محققان در کشور استرالیا موفق شدند تا با قرار دادن چاپگرهای سه‌بعدی در خدمت علوم پزشکی، درمانی قطعی برای بیماری‌های مختلف بیابند.
مهم‌ترین بیماری رفع شده با کمک این چاپگرها، مربوط به بیماری انسداد تنفسی در هنگام خواب بوده است. در شرایط این بیماری، فرد در هنگام خواب دچار انسداد کامل مجاری تنفسی می‌شود و در صورتی که این عمل بیش از 5 دقیقه به‌طول بینجامد، می‌تواند منجر به مرگ مغزی گردد.
دانشمندان با استفاده از سیستم‌های چاپ سه‌بعدی موفق به ساخت قالب‌هایی از لثه افراد مختلف شده‌اند که با اسکن لثه فرد، به پزشک امکان ساخت یک مدل سه‌بعدی از لثه را می‌دهد. به این ترتیب پزشکان می‌توانند محافظ دهان اختصاصی برای هر بیمار تولید نمایند. با کمک این محافظ، به صورت کامل خطر انسداد مجاری تنفسی از بین خواهد رفت و این بیماری خطرساز با کمک علوم کامپیوتری، به یک درمان قطعی دست خواهد یافت.
جان بارنز، متخصص در امور چاپ سه‌بعدی در باره این فناوری می‌گوید:« پزشکان می‌توانند برای هر بیمار و بر اساس فرم لثه او، یک محافظ ویژه بسازند که مانند محافظ‌های مرسوم در دهان بیمار اذیت کننده نخواهد بود زیرا فرم لثه او را به خود گرفته است. این اقدام مانند یک انقلاب در درمان این بیماری محسوب می‌شود.»
او در ادامه صحبت‌های خود درباره این پیشرفت گفت:« این سیستم، به عنوان یک مورد چند کاره قابل استفاده خواهد بود، این سیستم برای بیماری‌های تنفسی و اختلالات مجاری دهان و بینی نیز قابل استفاده خواهد بود. استفاده از چاپگرهای سه‌بعدی می‌تواند دروازه‌های جدیدی را بر روی علم پزشکی باز کند و با کمک آن می‌توان بیماری‌های متعددی را درمان نمود و حتی در آینده‌ای نه چندان دور ممکن است بتوان اعضای مصنوعی بدن را با آن تولید نمود. این روش‌ها به قدری مدرن هستند که پیش از این و با فناوری‌های سنتی مورد استفاده در علوم پزشکی، حتی فکر تولید ابزارهایی از این دست را نمی‌شد کرد.»
چاپگرهای سه‌بعدی در طول سال گذشته در تمامی صنایع تحول شگرفی را ایجاد نموده‌اند، البته هنوز تا رسیدن کاربری این چاپگرها به سطح عمومی جامعه زمان زیادی باقی مانده است و نمی‌توان انتظار داشت تا چاپگرهای سه‌بعدی در سطح کاربری خانگی را در بازه زمانی کوتاه مدت مشاهده نمود.
شایان ذکر است که پیش از این محافظ‌های مورد استفاده برای این بیماری به‌صورت پیش ساخته بودند و در برخی از موارد بر روی لثه فرد به‌سادگی سوار نمی‌شدند و موجب آزار بیمار در خواب و فشار به دندان‌های او در هنگام استفاده از محافظ می‌شدند.
