیوب و … بافر کرده و سپس آن‌ها را در اوقات فراغت، مشاهده کنید. در حالت عادی، این کار ایده خوبی نیست، زیرا بارگذاری داده از حافظه مجازی به رم، به‌کندی صورت می‌گیرد. اما اگر یک ترابایت رم داشته باشید، آنگاه مشکلی در این زمینه نخواهید داشت.
تمامی بازی‌های خود را در حالت بارگذاری شده، نگه دارید
بازی‌های امروزی پیش از شروع، داده‌های خود همانند بافت‌ها، مدل‌ها، موسیقی، صدا و … را در حافظه رم بارگذاری می‌کنند. بنابراین شروع بازی‌ها به دلیل بارگذاری داده‌ها از هارد درایو به رم، به‌کندی صورت می‌گیرد. به همین دلیل است که شروع گیم‌پلی بازی حدودا یک دقیقه و یا حتی بیشتر، زمان می‌برد.
با یک ترابایت رم می‌توانید تمامی بازی‌های مدنظر خود را بر روی رایانه اجرا کرده و سپس آن‌ها را نیز باز نگه دارید. بدین ترتیب، دیتای شما همچنان در حالت بارگذاری شده باقی مانده و شما می‌توانید هر زمان که بخواهید، بین بازی‌های خود جابجا شوید. حتی اگر قصد استراحت داشته و هیچ‌کدام را نیز بازی نکنید، آنگاه بازهم می‌توانید آن‌ها را باز نگه دارید. هر زمان که بخواهید، می‌توانید سریعا به بازی کردن خود، ادامه دهید. این قضیه شامل سایر اپلیکیشن‌های دیگر نیز می‌شود. شما می‌توانید نرم‌افزارهای آهنگسازی، ویرایش ویدیو، ویرایش تصاویر و … را نیز برای همیشه باز نگه دارید.
البته با اجرای همزمان ده‌ها بازی، رایانه شما سرانجام دچار مشکلاتی می‌شود. حافظه کارت گرافیک شما پر شده و یا اینکه پردازنده مرکزی دچار مشکل می‌شود. در هر صورت اگر مشکلی پیش آید، آنگاه حافظه رم شما، مقصر نیست!
اجرای همزمان چندین سیستم‌عامل
آیا می‌دانستید که می‌توانید سیستم‌عامل‌ها را در داخل یکدیگر اجرا کنید؟ ماشین‌های مجازی این کار را از طریق فرایندهای شبیه‌سازی و مجازی‌سازی، انجام می‌دهند.
به‌عنوان مثال، اجرای macOS در داخل یک پنجره سیستم‌عامل ویندوز، کاملا شدنی است. همچنین می‌توانید یک ویندوز دیگر را در داخل ویندوز خود اجرا کرده و یا اینکه حتی سیستم‌عامل ویندوز را در داخل لینوکس نیز اجرا کنید.
دلایل مختلفی جهت استفاده از ماشین‌های مجازی وجود دارند. یکی از این موارد، تست یک سیستم‌عامل جدید به‌صورت کاملا ایمن است. مشکل اصلی ماشین‌های مجازی این است که هرکدام درصدی از منابع رایانه شما را اشغال می‌کنند. در اکثر رایانه‌ها، حافظه رم فاکتوری است که با بیشترین محدودیت مواجه است. با داشتن یک ترابایت رم، دیگری مشکلی از این بابت نخواهید داشت. بدین ترتیب می‌توانید ده‌ها ماشین مجازی را بدون افت کارایی کلی سیستم خود، مدیریت کنید.
رم خود را به یک رم دیسک تبدیل کنید
رم دیسک یا رم درایو، همان چیزی است که به نظر می‌رسد: یک درایو مجازی که بخشی از رم شما را به‌عنوان حافظه ذخیره‌سازی، مورد استفاده قرار می‌دهد. با نصب نرم‌افزار “SoftPerfect RAMDisk” بر روی ویندوز و یا معادل‌های آن بر روی مک و لینوکس، می‌توانید این کار را انجام دهید.
ماژول‌های رم، بسیار سریع‌تر از درایوهای ذخیره‌سازی (از جمله SSDها) هستند. یک SSD مدرن می‌تواند با نرخ حدود 550 مگابایت بر ثانیه، اطلاعات را انتقال دهد. این در حالی است که این عدد برای ماژول‌های رم، می‌تواند به 24 گیگابایت بر ثانیه و حتی بیشتر نیز برسد. همان‌طور که فهمیدید، سرعت‌ها با یکدیگر قابل مقایسه نیستند. رمی که برای ذخیره‌سازی کنار می‌گذارید، جهت استفاده‌های عادی رم، در دسترس نخواهد بود. البته اگر یک ترابایت رم داشته باشید، آنگاه این قضیه مشکل چندانی را برای شما به وجود نمی‌آورد.
این مطلب را نیز بخوانید: هنگام ارتقای رم کامپیوتر باید به مقدار حافظه توجه کنیم یا سرعت آن؟
آیا از یک ترابایت رم استفاده خواهید کرد؟
در هر صورت به این زودی‌ها نمی‌توانیم یک ترابایت رم را بر روی رایانه‌های خانگی، نصب کنیم. البته خبر خوب این است که واقعا به این مقدار از رم نیازی نداریم. برای فعالیت‌های روزانه، 8 گیگابایت رم کافی خواهد بود. اگر خوره کامپیوتر هستید، آنگاه 16 گیگابایت رم برای شما کافی است. اگر هم گیمر بوده و یا اینکه به‌صورت همزمان با نرم‌افزارهای زیادی کار می‌کنید و می‌خواهید که آینده‌نگرانه عمل کنید، آنگاه 32 گیگابایت رم، انتخاب خوبی خواهد بود. در نهایت اینکه بهتر است که از رم فعلی خود، نهایت استفاده را برده و ارتقا رم را به زمان خرید کامپیوتر جدید، موکول کنید.
