خبر شوکه‌کننده‌ای که به تازگی در مجله Geology (زمین‌شناسی) منتشر شد، این ادعای حیرت‌انگیز را داشت که در درون یک کریستال نمک کهن ممکن است حیات وجود داشته باشد!
میکرواورگانیسم‌هایی (موجودات ریز میکروسکوپی) که در این نمک دیده می‌شوند، متعلق به ۸۳۰ سال پیش هستند. اما این تازه ابتدای کار است! اوج ماجرا این‌جاست که این موجودات ممکن است همچنان زنده باشند!
این نمک از لایه‌های سنگی در عمق حدود ۱۵۰۰ متری در مرکز استرالیا پیدا شده است. قدمت نمک‌های این قسمت در سال ۲۰۰۱ توسط روش تاریخ‌گذاری رادیومتری مشخص شده بود که نشان می‌داد این نمک به دوره پیشین‌زیستی نو (نئو پروتروزوئیک) باز می‌گردد؛ یعنی چیزی مابین ۱۰۰۰ تا ۵۴۱ میلیون سال پیش.
این نمک کریستالی دارای یک حباب از مایعی نمکی است. در ویدیوی زیر از یک کریستال نمک دیگر می‌توانید مشاهده کنید که هنگامی که حباب مایع در درون کریستال به دام افتاده، چگونه است.
وقتی دانشمندان این نمک را زیر میکروسکوپ‌های قوی‌تر با قابلیت بزرگ‌نمایی حدود ۲۰۰۰ برابر مورد بررسی قرار دادند، ساختارهایی مشاهده کردند که به نظر موجودات تک‌سلولی بودند. این ساختارها هم شامل پروکاریوت‌ها (موجودات بدون هسته سلولی) و هم شامل یوکاریوت‌ها (موجودات دارای هسته سلولی) می‌شوند که دانشمندان توانستند با تابش نور قطبیده و اشعه فرابنفش (UV) به وجود آن‌ها دست پیدا کنند. می‌توانید در عکس‌های زیر ساختارهای گفته‌شده را مشاهده کنید.
اما چالش بعدی این دانشمندان بیش‌تر مغزمان را درگیر خواهد کرد. آیا این موجودات میکروسکوپی هنوز زنده‌اند؟ نویسنده این مقاله در مجله Geology نوشت:
«این قضیه محتمل است که میکرواورگانیسم‌های درون این کریستال از دوره پیشین‌زیستی نو همچنان دارای حیات باشند!»
آیا زنده بودن موجودات میکروسکوپی درون این کریستال ممکن است؟
کیتی بِنیسون، زمین‌شناس دانشگاه ویرجینای غربی در این باره می‌گوید:
چیزی که ما را متعجب کرد این بود که شکل و ابعاد این میکرواورگانیسم‌ها دقیقاً مطابق چیزی بود که علم به ما از موجودات ذره‌بینی آن دوره می‌گفت. و بله، ممکن است این موجودات همچنان بعد از ۸۳۰ میلیون سال داخل این محیط زیست محافظت‌شده زنده مانده باشند.
ما با مطالعه حیات می‌دانیم که در محیط زیست‌هایی با شرایط وحشتناک، همچنان موجوداتی هستند که می‌توانند به حالتی مثل خواب زمستانی صرفاً برای بقا بروند. آن‌ها همچنان زنده خواهند ماند ولی فعالیت‌های زیستی آن‌ها کم‌تر خواهد شد.
برای تایید و بررسی این موضوع، راهی به جز باز کردن این کریستال نیست. کاری که می‌تواند بسیار پرخطر باشد – فراموش نکنید که ما همین الآن هم در میان یک پاندمی توسط یک ویروس میکروسکوپی هستیم. اما بنیسون در این باره می‌گوید:
تحقیقات و کارهای جزئی بسیار زیادی در سال‌های اخیر صورت گرفته‌اند تا به امن‌ترین راه برای باز کردن کریستال برسیم.
برنامه دانشمندان این است که به زودی این کریستال نمک را باز کنند و به اسرار درون آن دست پیدا کنند. ما هم مشتاقانه منتظر نتیجه این اتفاق خواهیم بود تا ببینیم بالاخره این حیات نزدیک به ۱ میلیارد ساله توانسته است نزدیک به ۱/۵ عمر زمین را زنده بماند یا خیر.
