ایده استفاده از ماسک صورت در زمان بیماری یا در حالت کلی این است که فرد از خود و اطرافیانش محافظت نماید. ویروس‌هایی نظیر کرونا هنگام عطسه، سرفه یا صحبت کردن فرد بیمار به‌صورت ذرات معلق در هوا پراکنده شده و موجب بیماری اطرافیان وی می‌شوند. استفاده از ماسک مانع خروج ذرات معلق از دهان و بینی به هوا شده و در عین‌حال از ورود آن به دهان یا بینی سایر اطرافیان نیز جلوگیری می‌کند.
اما چگونه می‌توان متوجه شد که استفاده از ماسک موثر بوده است؟ به عبارت دیگر فرد چگونه می‌تواند به معاشرت خود با مبتلایان احتمالی به ویروس کرونا پی ببرد؟ پاسخ به این پرسش تا حدی دشوار است.
اما محققان دانشگاه توکیو موفق به ساخت فیلتری شدند که از آنتی‌بادی‌های بدن شترمرغ تولید شده است. این فیلتر در صورت تماس با ویروس کرونا هنگام قرارگیری زیر نور ماوراءبنفش می‌درخشد.
در خصوص نحوه توسعه این فیلتر بایستی خاطرنشان کرد که دانشمندان ابتدا یک پروتئین اسپایک از ویروس را به شترمرغ تزریق کردند (به‌نظر می‌رسد که بدن شترمرغ در برابر این بیماری بسیار مقاوم است). سپس آنتی‌بادی‌ها از زرده تخم پرنده استخراج شد. در ادامه این آنتی‌بادی‌ها با استفاده از ماده‌ای موسوم به پلی‌لاکتیک اسید به فیلترهای موجود در ماسک متصل شد.
اما فایده استفاده از چنین ماسکی چیست؟ به گفته یاسوهیرو تسوکاموتو؛ محقق ارشد پروژه “چنان‌چه با قرار دادن یک فیلتر دهانی حاوی آنتی‌بادی بدن شترمرغ در ماسک‌های یکبار مصرفی که هر روزه در جهان مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ بتوانیم عفونت ویروسی را تشخیص دهیم؛ در این‌صورت درمان افراد آلوده بدون علامت نظیر ابر ناقل‌ها به‌صورت داوطلبانه و در مراحل اولیه امکان‌پذیر خواهد بود.
در حال حاضر پیرامون وجود هرگونه برنامه برای آغاز ساخت و فروش این فیلترها نمی‌توان با اطمینان اظهارنظر کرد. اما به گفته یاسوهیرو تسوکاموتو، وی امیدوار است که این تکنیک برای سایر ویروس‌ها نیز قابل اعمال باشد. بدین‌ترتیب پس از پایان شیوع این بیماری همه‌گیر، فیلتر فوق کماکان در دنیای واقعی قابل استفاده خواهد بود.
