نوکیا سرانجام به پایان دوره‌ای رسید که شاید زودتر از این نیز قابل پیش‌بینی بود، در این مقاله قصد داریم به چرا و چگونه‌های این پایان اشاره کنیم، نشانه‌هایی که شاید دیدن آن‌ها تنها پس از گذشت زمانی طولانی ممکن بوده است.
شرایط نوکیا در دورانی که تمرکز تلفن‌های همراه بر روی مکالمه بود، بسیار مطلوب به‌نظر می‌رسید و حتی این شرکت برای مدتی با ارزش‌ترین برند دنیا شناخته می‌شد. ولی مسئولان این شرکت خیلی دیر به خود آمدند و عرصه را به رقیبانی باختند که شاید در دوران اوج نوکیا، کمتر کسی فکر می‌کرد که این نام‌ها در عرصه تولید موبایل به جایی برسند.
نخستین نشانه‌های ضعف نوکیا زمانی به چشم خورد که گوشی‌های تاشو بازگشتی دوباره به بازار تلفن‌های همراه داشتند. نوکیا در تولید مدل‌های تاشوی جدید بسیار ضعیف عمل کرد، شرایط محصولات تاشوی نوکیا به‌حدی بد بود که در بازه زمانی بسیار کوتاهی دچار آسیب در سیستم اتصال دو بخش گوشی می‌شدند. این موضوع به‌صورت کامل با شهرت نوکیا در تولید محصولات بادوام در تضاد بود. به این ترتیب نخستین نشانه‌های لرزش در پایه‌های کاخ بزرگ نوکیا به چشم خورد.
دومین نقطه اوج‌گیری شیب سقوط نوکیا با نامی همراه شد که بازار تلفن‌های همراه را متحول نمود، اپل محصولی با نام آیفون را عرضه نمود، محصولی که در قیاس با تمامی گوشی‌های زمان خود از رابط کاربری متفاوتی بهره می‌برد. این تفاوت موجب شد تا بسیاری از شرکت‌ها به فکر تغییر در ساختار خود بیفتند ولی نوکیا تنها با تکرار سری N خود، مانند کبک سر خود را در برف فرو برد. گوشی‌های N95، N96 و N97 به عنوان پرچمداران آن دوران نوکیا تنها تکرار مدل قبلی بودند، تکراری که نوکیا با تکیه به محبوبیت پیشین شرکت به آن تن داد ولی در پایان خیلی دیر نیاز به تغییر در این شرکت حس شد. N96 تنها از نظر حجم حافظه و دوربین از مدل قبلی خود جلوتر بود و N97 نیز ورژن لمسی نسخه‌های پیشین خود بود.
سومین عامل سقوط نوکیا اتکای بیشتر از حد به سیستم‌عامل سیمبین بود، این شرکت خیلی دیر حاضر به تغییر در سیستم‌عامل شد و حتی در تغییر نیز باز به سلیقه مخاطبین احترام نگذاشت و تنها از ویندوز فون استفاده نمود. هرچند سری لومیا توانست نوکیا را از سقوط وحشتناک خود نجات بدهد ولی بازهم پاسخگوی نیازهای بازار نبود و در نهایت این نوکیا بود که بازنده این بازی شد. نوکیا بازار مخاطبین و نیاز آن‌ها را دید ولی نسبت به آن بی تفاوت باقی ماند و عدم تلاش برای تغییر موجب شد تا نام نوکیا برای ما به خاطرات قدیمی بدل شود، خاطراتی که شاید برای کودکانمان تعریف کنیم. البته ممکن است نام بلک بری نیز به زودی با مرثیه‌ای از این دست روبرو شود.
به نظر من دلیل اصلی شکست نوکیا اول دیر وارد شدن به دستگاه های لمسی بود و بیشتر از اون وابسته بودن ( و انحصار طلبی میکروسافت) با سیستم عامل ویندوزش بود. نوکیا به دست میکروسافت اونقدر ضعیف شد تا میکروسافت بتونه اون رو تصاحب کنه تا بلکه با قدرت نوکیا ویندوز فونش رو بالاتر ببره
مدیر بلک بری رسما اعلام کرد بزودی تولید گوشی بلک بری متوقف خواهد شد.
ممنون بابت اطلاعات..جالب بود