جاستین سان، مالک اصلی پروژه ترون، در سال 2018 پلتفرمی را برای به اشتراک گذاری محتوا آن‌هم به صورت غیر متمرکز ایجاد کرد. شاید بد نباشد بدانیم که ترون یک پلتفرم و سیستم عامل مبتنی بر بلاکچین است. پس از راه اندازی شبکه ترون؛ رمز ارز TRX به عنوان ارز دیجیتال این شبکه خلق و به بازار عرضه شد.
در مورد نحوه کار، ساختار و معماری پیچیده ترون، مباحث زیادی مطرح است. برخی از رقبای ترون، ساختار این شبکه را غیر متمرکز ندانسته و آن‌را خلاف اصل تمرکز زدایی می‌دانند. اما معماری این شبکه چگونه است؟
لایه‌های شبکه ترون
ترون در شبکه خود از سه لایه مختلف به نام‌های: لایه برنامه کاربردی یا Application layer، لایه ذخیره سازی یا Storage Layer و لایه هسته یا Core Layer بهره می‌برد.
در این شبکه، سه نوع نود نیز تعریف شده است. این سه نود که سالیدیتی نود، فول نودهای SR و فول نود نام دارند، هر یک وظایف خاص خود را به دوش می‌کشند. مثلا سالیدیتی نودها، بلاک‌های قطعی را همگام سازی می‌کنند، فول نودها انتشار تراکنش و بلاک‌ها را بر عهده داشته و فول نودهای SR هم وظیفه تولید بلاک را بر عهده دارند.
یکی از مهمترین ویژگی‌های ترون مقیاس پذیری بالای این شبکه است. توان اجرایی بسیار بالا و پشتیبانی از طیف بسیار گسترده‌ای از نرم افزارهای غیر متمرکز هم از دیگر ویژگی‌های خاص این شبکه است.
به طور مثال این شبکه مدعی است که سریع‌ترین سرعت تراکنش‌ها را دارد. برای اثبات این موضوع باید بدانیم که سرعت انجام تراکنش در این شبکه 3 هزار عدد بر ثانیه است. این میزان برای بیت کوین تنها 7 تراکنش در ثانیه است!
دیگر ویژگی خاص ترون کارمزد بسیار پایین این شبکه است که گاها از آن به کارمزد صفر تعبیر می‌شود. ترون در تلاش است تا فضای اینرتنتی کاملا غیرمتمرکز برای دنیا بسازد!
ترون همانند رقیب خود یعنی اتریوم، فضای ایجاد برنامه‌ها و قراردادهای هوشمند را برای کاربرانش فراهم ساخته است. دو استاندارد TRC-10 و TRC-20 بر روی ترون بدین منظور وجود دارند. بیت تورنت یکی از معروف‌ترین و شناخته شده‌ترین توکن‌های فعلی بازار بوده که بر روی استاندارد TRC-10 ایجاد شده است. بیت تورنت توسط جاستین سان مالک ترون، خریداری شده است.
ارزدیجیتال شبکه ترون که TRX نام دارد، ابتدا بر روی شبکه اتریوم راه اندازی شد و سپس به بلاک چین اختصاصی خود منتقل شد. ترون بر خلاف خیلی از رقبای خود قابل استخراج نیست و تایید تراکنش‌های آن از طریق روش DPoS یا همان الگوریتم اثبات سهام انجام می‌شود. تعداد کل توکن‌های ترون، 100 میلیارد واحد است.
