لیو کوانمینگ ۷۰ ساله، در تاریخ ۲۰ ژوئن راهی یک پیاده‌روی برد بلند شد. به گفته مقامات رسمی، بعد از مدتی این مرد تایوانی‌‌تبار، گروه خود را گم کرد و در مدت زمان کمی ضعیف شد و به دره سقوط کرد. گوشی نوکیا او که یک دهه قدمت داشت، هنگام سقوط از او جدا شد. یک گروه نجات ۲۵۰ نفره قدرتمند برای نجات او وارد عمل شدند. آن‌ها روزها برای پیدا کردن این مرد مسن صرف کردند ولی اثری از او نیافتند. روز پانزدهم جستجو، تلاش آن‌ها به لطف گوشی مقاوم نوکیا این پیرمرد به ثمره نشست. این گوشی نوکیا که شارژ و حالت فیزیکی خود را در این مدت به شکل کامل حفظ کرده بود، به جستجوگران اجازه داد، محل سیگنال را پیدا کنند. در مدت کمی پس از آن لیو پیدا شد و تنها با کمی جراحت به بیمارستان منتقل شد. این گوشی که حالا یک گوشی باستانی مربوط به اوایل سال ۲۰۰۰ محسوب می‌شود، نشان می‌دهد چرا گوشی‌های آن زمان به کیفیت ساخت بالا و باتری با دوام در مقایسه با گوشی‌های هوشمند امروزی مشهور بودند. درست است که این گوشی‌ها در مقایسه با استاندارها و گوشی‌های هوشمند امروزی قابلیت‌های بسیار کمتر و محدودی دارند، اما داستان لیو نشان می‌دهد این تفاوت می‌تواند تفاوت بین مرگ و زندگی باشد.
دیگه اونقدر هم که شما میگید باستانی نیست تا سه چهار سال پیش اکثر مردم از اینا داشتن(البته داخل کشور)
واقعا