راهنمای کامل خرید گوشی برای عکاسی: به چه نکاتی باید توجه کنیم؟

پیدا کرد بهترین دوربین های گوشی برای عکس‌برداری بهتر کار آسانی است، تنها لازم است با نوع دوربین‌ها و کارایی آن‌ها آشنا باشید.

از همان زمانی که دوربین‌ عکاسی به گوشی‌های همراه اضافه شد، هر کدام از تلفن‌های همراه حتی مدل‌های قدیمی که هوشمند هم نبودند، به یک دوربین عکاسی همواره همراه تبدیل شدند. در آن زمان استقبال مردم حتی از دوربین‌های ضعیف VGA نیز بالا بود، به همین دلیل کیفیت دوربین، در طی این ‌سال‌ها به یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های تلفن‌های هوشمند تبدیل شد و حتی شرکت‌های تولید کننده محصولات خود را بر اساس کیفیت دوربین آن تبلیغ می‌کردند.

حالا که قضیه کلا فرق کرده، در حال حاضر بسیاری از مشتریان بیش از نوع پردازنده یا مقدار رم و یا حجم باتری یک مدل، به دنبال کیفیت دوربین های گوشی هستند. این روزها شبکه‌های اجتماعی به شدت مردم را به سمت خرید گوشی‌هایی با دوربین‌های با کیفیت سوق داده و دوربین خوب برای یک گوشی از نان شب هم واجب‌تر است.

اما عموم مردم اطلاعات کمی در خصوص دوربین گوشی‌های همراه دارند، کیفیت عکس‌برداری یک مدل تنها به تعداد دوربین یا رقم مگاپیکسل آن نیست، بسیاری از شاخصه‌ها و مشخصات هستند که برای پیدا کردن یک دوربین خوب باید آن‌ها را دانست.

موضوع این مقاله در همین مورد است، اینکه بدانیم هر دوربین چه کاربردی دارد، از مشخصات دوربین‌ها سر در بیاوریم و با استفاده از همین مشخصات، متوجه شویم که دوربین کدام گوشی، عکس‌های بهتری می‌گیرد؟ سوال اصلی همین است، برای خرید یک گوشی با دوربین با کیفیت باید به چه نکاتی توجه داشته باشیم؟

در این مقاله به زبان ساده به تمامی این سوالات پاسخ خواهیم داد، قرار نیست خیلی فنی و تخصصی در مورد دوربین‌ها صحبت کنیم، می‌خواهیم ویژگی‌ها و نکاتی را در مورد دوربین‌ها بازگو کنیم که در عین سادگی، اطلاعات ما را از نوع عملکرد دوربین گوشی افزایش می‌دهد و از این پس به راحتی می‌توانیم یک گوشی با دوربین ضعیف را از یک گوشی دیگر با دوربین باکیفیت تشخیص دهیم.

تعداد دوربین های گوشی اهمیت دارد؟

هم بله و هم خیر، بستگی دارد شما می‌خواهید با دوربین خود چه عکس‌هایی بگیرید. در حال حاضر اکثر مدل‌های پایین‌رده، به سه دوربین اصلی، التراواید و ماکرو مجهز شده‌اند، اگر گوشی میان‌رده باشد، معمولا 4 دوربین دارد و دوربین تشخیص عمق نیز به سه دوربین گفته شده اضافه می‌شود. فعلا اکثر پرچمداران نیز با 4 دوربین عرضه می‌شوند، مگر آنکه یک شرکت مانند نوکیا بخواهد مانند مدل Nokia 9 PureView از 5 دوربین استفاده کند.

اما با این وجود 70 درصد عکاسی شما به دوربین اصلی وابسته است، اکثر تصاویر شما با دوربین اصلی گرفته می‌شود و خیلی کمتر پیش‌می‌آید به سراغ دوربین التراواید، ماکرو یا تشخیص عمق بروید. بنابراین توجه داشته باشید که کیفیت دوربین اصلی تاحد زیادی مهم‌تر از تعداد دوربین‌های یک گوشی است.

انواع دوربین های گوشی

حالا که بحث دیگر دوربین‌ها به میان آمد، بهتر است یکی یکی با عملکرد دوربین‌ های گوشی های مختلف آشنا شویم.

دوربین واید: دوربینی که لنز واید دارد همان دوربین اصلی شماست، در حال حاضر در تمامی گوشی‌ها دوربین اصلی دارای لنز واید است و در مدل‌های پایین رده میان 5 تا 13 مگاپیکسل و در گوشی‌های بالارده تا 108 مگاپیکسل کیفیت دارد.

دوربین التراواید: واید یعنی عریض و التراواید یعنی بسیار عریض، دوربین‌های التراواید در چند سال اخیر به محبوبیت زیادی رسیده‌اند و در بسیاری از گوشی‌ها شاهد حضور این دوربین هستیم. دوربین‌های التراواید معمولا زاویه 123 درجه‌ای از محیط را در تصویر ثبت می‌کنند که نسبت به دوربین‌های معمولی، زاویه بسیار بیشتری است. در عکاسی با دوربین واید فضای بیشتری از محیط دیده می‌شود اما در حالت عادی کسی با این دوربین عکس نمی‌گیرد، دوربین‌های التراواید در مواقعی خاص یا حالت‌‌های خاصی کاربرد دارند که در نمونه تصاویر مشاهده می‌کنید.

دوربین ماکرو: دوربین ماکرو مانند عینک نزدیک‌بین است، وقتی به روی دوربین ماکرو می‌روید تصویر تار است اما زمانی که به سوژه نزدیک می‌شوید، تصاویر شفاف می‌شود. تصاویر ماکرو تنها برای عکس‌های بسیار نزدیک از یک سوژه کاربرد دارد. زمانی که شما می‌خواهید از یک حیوان، یک گیاه یا اشیاء از نزدیک عکس بگیرید، از دوربین ماکرو استفاده می‌کنید.

بنابراین موارد کاربردی این دوربین نیز بسیار محدود است و شاید در موارد خاص به ثبت تصویر از دوربین ماکرو روی بیاورید. برای به دست آوردن بهترین نتیجه با دوربین ماکرو باید دوربین را در فاصله 4 تا 7 سانتی‌متری از سوژه نزدیک کنید.

دوربین تشخیص عمق: ثبت یک تصویر پرتره خوب نیازمند داشتن یک دوربین تشخیص عمق با کیفیت است. شاید بتوان گفت عکس‌های پرتره، سخت‌ترین تصاویری هستند که یک تلفن همراه ثبت می‌کند برای همین هم به یک دوربین و هم به یک پردازنده خوب برای داشتن تصاویر پرتره نیاز است.

تصاویر پرتره از دو لایه تشکیل شده‌اند، یک سوژه و دو پس زمینه که مات یا اصطلاحا بلار است. دوربین تشخیص عمق وظیفه دارد تا سوژه را به خوبی تشخیص داده و از پس‌زمینه جدا کند، بنابراین هر چه دوربین تشخیص عمق بهتری داشته باشید، کیفیت تصاویر پرتره بهتر است.

دوربین ToF: دوربین ToF بیشتر از آن که دوربین باشد، یک سنسور است، این دوربین عملکردی شبیه به دوربین تشخیص عمق دارد منتها سنسور ToF می‌تواند با جزئیات بهتری محیط را آنالیز کند، به همین دلیل معمولا برخی پرچمداران مخصوصا گوشی‌های آیفون از این سنسور استفاده می‌کنند. تصاویر پرتره با سنسور ToF کیفیت فوق‌العاده‌ای دارد.

دوربین تله‌فوتو: این دوربین برای زوم کردن بسیار کاربرد دارد، معمولا در گوشی‌های فعلی از دوربین تله‌فوتو تا زوم 3 برابر استفاده می‌شود، با این دوربین می‌توانید زوم 2 یا 3 برابر باکیفیت بالا و بدون افت در وضوح تصویر را ثبت کنید، بنابراین تصاویر تله‌فوتو کیفیت بسیار بهتری دارند. در این دوربین فاصله کانونی بزرگ‌تر از دیگر دوربین‌ها بوده و به این ترتیب سوژه‌‌ها نزدیک‌تر از فاصله واقعی‌شان در تصاویر ثبت می‌شوند و کیفیت بهتری هم دارند.

دوربین پریسکوپی: دوربین پریسکوپی نوع پیشرفته‌ای از دوربین تله‌فوتو است. در دوربین‌های پریسکوپی از چند لنز استفاده شده و فاصله کانونی تاثیری در کیفیت عکس ندارد. به این ترتیب دوربین‌‌های پریسکوپی می‌توانند با کمترین افت کیفیت تا 10 برابر زوم کنند. این دوربین نیز تنها در مدل‌های پرچمدار دیده می‌شود و بر خلاف تمامی دوربین‌ها، دارای لنز مربعی است.

دوربین مونوکروم: این دوربین در چند محصول هوآوی استفاده شد، این دوربین تصاویر را در یک بازه رنگ طبیعی می‌گیرد. اکثر تصاویر مونوکروم سیاه و سفید هستند، البته کیفیت این تصاویر سیاه و سفید از تصاویری که به صورت نرم افزاری سیاه و سفید می‌شوند بسیار بالاتر است اما همچنان می‌توان یک رنگ با طیف رنگ آبی، زرد یا مشکی را به صورت مونوکروم ثبت کرد. نمونه این تصاویر را در پایین مشاهده می‌کنید.

حال که با کارکرد تمام دوربین‌هایی که در بازار وجود دارد آشنا شدیم، بهتر است به سراغ مشخصات جزئی‌تری از یک دوربین برویم تا بدانیم چگونه یک دوربین باکیفیت را از یک دوربین معمولی تشخیص دهیم:

تفاوت در مشخصات دوربین های گوشی

مگاپیکسل: به رزولوشن هر عکس یا تعداد پیکسل‌هایی که درآن وجود دارد مگاپیکسل گفته می‌شود. به طور طبیعی هرچه مگاپیکسل بالاتر باشد، کیفیت عکس بهتر است، اما کیفیت یک عکس تنها به مگاپیکسل آن نیست. در حال حاضر یک دوربین 12 مگاپیکسلی می‌تواند بهترین عکس‌هایی که تاکنون دیده‌اید را ثبت کند. با وجود آنکه دوربین گوشی پرچمدار 12 مگاپیکسلی است اما از تمام ظرفیت 12 مگاپیکسل آن استفاده شده و در نهایت تصاویر بهتری نسبت به دوربین‌های 64 مگاپیکسلی دوربین‌های میان‌رده ثبت می‌کند.

اگر دقت کنید، بسیار از دوربین‌های پرچمداران سامسونگ و اپل نیز 12 مگاپیکسلی هستند. پس یک دوربین 12 مگاپیکسلی با دیافراگم مناسب و پردازنده مناسب، توانایی ثبت بهترین تصاویر را دارد.

در مدل‌های میان‌رده برای جبران ضعف پردازنده‌ها از دوربین با مگاپیکسل بالا استفاده می‌شود. اما این به معنای کیفیت برتر این دوربین نسبت به یک دوربین 12 مگاپیکسلی در یک پرچمدار نیست. به طور کلی مگاپیکسل هر چه بیشتر باشد بهتر است، اما شما برای یافتن یک دوربین باکیفیت، عوامل دیگری را نیز باید مد نظر بگیرید.

تراشه اصلی و پردازنده گرافیکی گوشی: قدرت پردازنده تاثیر مستقیمی بر روی کیفیت عکس‌ها دارد، این یک واقعیت است. شما اگر دوربین‌های آیفون را بر روی یک میان‌رده استفاده کنید، ضعف پردازنده میان‌رده موجب می‌شود کیفیت تصاویر معمولی باشند. بنابراین سرعت و قدرت پردازنده‌ها در پردازش و به خصوص ویرایش‌های گرافیکی که پس از ثبت عکس بر روی تصاویر اعمال می‌شود، بسیار اهمیت دارد.

دیافراگم: خیلی نمی‌خواهیم فنی صحبت کنیم اما دیافراگم به گشودگی دریچه دوربین گفته می‌شود، به طور خلاصه هرچه دیافراگم کمتر باشد نور بیشتری به دوربین وارد می‌شود و در نتیجه کیفیت تصاویر بهتر است. در حال حاضر در دوربین‌های معمولی از دیافراگم میان f/2.4 تا f/1.8 استفاده می‌شود. دیافراگم f/1.8 برای دوربین یک گوشی میان‌رده با کیفیت معمولی کاملا مناسب است. تنها در برخی از پرچمداران می‌توانید دیافراگم کمتر از f/1.8 پیدا کنید. به طور مثال دوربین اصلی آیفون 12 پرو یک دوربین 12 مگاپیکسلی با دیافراگم f/1.6 است.

نکته مهم در مورد دیافراگم به دوربین‌های تله‌فوتو باز می‌گردد، در دوربین‌های تله‌فوتو هر چه دیافراگم بالاتر باشد، بهتر است، به طور مثال دوربین 12 مگاپیکسلی تله‌فوتو پریسکوپی گلکسی s21 الترا، دیافراگم f/4.9 دارد. نوع لنز این دوربین‌ها به گونه‌ای است که باید گشودگی دریچه آنها کمتر و عدد دیافراگم بیشتر باشد.

نوع پیکسل: برخی مدل‌های پرچمدار مانند پرچمداران سامسونگ، به دوربین‌هایی با پیکسل دوگانه مجهز شده‌اند. با دوال پیکسل، فوکوس خودکار بر روی سوژه‌ها بسیار سریع‌تر رخ می‌دهد و شما می‌توانید بسیار راحت‌تر عکاسی کنید. همچنین نور وارد شده به دوربین نیز افزایش پیدا می‌کند، بنابراین با دوربین‌های پیکسل دوگانه، می‌توانید عکس‌های بسیار بهتر و واضح‌تری به خصوص در نور کم یا هنگام شب بگیرید.

فوکوس خودکار یا PDAF: فوکوس خودکار تقریبا در تمامی دوربین های گوشی های میان‌رده و معمولی هم پیدا می‌شود و دیگر قابلیتی قدیمی محسوب می‌شود. با این قابلیت هنگام عکاسی، دوربین خود تشخیص می‌دهد که بر روی چه نقطه از سوژه تمرکز کند تا نه تصویر تار شود و نه نور تصویر زیاد و کم شود. اگر فوکوس خودکار خوب کار نکند، هنگام عکس‌برداری از یک محیط، سوژه به خوبی تشخیص داده نمی‌شود، بنابراین بخشی که شما نمی‌خواهید، به عنوان مرکز سوژه شناخته شده و نور بر اساس کیفیت تصویر آن منطقه تنظیم می‌شود و دیگر بخش‌های تصویر کیفیت پایین‌تری پیدا می‌کند.

برخی از دوربین‌ها دارای سنسور خودکار لیزری هستند که سرعت و دقت فوکوس را به شدت افزایش می‌دهد، این قابلیت Laser AF نام دارد.

لرزش‌گیر اپتیکال OIS: قطعا دیده‌اید که هنگام عکس‌برداری اگر کمی دستتان تکان بخورد یا لرزش داشته باشد، تصویر تار شده و کیفیت خود را از دست می‌دهد. لرزش‌گیر اپتیکال یا OIS دقیقا کاری می‌کند تا دیگر با یک لرزش جزئی، تصاویر خراب نشوند. البته اگر دوربین خیلی لرزش داشته باشد، کاری از دست OIS بر نمی‌آید اما در حالت کلی دوربین‌هایی که این قابلیت را دارند، تصاویر به مراتب واضح‌تر و شفاف‌تری می‌گیرند.

HDR: این قابلیت نیز به بهبود رنگ‌ها و طبیعی بودن دمای رنگ و تعادل رنگ سفید در تصاویر کمک می‌کند. دوربین‌هایی که HDR دارند، از نظر رنگ بسیار شاداب‌تر و زنده‌تر از دیگر تصاویر‌اند.

اندازه دوربین و اندازه سنسور: در واقع هرچه سایز سنسور بزرگ‌تر باشد، میزان نور بیشتری وارد آن شده و در نهایت کیفیت تصویر بالاتر خواهد بود. البته این یک قانون کلی نیست اما در اکثر مواقع سایز بزرگ‌تر سنسور منجر به افزایش تعداد پیکسل‌ها شده و در نهایت کیفیت تصویر بیشتر خواهد شد.

خواندن مشخصات دوربین های یک گوشی

حال نوبت آن رسیده تا نحوه خواندن اطلاعات دوربین های گوشی را یاد بگیریم، به طور مثال:

دوربین اصلی گلکسی S21 الترا این مشخصات را دارد: 108 MP, f/1.8 (wide) PDAF, Laser AF, OIS

این یعنی این دوربین 108 مگاپیکسلی بوده و دارای لنز واید است، همچنین میزان گشودگی دیافراگم این دوربین f/1.8 است و این دوربین از فوکوس خوکار، فوکوس خودکار لیزری و لرزش‌گیر اپتیکال بهره می‌برد. دوربین‌های 108 مگاپیکسلی واقعا 108 مگاپیکسل نیستند، بلکه پیکسل‌های آنها تقسیم بر 6 یا 8 می‌شود و به صورت نرم‌افزاری به 108 مگاپیکسل می‌رسند. بنابراین خیلی بر روی ویژگی 108 مگاپیکسلی این دوربین نمی‌توان حساب باز کرد، مهم آن است که گشودگی دریچه آن مناسب است و قابلیت‌هایی مانند فوکوس خودکار و لرزش‌گیر اپتیکال دارد.

دوربین سوم گلکسی S21 الترا این مشخصات را دارد: 10 MP, f/4.9 (periscope telephoto), dual pixel PDAF, OIS, 10x optical zoom

این دوربین به مراتب کاربردی‌تر از دوربین اصلی است. این دوربین 10 مگاپیکسلی تله‌فوتو پریسکوپی دارای دیافراگم f/4.9 است، همانطور که اشاره کردیم در دوربین‌های پریسکوپی هرچه دیافراگم بالاتر باشد، بهتر است. این دوربین تا 10 برابر زوم اپتیکال دارد که قابلیت بسیار جذابی‌ست، همچنین فوکوس پیکسل دوگانه و لرزش‌گیر اپتیکال نیز دارد که موجب می‌شود بتوانیم با این دوربین تصاویر بسیار شفاف حتی با زوم 10 برابر بگیریم.

 دوربین اصلی گلکسی  A52 سامسونگ : 64 MP, f/1.8 (wide) PDAF, OIS

این دوربین 68 مگاپیکسل است و از لنز واید بهره می‌برد، دیافراگم آن f/1.8 بوده و از فوکوس خودکار و لرزش‌گیر هم استفاده می‌کند. به این ترتیب اگر پردازنده گوشی قدرت بالایی داشته باشد، تصاویر بسیار خوبی می‌توان با این دوربین ثبت کرد.

دوربین سوم هوآوی میت 40 پرو: 20 MP, f/1.8 (ultrawide), PDAF

اکثر دوربین‌های التراواید نهایتا 12 مگاپیکسلی هستند، اما این گوشی با دوربین التراواید 20 مگاپیکسلی نشان داده که حرف‌های زیادی برای گفتن دارد، همچنین دیافراگم f/1.8 نیز بسیار مناسب است و به نوردهی بهتر تصویر کمک می‌کند. قابلیت فوکوس خودکار یکی دیگر از قابلیت‌های این دوربین است که به تشخیص صحیح دوربین کمک می‌کند.

مشخصات دوربین های گوشی برای فیلم‌برداری

برای فیلم‌برداری شرایط خیلی متفاوت نیست، دوربین اصلی و التراواید یا تله‌فوتو اگر با کیفیت باشند، می‌توانید بهترین ویدیو‌ها را ضبط کنید، اما چند خصوصیت در مورد ویدیوها لازم به ذکر است که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم.

رزولوشن ویدیو: این قابلیت مانند همان مگاپیکسل در عکس گرفتن است، هر چه رزولوشن شما بالاتر باشد، پیکسل‌های بیشتری در تصویر وجود دارد. رزولوشن‌‌های مطرح فعلی از 720 پیکسل آغاز می‌شوند و به 8K ختم می‌شوند. البته اکثر دوربین‌ها فعلی نهایتا 4K فیلم می‌گیرند و رزولوشن 8K برای مدل‌های پرچمدار است.

برای رزولوشن ویدیو یک نکته بسیار مهم وجود دارد، اگر رزولوشن ویدیو با رزولوشن نمایشگری که ویدیو در آن پخش می‌شود یکی نباشد، کیفیت ویدیو افت می‌کند. فرض کنید شما فیلم 4K گرفته‌اید، اگر تلویزیون شما رزولوشن فول اچ‌دی یا همان 1080 داشته باشد، فیلم شما را با همان رزولوشن 1080 نشان می‌دهد و عملا اینکه شما با 4K فیلم بگیرید یا 1080 تفاوتی ندارد. به همین دلیل اگر می‌خواهید فیلم‌هایی که گرفته‌اید به جز گوشی در رایانه یا تلویزیون و حتی ویدیو پروژکتور به نمایش بگذارید، به کیفیت پخش کننده نیز توجه داشته باشید.

 فریم بر ثانیه یا FPS: نکته بسیار مهم دیگر فریم بر ثانیه است. هرچه تعداد فریم در هر ثانیه بیشتر باشد، کیفیت ویدیو بهتر است. هر فیلم از تعدادی تصویر تشکیل شده، فریم بیشتر به معنای وجود تصاویر بیشتر در فیلم است، بنابراین هرچه فریم بیشتر باشد، کیفیت فیلم بسیار بهتر است. در حال حاضر دوربین‌ها فیلم‌ها را در دو نوع 30 فریم و 60 فریم ضبط می‌کنند.

اکثر دوربین‌های میان‌رده قابلیت فیلم‌برداری 4K با 30 فریم در ثانیه را دارند، برای آنکه 4K با 60 فریم در ثانیه را داشته باشید، باید یک گوشی بالارده با مقدار رم بالا و پردازنده قدرتمند بخرید.

اما در همین مدل‌های میان‌رده قابلیت فیلم‌برداری 1080 با 60 فریم در ثانیه نیز وجود دارد، شخصا فیلم 1080 با 60 فریم را به فیلم 4K با 30 فریم ترجیح می‌دهم، اما این انتخاب شماست که چه نوعی فیلم‌برداری کنید. دوربین های گوشی های پرچمدار فیلم 8K با 24 فریم بر ثانیه نیز می‌گیرند.

در مشخصات گوشی یک رقم فریم بالا مانند 124FPS یا 960FPS نیز وجود دارد که مربوط به فریم‌های تصاویر اسلوموشن است. در این حالت نیز هرچه فریم بالاتر باشد، تصویر اسلوموشن کیفیت بهتری دارد اما به دلیل وجود فریم‌های بسیار زیاد در یک ثانیه، فیلم‌های اسلوموشن 960FPS زمان محدودی دارند، مثلا تنها می‌توانید 5 ثانیه فیلم اسلوموشن با 960 فریم در ثانیه بگیرید، اگر این زمان بیشتر شود، فشار زیادی به پردازنده آمده و حجم ویدیو نیز خیلی بالا می‌رود. بنابراین اگر فریم فیلم اسلوموشن بالا باشد، تایم گرفتن اسلوموشن به صورت خودکار محدود خواهد بود.

لرزشگیر الکترونیکی ژیروسکوپی یا gyro-EIS: آخرین موردی که با آن اشاره می‌کنیم لرزش‌گیر ژیروسکوپی الکترونیکی است که در هنگام فیلم‌برداری لرزش تصویر ناشی از راه رفتن، دویدن، خندیدن و… را دفع می‌‌کند تا ویدیویی بسیار روان و سیال داشته باشیم. وجود این قابلیت اهمیت فوارانی دارد.

خواندن مشخصات دوربین های یک گوشی برای فیلم‌برداری

حال زمان آن رسیده نگاهی به ویژگی دوربین های چند گوشی در بازار داشته باشیم.

قابلیت فیلم‌برداری دوربین گلکسی S21 الترا: 8K@24fps, 4K@30/60fps, 1080p@30/60/240fps, 720p@960fps, HDR10+, stereo sound rec., gyro-EIS

این دوربین قابلیت ضبط ویدیو 8K با 24 فریم در ثانیه را دارد، همچنین به صورت 4K با نرخ 30 فریم و 60 فریم در ثانیه فیلم‌ می‌گیرد، شما هنگام فیلم‌برداری می‌توانید مدیریت کنید که فیلم‌برداری بر روی کدام حالت باشد. در حالت 1080 نیز می‌توانید به صورت 30 و 60 فریم در ثانیه فیلم‌برداری کنید. قابلیت فیلم‌برداری اسلوموشن با 1080 و 240 فریم در ثانیه را نیز دارید، برای قابلیت سوپراسلوموشن‌ نیز می‌توانید با رزولوشن 720 و 960 فریم در ثانیه به مدت محدود فیلم بگیرید.

این دوربین تصاویر را به صورت HDR10+ که نوع بسیار پیشرفته از HDR معمولی است، ضبط می‌کند، همچنین صدا نیز به صورت استریو ضبط خواهد شد. این دوربین قابلیت لرزش‌گیر ژیروسکوپی را نیز دارد.