آمار مبتلایان به کرونا با برگشتن دانشجویان راه دور به خانه چطور خواهد شد؟!

هنگامی که دانشجویان برای شروع سال تحصیلی جدید به دانشگاه‌های خود بازگشتند، بسیاری از دانشگاه‌ها در ابتدا گزارش کردند که تعداد عفونت‌های ویروس کرونا در دانشگاه افزایش یافته است. این امر تا حدی به دلیل زندگی مشترک دانشجویان در مناطق کوچک مانند خوابگاه‌ها بود. با ادامه این مطلب با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

اکنون در کشورهای اروپایی تعداد زیادی از دانشجویان برای تعطیلات زمستانی به دیدن خانواده‌های خود می‌روند. اخیرا مطالعه‌ای انجام شده است و تخمین زده است که در صورت بازگشت آن‌ها به خانه، چه تعداد عفونت ثانویه ویروس کرونا ایجاد خواهد شد. پژوهشگران دریافتند که هر دانشجوی آلوده احتمالا ویروس را به طور متوسط ​​به یک شخص دیگر در خانه خود منتقل می‌کند، مگر اینکه اقدامات احتیاطی انجام شود. این امر در انگلیس، بسته به تعداد دانشجویان، به معنای هزاران عفونت ویروسی جدید است.

این مقاله به دولت کشور ولز ارائه شده بود و همچنین برای آگاه کردن دولت ولز برای قرنطینه‌ دانشجویان به کار گرفته شده بود. از دانشجویان خواسته شده بود تا به جای اینکه به خانه‌های خود بازگردند، در خوابگاه‌های خود بمانند تا از شیوع ویروس و گسترش آن به اعضای خانواده خود و بقیه اعضای جامعه جلوگیری کنند.

این داده‌ها همچنین به دولت‌های انگلیس، اسکاتلند و ایرلند شمالی نیز ابلاغ شده است، بنابراین می‌تواند توسعه وسیع‌تری از سیاست‌ها را در این زمینه در سراسر انگلیس از جمله برنامه‌ریزی برای تعطیلات زمستانی دانشجویان را به دولت ارائه دهد.

اساس مدل ریاضی پژوهشگران برآورد چهار متغیر است. اولین آن درصد دانشجویان آلوده به ویروس است که I نامیده می‌شود. دیگری احتمال انتقال دانشجویان مبتلا به ویروس است که آن را به یکی دیگر از اعضای خانواده خود انتقال داده‌اند و آن را نیز با S مشخص کرده‌ایم‌. همچنین تعداد خانوار غیر از دانشجو را نیز تخمین زده و آن را H نامیده‌ایم، و تعداد کل دانشجویانی که از دانشگاه به خانه برمی‌گردند را نیز N نامیدیم.

مشخص کردن I (درصد دانشجویان آلوده به ویروس) دشوار است؛ زیرا با گذشت زمان تکامل می‌یابد و در انگلستان نیز آمار متفاوتی نیز ارائه خواهد داد. برای جلوگیری از این اتفاق، نتایج متنوعی از ارزش‌های واقع‌گرایانه را ارائه دادیم. از داده‌های محلی خدمات تست بدون علامت دانشگاه کاردیف نیز استفاده کرده‌ایم. متغیرهای S و H باید از طریق داده‌ها تخمین زده شوند و نتایج ارائه شده در اینجا از تحقیقات مربوط به انگلستان و داده‌های سرشماری ولز استفاده کرده است. در آخر N (تعداد کل دانشجویانی که از دانشگاه به خانه برمی‌گردند) را برابر با 1000 در نظر گرفتیم، بنابراین می‌توان نتایج را به ازای هر هزار دانشجو بیان کرد.

ضرب این متغیرها با هم می‌تواند برآوردی برای تعداد کل عفونت‌های ثانویه خانگی (دانشجویانی که خانواده خود را به این ویروس مبتلا کرده‌اند، به همین جهت ثانویه نامیده می‌شود) ارائه دهد. البته باید خاطرنشان کرد که در این پژوهش‌ها فقط شرایط یک خانواده بررسی می‌شود. بازگشت دانشجویان بدون علامت به محیط جامعه می‌تواند باعث عفونت‌های دیگری در خارج از خانه نیز شود.

نتایج

قسمت مهم چنین برآوردی نتیجه H و S است. این تخمین تعداد موارد ثانویه ناشی از یک دانشجوی آلوده را ارائه می‌دهد. با استفاده از داده‌های ذکر شده در بالا تخمین می‌زنیم که H x S برابر با 0.94 باشد، این به این معنی است که انتظار داریم هر دانشجوی آلوده به طور متوسط ​​0.94 نفر از اعضای خانواده خود را آلوده کند، یعنی فقط یک نفر را مبتلا کند.

اگرچه این برآورد تخمینی از عفونت‌های ثانویه را ارائه می‌دهد، اما تغییرات احتمالی داده‌ها را نیز نادیده می‌گیرد. به همین جهت، مدل‌ها را بارها و بارها با استفاده از مقادیر مختلف قابل قبول برای S و H در نظر گرفتیم. این نیز به نوبه خود تنوع قابل‌قبولی از مقادیر T فراهم می‌سازد. تنوع این موارد همچنین نشان می‌دهد که کدام مقدار از بین باقی موارد محتمل‌تر است.

به عنوان مثال، اگر 1.5 درصد از دانشجویان آلوده باشند (یعنی از هر 1000 نفر فقط 15 نفر)، برای موارد ثانویه طیف وسیعی از مقادیر بدست می‌آید که بیشترین احتمال آن 15 مبتلای به عفونت است. وقتی 5 درصد دانشجویان آلوده باشند (از هر 1000 نفر تنها 50 نفر) احتمالاً نتیجه 50 عفونت ثانویه خواهد بود. این موارد را می‌توانید در نمودارهای سمت چپ مشاهده کنید. این نتایج از آلوده کردن یک نفر دیگر توسط دانشجوی آلوده پشتیبانی می‌کند.

در ولز تخمین زده می‌شود که نود و نه هزار و نهصد خانوار وجود دارد که حداقل یک دانشجوی مشغول به تحصیل در آموزش عالی دارد. ما به راحتی به اطلاعات مربوط به تعداد دانشجویانی که در خانه هستند و اینکه چه تعداد در خارج از خانه به سر می‎برند و برای تعطیلات به خانه باز می‌گردند، دسترسی نداریم. اما فرض کنیم که در نود و نه هزار و نهصد دانشجو، 1.5 درصد آلوده به ویروس کرونا باشند‌، ممکن است حدود 1400 عفونت ثانویه جدید از دانشجویانی که به خانه‌هایشان در ولز برمی‌گردند، ببینیم. اگر 5 درصد آلوده باشند، ممکن است انتظار داشته باشیم 4700 عفونت ثانویه جدید نیز گزارش داده شود.

علاوه بر این، 52.9 درصد از کل خانواده‌هایی که در ولز دانشجویی دارند، حداقل از یک فرد دیگر با سابقه بیماری طولانی‌مدت نگه‌داری می‌کنند. چنین افرادی بیشتر در معرض خطر بستری شدن و مرگ ناشی از ویروس کرونا قرار دارند.

با جابجایی بیش از یک میلیون دانشجو در انگلستان برای تعطیلات کریسمس، حتی در سطح متوسط ​​1 درصد (این به این معنی است که از هر هزار دانشجو 10 نفر آلوده هستند، شاید بسیاری از آن‌ها در هنگام سفر بدون علائم باشند) 9400 نفر آلوده جدید به موارد آلودگی خانگی ثانویه در کل کشور اضافه خواهد شد.

واضح است که این تعداد بسیار زیادی است. اما می‌توان راهبردهای مختلفی را برای کمک به کاهش تعداد دانشجویانی که این ویروس همه‌گیر را به خانه می‌آورند، اتخاذ کرد. از این موارد می‌توان گفت که باید به دانشجویان توصیه شدیدی کرد تا در روزهای منتهی به ترک خوابگاه زیاد با افراد دیگر در ارتباط نباشند و آزمایشات مربوط به ویروس کرونا را حتما انجام دهند.

به طور کلی، این‌ها تمامی سیاست‌هایی است که کشورهای واگذار شده انگلیس اتخاذ کرده‌اند، اگرچه آزمایش کرونا گرفتن از این حجم از دانشجویان در هنگام خروج از خوابگاه‌ها کار بسیار دشواری خواهد بود.

اگرچه نتایج بدست آمده براساس داده‌های منتشر شده در انگلستان است، اما همچنین برنامه‌ریزی آنلاینی نیز در این باره انجام شده است تا نتایج پژوهشگران را بازتولید می‌کند و از طریق یک فرد یا موسسه ممکن است داده‌های دقیق‌تر و نیازهای دانشجویان بهتر ارائه و حل شود. در نهایت، امیدواریم که اقدامات پژوهشگران بتواند با ارزیابی خطرات ناشی از چنین حرکت گسترده دانشجویان، موثر واقع شود.