داستان تکراری مخالفت با تکنولوژی‌های جدید در ایران؛ این بار نوبت ارزهای دیجیتال است!

ورود تکنولوژی‌های جدید به ایران داستانی طول و دراز اما تکراری دارد، به طور کلی عادت داریم که در ابتدا هر چیز جدیدی را رد کنیم و آن را شیطانی یا نقشه دشمن بنامیم، بعد هم تصمیم می‌گیریم تا کلی هزینه صرف کنیم و خودمان آن تکنولوژی جدید را تولید کنیم. سر آخر زمانی که کلی هزینه صرف شده و ما از دنیا عقب مانده‌ایم، می‌رویم سراغ همان تکنولوژی و از آن استفاده می‌کنیم اما خب قبل از استفاده از یک فناوری نوین، مراحلی که گفته شد باید طی شود، انگار که نمی‌شود این رفتار را در قبال هر تکنولوژی جدید انجام ندهیم!

داستان رمزارزها هم همین است، این فناوری باید مراحل مخصوص به خود را در ایران طی کند. این یک رسم است، یک رسم قدیمی.

یادتان می‌آید زمانی که چراغ برق برای اولین بار وارد ایران شد؟ در اواخر دوره قاجار بود که با سلام و صلوات این فناوری را وارد ایران کردند. البته در آن زمان همه چیزهای نو و جدید برای پادشاهان بود به همین جهت چراغ برق هم در ابتدا مخصوص کاخ شاه و خیابان‌های اطراف کاخ بود.

در ابتدای ورود چراغ برق به ایران جمعی از سیاست‌مداران و حتی کسبه و مردم عادی، با این تکنولوژی به شدت مخالف بودند و آن را نور شیطان می‌نامیدند. استدلال این بود، حبابی که بتواند بدون فوت کردن روشن و خاموش شود، قطعا شیطانی است!

با همین استدلال کسی حاضر نبود از نور شیطان در خانه یا محل کسبش استفاده کند، اصلا چه معنی داشت خانه ما در شب مانند روز روشن باشد؟؟ با همین تفکر به شدت با افرادی که از خانه و محل کسبشان از چراغ استفاده می‌کردند، مخالفت می‌شد.

اما خب چراغ، نور شیطان نبود و خدا هم افرادی که از چراغ استفاده می‌کردند را ملالمت نکرد. به این ترتیب کاسبانی که از چراغ استفاده می‌کردند توانستند کار خلق‌الله را در تاریکی شب نیز راه بیندازند و کاسبی‌شان رونق گرفت، از طرفی مردم برای کنجکاوی هم که شده شب‌ها به میدان شمس‌العماره می‌رفتند تا ببینید این نور شیطان نور شیطانی که می‌گویند چیست؟

مردم چراغ را دیدند و رفته رفته آن را پذیرفند، حتی با خود گفتند که چه خوب است نوری که بدون فوت کردن روشن و خاموش می‌شود و چقدر زندگی ما را راحت‌تر می‌کند.

این رفتار در قبال همه فناوری‌های جدید تکرار شده است، چه زمانی که رادیو به کشور آمد، چه زمانی که تلویزیون به خانه‌ها آمد چه زمانی که تلفن همراه به دست مردم رسید، در همه موارد در ابتدا آن را نقشه دشمن و ابزاری شیطانی می‌دانستیم و تا جایی که می‌شد با آن مخالفت کردیم.

اما حالا چه؟ دنیای امروز را می‌توان بدون وجود این فناوری‌ها تصور کرد؟ کار به جایی رسیده که شعار اداره برق تهران این است: نبض تهران با برق می‌تپد، چه شد که از نور شیطان به نبض تهران رسیدیم؟

حالا نوبت ارز دیجیتال و بیت کوین است، متاسفانه بعد از گذشت بیش از صد سال از ورود چراغ برق به کشور، هنوز رویه ما در قبال تکنولوژی‌های جدید تغییر نکرده است.

برخی هر زمان نام بیت کوین را می‌شنوند هراسان می‌شوند و می‌گویند پشتوانه آن چیست؟ زمانی که با آن آشنا می‌شوند باز هم رفتاری نشان می‌دهند انگار نقشه دشمن است، انگار پول شیطان است.

اصلا بحثی به تحریم‌های ظالمانه نداریم اما این که همه فناوری‌های دنیا ساخته می‌شود تا به کشور ما برسد و ایران و ایرانی را زمین بزند، جهل مطلق است، این که هر اتفاق جدیدی در دنیا، کار دشمن برای ضربه زدن به ایران است، تنها یک تفکر متعصبانه است.

ما همیشه در مقابل زورگویی‌های آمریکا ایستاده‌ایم و تا جایی که شده تحریم‌ها را بی‌اثر کردیم، حال ابزاری آمده که در این راه کمک‌مان می‌کند، استفاده از ارزهای دیجیتال بیش از آنکه به ضرر ما باشد، موجب رهایی از محدودیت‌هایی می‌شود که دشمن برای ما ایجاد کرده است.

در این میان نگرانی‌هایی وجود دارد که کاملا به حق و به جا هستند، ما نمی‌گوییم هر چیز جدیدی که ظهور کرد، سرمان را بندازیم پایین و دنبالش راه بیفتیم اما باید در مورد فناوری‌های جدید تحقیق کرد.  

ایمان دارم نگرانی مسئولین با گفتگو رفع خواهد شد، به شرط آنکه از سمت قانونگذار، در به روی فعالان این حوزه باز باشد و به جای اقدامات قهرآمیز و دستورات ناگهانی، گفتگو برقرار شود.

این موضوع باید در کارگروه‌های تخصصی متشکل از فعالان خوش نام این حوزه و دولت‌مردان آشنا به حوزه قانون‌گذاری و رمزارها بررسی شود.

گاهی صحبت‌هایی از طرف برخی افراد انقلابی شنیده می‌شود که باعث تعجب ماست، مثلا می‌گویند درگاه صرافی‌های ارزدیجیتال باید بسته باشد، یادمان نرود که دشمن ما مشترک است و ما نیز زخم خورده همین آمریکا و نوکرهایش هستیم.

فرض کنید اصلا شما امروز درگاه صرافی ارز دیجیتال را بستید، چه نصیب ایران می‌شود؟ جز این که دشمن شاد خواهیم شد؟ جز اینکه به رونق بازار سیاه زیر زمینی کمک کرده‌ایم؟

شما فکر می‌کنید با این کار به بازار سر و سامان داده‌اید ولی ما جوانی‌مان را پای این بازار گذاشته‌ایم، انرژی صرف کرده‌ایم تا بازاری امن و شفاف برای داد و ستد ارزهای دیجیتال تولید کنیم.

بیایید دوستانه دست هم را به گرمی بفشاریم، قدرت ما کمتر از قدرت دولت‌مردان است و ما این را به فال نیک می‌گیریم، ولی ما نیز به اندازه خود می‌توانیم در آبادسازی ایران نقش ایفا کنیم.

لطفا نگذارید بازار رمزارزها، گرفتار رفتارهای سلیقه‌ای شود یا به دست افرادی بیفتد که تخصص کافی در این زمینه را ندارند. صرفا به دلیل وجود کلمه ارز در آن نباید این حوزه را به دست صرافی‌های سنتی بسپاریم.

نمونه‌های این اعمال ناخواسته زیاد است، یک همکاری دو طرفه از طرف فعالینی که برادری‌شان را ثابت کرده‌اند و یک حمایت از طرف سران قوا و بانک مرکزی و مسئولین دیگر کافیست تا این بازار سر و سامان پیدا کند. نتیجه این همکاری قطعا خدمت به مردم و خلق ارزش است.

امید است در سالی که رهبر انقلاب آن را به پشتیبانی و مانع‌زدایی نامگذاری فرموده، شاهد مانع زدایی و حمایت مسئولین بزرگواران باشیم.

برداشتی از یادداشت وحید والی