اصطلاحات پرکاربرد در دنیای ارز دیجیتال

برای وارد شدن به هرکاری، یک‌سری اصطلاحات تخصصی وجود دارد که یادگیری آن‌ها اهمیت زیادی در حرفه‌ای شدن و رفع ابهام در آن زمینه دارد. ارز دیجیتال هم حوزه‌ای است که لغاتی مختص خودش دارد که آشنایی با آن‌ها ضروری است. در این مقاله با رایج‌ترین اصطلاحات ارز دیجیتال آشنا می‌شویم. با ما همراه باشید.

ATH: مخفف All-Time-High بوده و به معنی بالاترین قیمتی است که یک ارز دیجیتال در تاریخ خود دیده است.

ATL: مخفف All-Time-Low بوده و به معنی پایین‌ترین قیمتی است که یک ارز دیجیتال در تاریخ خود دیده است.

Bear: خرس یا همان Bear به کسی می‌گویند که انتظار کاهش قیمت را در آینده دارد.

Bull: گاو یا همان Bull به کسی می‌گویند که نسبت به آینده قیمت خوش‌بین است و انتظار افزایش قیمت دارد.

Fomo: مخفف کلمه Fear Of Missing Out، به معنی ترس از دست دادن است. این یعنی فرد می‌ترسد که قیمت افزایش پیدا کند اما او وارد معامله نشده است.

Fud: مخفف Fear-Uncertainty-Doubt، به معنی ترس، عدم اطمینان و شک است. این اصطلاح، اشاره به ذهنیت بدبینانه نسبت به یک دارایی یا بازار دارد. این روشی است برای گسترش اخبار منفی در مورد یک ارز دیجیتال و آینده آن به منظور ایجاد فضایی منفی.

Hodl/hold: یک نوع استراتژی سرمایه‌گذاری است به طوری که روی یک دارایی به صورت بلندمدت سرمایه‌گذاری می‌شود.

Swing Trading: یک تکنیک معامله‌گری است که معامله‌گر به دنبال کسب سود از تغییرات قیمت، در بازه زمانی کوتاه تا متوسط است.

Scalping: یک تکنیک معامله‌گری است که معامله‌گر به دنبال کسب سود از تغییرات قیمت در بازه زمانی کوتاه، یعنی دقیقه‌ای است.

Whale: یکی دیگر از اصطلاحات ارز دیجیتال و به معنی وال یا نهنگ است. وال یا نهنگ به سرمایه‌گذارانی گفته می‌شود که مقادیر بسیار زیادی ارز دیجیتال دارند و معمولاً می‌توانند قیمت آن ارز را دست‌کاری کنند.

Arbitrage: آربیتراژ به عمل خرید و فروش سریع یک دارایی در بازارها و صرافی‌های مختلف می‌گویند، به طوری که این فرد در اصل از اختلاف قیمت دو بازار، کسب سود می‌کند.

Fundamental analysis: روشی که در آن سعی می‌کنیم به ارزش ذاتی یک دارایی پی ببریم. این کار معمولاً از طریق تحقیق در مورد تکنولوژی، تیم، رشد پروژه و… انجام می‌شود.

Long: شرایطی که فرد یک ارز را خریداری می‌کند و انتظار دارد قیمت آن افزایش پیدا کند تا در قیمت بالاتر بفروشد و کسب سود کند.

Short: روشی که یک معامله‌گر، یک دارایی را قرض می‌گیرد تا آن را بفروشد؛ اما با این انتظار که قیمت قرار است کاهش پیدا کند. زمانی که قیمت کاهش پیدا کرد، فروشنده شورت، آن دارایی را برای پرداخت قرض خود، در قیمت پایین می‌خرد و از اختلاف قیمت کسب سود می‌کند.

Ico: مخفف عبارت Initial-Coin-Offering، به معنی عرضه اولیه سکه است. نوعی تامین مالی جمعی یا فروش جمعی است که از ارز دیجیتال به عنوان ابزاری برای افزایش سرمایه برای شرکت‌ها استفاده می‌شود.

Liquidity: به این معنی است که چگونه می‌توان یک ارز دیجیتال را بدون تاثیر بر قیمت کلی بازار، خرید و فروش کرد.

Market cap: به معنی ارزش بازار است. یعنی ارزش کلی قیمت یک ارز دیجیتال.

Pump and Dump: یک شکلی از کلاهبرداری است که به صورت یک تورم مصنوعی در قیمت با اظهارات مثبت گمراه کننده ایجاد می‌شود.

ROI: مخفف عبارت Return on Investment است. این کلمه در واقع نسبت سود خالص به هزینه سرمایه‌گذاری است.

Slippage: اسلیپیج زمانی اتفاق می‌افتد که معامله‌گر باید یک قیمت دیگری، متفاوت با قیمت مورد نظر خود درخواست بدهد. این به دلیل حرکت و نوسان قیمت انجام می‌شود.

Technical analysis: یک روش ارزیابی است که شامل تحلیل آماری فعالیت بازار، از جمله قیمت و حجم است. در این روش، از نمودارها و ابزارهای موجود استفاده می‌کنیم تا با استفاده از آن‌ها، برای سرمایه‌گذاری تصمیم بگیریم.

Altcoin: از آنجایی که بیت‌کوین اولین ارز دیجیتالی است که در دنیا فراگیر شد، به بقیه ارزهایی که بعد از آن ساخته شد، آلت‌کوین می‌گویند، که این لغت از Aternative Coin به معنی سکه جایگزین، ساخته شده است.

DApps: مخفف عبارت Decentralized Applications، به معنی برنامه غیرمتمرکز است. نوعی برنامه است که در یک شبکه غیرمتمرکز اجرا می‌شود.

Digital signature: روشی است برای ایجاد اعتبار یک ارتباط دیجیتالی

Erc-20: توکن‌هایی که فقط روی پلتفرم اتریوم طراحی و استفاده می‌شود.

Fork: فورک، اصطلاحی در بلاک‌چین است که با انجام آن، یک نسخه جایگزین برای بلاک‌چین ساخته می‌شود. که باعث می‌شود دو بلاک‌چین، به طور همزمان اجرا شوند.

Hard fork: هارد فورک، تغییر در پروتکل بلاک‌چین است، به طوری که بعد از آن، با نسخه قبلی ناسازگار است و همه نود یا گره‌ها برای انجام کار خود، باید خود را بروزرسانی کنند. در غیر این صورت، از شبکه جدا می‌شوند. به عبارتی دیگر، یک نوع تغییر در پروتکل است به طوری که تمام تراکنش‌های قبلی را تائید و تمام تراکنش‌های معتبر قبلی را باطل می‌کند.

Soft fork: یک بروزرسانی در پروتکل است به طوری که فقط تراکنش‌های معتبر قبلی، بی‌اعتبار می‌شوند و اکثر سافت‌فورک‌ها به استخراج‌کنندگان نیاز دارند تا نرم‌افزار استخراج خود را ارتقا دهند.

Peer to peer (P2P): یک تبادل غیرمتمرکز بین دو شخص در یک شبکه توزیع شده است که اطلاعات بین آن‌ها رد و بدل می‌شود.

Mining Pool: توافقی که در آن تعدادی از ماینرها منابع خود را با هم جمع می‌کنند تا شانس خود را برای یافتن بلوک بعدی افزایش دهند.

Private key: کلید خصوصی، یک قطعه کد تولید شده در فرآیند رمزنگاری کلید نامتقارن است، که با کلید عمومی جفت می‌شود و برای رمزگشایی اطلاعات هش شده با کلید عمومی استفاده می‌شود.

Public key: کلید عمومی به مجموعه‌ای از کاراکترهایی اطلاق می‌شود که برای رمزگذاری پیام‌های متنی ساده به متن رمزی استفاده می‌شود.

Smart Contract: قرارداد هوشمند، یک پروتکل است که سعی دارد یک قرارداد موجود در بلاک‌چین را بدون وجود یک واسط، تسهیل، تائید و اجرا کند.

Bid-Ask Spread: اختلاف قیمت بین بالاترین قیمتی که یک خریدار برای یک دارایی مایل به پرداخت است، با پایین‌ترین قیمتی که یک فروشنده مایل به فروش آن دارایی است.

Whitepaper: سندی است که توسط یک پروژه ارز دیجیتال ارائه شده است. داخل این سند، یک سری اطلاعات در مورد مفهوم و ماهیت پروژه و مسیر راه آینده پروژه، برای مطالعه سرمایه‌گذاران آورده شده است.

Hash: هش، نتیجه خروجی یک الگوریتم هش است که یک رشته منحصربه‌فرد با طول ثابت برای رمزنگاری و امن کردن یک سری داده می‌سازد.

Hash rate: یک واحد اندازه‌گیری برای مقدار توان محاسباتی مصرف شده توسط شبکه برای کار مداوم است.

Double Spending: یکی دیگر از اصطلاحات ارز دیجیتال و شرایطی است که باعث می‌شود یک واحد ارز، دو بار خرج شود.

Attack 51%: حمله‌ای است که باعث می‌شود بیش‌تر از نصف توان کامپیوتر و گره‌ها در یک شبکه به دست یک شخص یا گروه بیافتد.

KYC: مخفف Know Your Customer است. شرایطی هستند که صرافی‌های ارز دیجیتال و پلتفرم‌های معاملاتی باید برای تأیید هویت مشتریان خود تکمیل کنند.

Halving: رویدادی برای بیت‌کوین که باعث می‌شود جایزه تائید کردن هر بلاک، هر چهار سال یکبار نصف شود.

ADDY: اصطلاحی است که به آدرس عمومی کیف پول ارز دیجیتال یک شخص اشاره می‌کند.

Shitcoin: ارز دیجیتالی که ارزش ذاتی یا پتانسیل رشد ندارد.

Faucet: سیستم جایزه ارز دیجیتال، که معمولاً در اپلیکیشن‌ها و وبسایت‌ها وجود دارد و افراد به ازای انجام دادن یک‌سری وظایف مشخص، ارز دیجیتال جایزه می‌گیرند.

Gwei: اصطلاحی است که در تعریف هزینه گس تراکنش‌های مربوط به اتر (ETH) استفاده می‌شود.

Difficulty: معیاری است که نشان می‌دهد استخراج یک بلاک در یک بلاک‌چین برای یک ارز دیجیتال خاص چقدر سخت است. سختی بالا، به این معنی است که برای تأیید تراکنش‌های وارد شده در یک بلاک‌چین، قدرت محاسباتی بیشتری لازم است.

Testnet: تست‌نت یک شبکه آزمایشی است که برای تجربه پیشرفت‌های مختلف در بلاک‌چین بدون آسیب رساندن به شبکه معمول طراحی شده است.

Mainnet: شبکه اصلی، محصول نهایی یک پروژه بلاک‌چین است که برای استفاده عموم در دسترس قرار می‌گیرد.

Layer 2: لایه 2 نامی است که به یک راه حل مقیاس‌پذیری داده شده است که توان عملیاتی بالایی از تراکنش‌ها را فراهم می‌کند در حالی که به طور کامل امنیت بلاک‌چین زیربنایی را که بر روی آن ساخته شده است، به ارث می‌برد.

Evm: مخفف Ethereum Virtual Machine، به معنی ماشین مجازی اتریوم است. یک ماشین مجازی است که دقیقاً همانطور که در نظر گرفته شده، امکان‌پذیر می‌کند. هر گره اتریوم، روی EVM اجرا می‌شود تا اجماع در سراسر بلاک‌چین حفظ شود.

جمع‌بندی

در این مقاله با کاربردی‌ترین اصطلاحات ارز دیجیتال  آشنا شدیم که آشنایی با آن‌ها برای فعالیت در این حوزه ضروری است. اما اصطلاحات ارز دیجیتال متعددی وجود دارد که در این مقاله به آن‌ها اشاره نشده است، اگر اصطلاحی در فضای بازار رمزارزها شنیده‌اید که معنی آن را نمی‌دانید، آن را در قسمت کامنت‌ها با ما در میان بگذارید تا معنی آن را برایتان توضیح دهیم.