هورمون‌های انسانی با تغییر فصل تغییر می‌کنند!

هنگامی که محققان میلیون‌ها آزمایش خون را  بررسی کردند، تعداد زیادی هورمون انسانی را مشاهده کردند که در الگوی فصلی واضح وجود دارند، اگرچه این تغییرات از نظر اندازه اندک هستند. هورمون‌های غده هیپوفیز که به کنترل تولید مثل، متابولیسم، استرس و شیردهی کمک می‌کنند، بیشتر اواخر تابستان به اوج خود رسیدند.

اندام‌های محیطی تحت کنترل هیپوفیز، مانند آن‌هایی که هورمون‌های جنسی یا هورمون تیروئید تولید می‌کنند، تحت تغییرات فصلی تغییر می‌کنند. این هورمون‌ها به جای اینکه در تابستان به اوج خود برسند، در زمستان به شدت زیاد می‌شود. به عنوان مثال، تستوسترون، استرادیول و پروژسترون در اواخر زمستان یا بهار به اوج خود رسیدند. این یافته‌ها قوی‌ترین شواهد تا به امروز را نشان می‌دهد که انسان دارای یک ساعت فصلی داخلی است که به نوعی بر هورمون‌های ما تأثیر می‌گذارد؛ به گونه‌ای که مطابق با فصول سال است.

نویسندگان در این باره گفته‌اند:

همراه با سابقه طولانی مطالعات در مورد اوج زمستان بهار در عملکرد و رشد انسان، فصلی بودن هورمون مانند دیگر حیوانات نیز نشان می‌دهد که انسان‌ها ممکن است یک فصل اوج فیزیولوژیکی برای عملکردهای اساسی بیولوژیکی داشته باشند.

مکانیسم اساسی که این ساعت هر ساله را به حرکت در می‌آورد هنوز ناشناخته است، اما به گفته نویسندگان، یک مدار بازخورد طبیعی و یک ساله وجود دارد که بین غده هیپوفیز و غدد محیطی در بدن نقش دارد. هورمون‌های هیپوفیز که به طور منحصر به فرد با نور خورشید تنظیم می‌شوند، ممکن است در طول یک سال این اندام‌های دیگر را تغذیه کنند، به آنها اجازه می‌دهد به گونه‌ای هماهنگ با فصول رشد کنند.

نویسندگان مجددا اظهار داشتند:

بنابراین، انسان‌ها ممکن است نقاط تنظیم شده فصلی را با اوج زمستان بهار در محورهای رشد، استرس، متابولیسم و ​​تولید مثل نشان دهند.

همانطور که در مقاله ذکر شده است، آن چیزی که در سایر پستانداران مشاهده می‌کنیم، نوسانات برخی هورمون‌ها منجر به تغییرات فصلی در تولید مثل، فعالیت، رشد، رنگدانه سازی یا مهاجرت یک حیوان می‌شود، خیلی متفاوت نیست. به عنوان مثال پستانداران مانند گوزن‌های شمالی قطبی در هنگام کوتاه‌تر شدن روزهای زمستان هورمونی به نام لپتین را نشان می‌دهند و این به کاهش مصرف انرژی آنها کمک می‌کند، درجه حرارت بدن آنها را کاهش می‌دهد و توانایی تولید مثل آنها را مهار می‌کند. حتی نخستیان نزدیک به خط استوا نیز نسبت به تغییرات فصلی ظریف حساسیت نشان می‌دهند. به عنوان مثال، نوعی میمون در فصل پس از بادهای موسمی تخمک‌گذاری بیشتری دارد به طوری که فرزندان آنها درست قبل از شروع بادهای موسمی در تابستان متولد می‌شوند.

اینکه آیا هورمون‌های انسانی نیز با فصول سال نوسان دارند یا نه، هنوز مشخص نیست. بیشتر مجموعه‌های داده‌ای که تاکنون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته‌اند بسیار زیاد نیستند و همه هورمون‌های انسانی را پوشش نمی‌دهند و همین امر نتیجه‌گیری را بسیار چالش برانگیز می‌کند. مطالعات یا فقط هورمون‌های جنسی انسان را بررسی کرده‌اند، یا آنها بر روی استرس و هورمون‌های متابولیک متمرکز شده‌اند. نتایج نیز بسیار متنوع و متناقض بوده است.

در حالی که برخی از مطالعات در مورد هورمون‌های جنسی انسان نشان می‌دهد که تغییرات فصلی باید در نظر گرفته شود، مطالعات دیگر نتیجه می‌گیرند که فصول آنچنان هم مهم نیستند. در همین حال، تحقیقات در مورد سطح کورتیزول بزاقی یا همان هورمون استرس، نشان می‌دهد که تنوع فصلی وجود دارد و یک مطالعه بزرگ در مورد هورمون تحریک کننده تیروئید، سطح بالاتری از این هورمون را در تابستان و زمستان نشان داد. تحقیقات جدید بزرگترین تحقیق در این بخش است و شامل مجموعه‌ای گسترده از سوابق بهداشتی اسرائیل است که 46 میلیون نفر در سال را پوشش می‌دهد. همچنین همه هورمون‌های انسانی را تجزیه و تحلیل می‌کند.

با کنترل تغییرات در طول یک روز، محققان دریافتند که انسان الگوهای فصلی را در سطح هورمون‌های خود نشان می‌دهد، هرچند به شدت سایر پستانداران نیست. اثرات فیزیولوژیکی این تغییرات هورمونی هنوز مشخص نیست، اما برخی از تغییرات هورمون تیروئید، T3 و هورمون استرس، کورتیزول، مطابق با یافته‌های قبلی است. به عنوان مثال، هورمون تیروئید که در زمستان به اوج خود رسیده است، باعث تولید گرما می‌شود. زمان فصلی کورتیزول که در ماه فوریه به اوج خود رسیده است، همچنین با مطالعات گذشته که شامل نیمکره شمالی و جنوبی است هماهنگ است.

تغییرات فصلی از نظر اندازه اندک است، اما همانطور که نویسندگان اشاره می‌کنند، از دیدگاه بالینی اگر محدوده‌های طبیعی با فصول مطابقت نداشته باشد، حتی با وجود هزینه‌های اضافی آزمایشات اضافی و درمان، حتی یک اثر سیستماتیک کوچک نیز می تواند باعث تشخیص نادرست شود. برای تأیید بیشتر نتایج، باید مطالعات بیشتری در مقیاس مشابه بزرگ و در مناطق مختلف جهان انجام شود. اما یافته‌ها نشان می‌دهد که ما تفاوت چندانی با سایر پستانداران نداریم. اگر هورمون‌های ما واقعاً با گذشت فصل، تغییر می‌کنند، ممکن است برای سلامتی ما مهم باشد.