تقریبا 3000 فضاپیما به دور زمین ما میچرخند. این تعداد به علت وجود ماهوارههای کوچکتر به طور مداوم در حال افزایش است. وجود این تعداد ماهواره در مدار میتواند مشکلاتی از جمله نحوه تغییر دید ما نسبت به آسمان شب ایجاد کند. اما ماهوارهها خدمات حیاتی را به ما ارائه میدهند. برخی ممکن است بدانند ماهوارهها دادههای حیاتی را برای پیشبینی وضعیت هوا ارائه میدهند. اما ماهوارهها از طرق مختلف زندگی ما را تحت تأثیر قرار میدهند و برخی از اینها ممکن است شما را متعجب کنند. در ادامه در این مطلب با آیتیرسان همراه باشید.
به این مطلب نیز توجه کنید: شش ماموریت فضایی که در سال 2021 انجام خواهد شد
صرف هزینه
پرداخت هزینه قهوه صبحانه با استفاده از پرداخت بدون تماس، Google Pay یا حتی با برداشت پول نقد از دستگاه خودپرداز، هیچ یک از اینها بدون ماهواره امکانپذیر نیست. در واقع، تمام معاملات مالی از معاملات چند میلیون پوندی بورس سهام، تا اشتراک ماهانه نتفلیکس برای امنیت به مکان و زمانبندی ماهواره متکی هستند.
سیستمهای ماهوارهای جهانی در حدود 20000 کیلومتری سطح زمین میچرخند و به طور مداوم با تلفنها و رایانهها ارتباط برقرار میکنند تا به آنها بفهمند دقیقاً کجا هستند و ساعت چند است. سیستم GPS که یک سیستم آمریکایی است، شناختهشدهترین آنهاست اما سیستمهای Galileo اروپا و GLONASS روسیه خدمات مشابهی را ارائه میدهند.
ما برای اطمینان از همزمانی انجام معاملات مالی به این زمانبندی دقیق اعتماد میکنیم. اگر زمانبندی خود را اشتباه انجام دهیم، به نظر میرسد پول به حساب شخص دیگری واریز شود. این امر به ویژه برای معاملات بازار سهام که در آن قیمتها میتوانند در عرض چند ثانیه به طرز چشمگیری تغییر کنند، مشکلساز است، اما همچنین یک نیاز امنیتی برای موسسات مالی در سراسر جهان است.
نجات جان مردم
بسیاری از ما شاهد هستیم که بلایای طبیعی مانند آتشسوزی در جنگلها و طوفانهای گرمسیری به دلیل تغییرات آب و هوا بیشتر و بیشتر میشوند. خوشبختانه ماهوارهها راهی برای نظارت بر این بلایا، مطالعه واکنش آنها و حتی حمایت از تلاشها و واکنشهای ما فراهم میکنند.
OroraTech، یک شرکت آلمانی، از دادههای طیف وسیعی از فضاپیماها برای شناسایی شیوع آتش به محض وقوع آنها استفاده میکند. آنها از تصاویر مادون قرمز برای شناسایی نقاط داغ، اندازهگیری باد برای پیشبینی مسیر آتشسوزی و نقشههای زمین و پوشش گیاهی برای کمک به آتشنشانان در برنامهریزی پاسخ خود استفاده میکنند. همچنین از دادههای ماهوارهها برای پایش طوفانهای گرمسیری، پیشبینی مسیر آنها و کمک به جوامع برای آمادگی در برابر تأثیرات مورد انتظار استفاده شده است.
گرچه همه این تلاشها قابل تحسین است، اما برای چنین چالش شدید جهانی، ما به یک پاسخ جهانی هماهنگ نیاز داریم. در سال 2000، 17 کشور توافق کردند که دادههای ماهوارهای را در موارد اضطراری آزادانه به اشتراک بگذارند. تاکنون، تقریباً 700 مورد استفاده از این برای پشتیبانی از تلاشهای مقابله با حوادث در 126 کشور انجام شده است که از دادههای بیش از 60 ماهواره استفاده میشود.
دفاع از حقوق
ماهواره ها در سرزمین کسی فعالیت نمیکنند، هیچ کشور یا نهادی قادر به ادعای یک منطقه از فضا به عنوان کشور خود نیست. به همین دلیل، ماهوارهها میتوانند برخلاف هواپیماها یا هواپیماهای بدون سرنشین که ممکن است برای ورود به حریم هوایی کشور دیگری نیاز به مجوز داشته باشند، در هر نقطه از کره زمین تصویربرداری کنند. بیشتر ماهوارهها نزدیک به زمین، فقط 300 کیلومتر تا 1000 کیلومتر بالاتر از سر ما کار میکنند و فقط 90 دقیقه طول میکشد تا یک مدار کامل به دور زمین انجام شود. با چرخش زمین در زیر فضاپیما، هر مدار نواحی جدیدی از زمین را به چشم میآورد.
با تقریباً 3000 ماهواره در آسمان، پنهان کردن آنها نیز بسیار دشوار است. به همین دلیل، دادههای ماهواره به یک منبع حیاتی برای فعالان، روزنامهنگاران و محققان تبدیل شده است. این بخش به جوامع محلی این امکان را داده است تا به جنگلزدایی غیرقانونی جنگلها بپردازند، تعقیب جنایتکاران جنگی را امکانپذیر کرده و دستاوردهای دولتی مانند سرنگونی MH17 شرکت هواپیمایی مالزی را کشف کرد.
متوقف کردن دزدان دریایی
همه کشتیهای بزرگ باید موقعیت خود را هر دقیقه اعلام کنند. این سیگنالها نزدیک به ساحل توسط آنتنهای زمینی قابل تشخیص هستند، اما وقتی کشتیها در دریا هستند این سیگنالها را فقط ماهوارهها و البته سایر شناورهای مجاور میتوانند دریافت کنند. دزدان دریایی، ماهیگیران غیرقانونی و سایر موارد که هیچ فایدهای ندارند، اغلب چراغی را حمل نمیکنند یا برای جلوگیری از شناسایی آن را خاموش میکنند. خوشبختانه، تصاویر ماهوارهای با وضوح بالا میتوانند قایقهایی را در برابر دریای تاریک اطراف با استفاده از روشی به نام رادار دیافراگم مصنوعی انتخاب کنند.
با مقایسه و شناسایی چراغهای کشتیهای دیده شده میتوانیم آن کشتیهایی را که مشخص نیستند شناسایی کنیم و به مقامات هشدار دهیم که چیزی مشکوک وجود دارد.
شناسایی گونههای در معرض انقراض
همانطور که تصور میکنید، شمردن حیوانات کاری دشوار است اما وقتی حیوانات در مکانی دور از دسترس و مکانهای سخت زندگی کنند، این عمل دشوارتر نیز میشود. برای مقابله با این چالش، از تصاویر ماهوارهای برای تخمین اندازه کلنیهای پنگوئن با اندازهگیری مقدار گوانو (مدفوع پرنده) بر روی یخ استفاده شده است.
اخیراً دانشمندان با استفاده از دادههای ماهوارهای با وضوح بسیار بالا حتی قادر به شناسایی و شمارش حیوانات منفرد مانند نهنگها و فیلها در تصاویر گرفته شده از فضا بودهاند. این ابزاری باورنکردنی برای محافظان محیط زیست است که سعی دارند از طریق شکار غیرقانونی، تجاوز به انسان و تخریب زیستگاه، گونههای جانوری در معرض خطر را از انقراض محافظت کنند.
جستجوی سیارات دارای حیات
همه ماهوارههایی که به دور زمین ما میچرخند فقط به روی سطح را نگاه نمیکنند، بعضی از آنها به فضای عمیق نگاه میکنند. تعداد زیادی تلسکوپ روی زمین وجود دارد که برای مطالعه آسمان ما مورد استفاده قرار میگیرد، اما با ارسال این تلسکوپها به مدار میتوانیم از جو زمین منظره واضحتری از کیهان فراتر از آن را ارائه دهیم.
این دیدگاه واضح به ویژه در جستجوی ما برای سیارات فراخورشیدی بسیار مهم است؛ سیاراتی که به دور سایر منظومه شمسی و ستارههای دیگر میچرخند. برخلاف ستارهها، سیارات منبع نور خود را ندارند، بنابراین ما آنها را با اندازهگیری نور ستاره هنگام عبور سیاره از مقابل آن تشخیص میدهیم. امید است که برخی از این سیارات مانند زمین خودمان باشند و بتوانند میزبان حیات فرازمینی باشند. Cheops، یک مأموریت آژانس فضایی اروپا در سال 2019 آغاز شده است، به تازگی اطلاعاتی مربوط به اولین جهانهای دور خود ارسال کرده است. روزی این ماموریتها میتوانند به این سوال قدیمی پاسخ دهند که آیا کسی در آن سیاره زندگی میکند؟
ماهواره های ایرانم شمردین؟؟؟؟
انسان بجز تولید زباله کار دیگه ای بلد نیست
توجیح های مسخره ای بود واسه زباله سازی فضایی
سودشون خیلی بیشتر از زیانشونه البته این دلیل نمیشه که به فکر رفع زیان هاشون باشیم
قطعا این تعداد ماهواره لازم نیست توی مدار زمین باشن و باید قانونی واسش تعیین بشه