هفت تا از وحشتناک‌ترین پدیده‌های فضا

فاصله سیاره زمین نسبت به سایر پدیده‌های جهان مسئله‌ای است که دانشمندان هنوز موفق به کشف آن نشده‌اند. این فضا، پر است از پدیده‌های شگفت‌انگیز، اعجاب‌انگیز و البته ترسناک!

در این مقاله به هفت پدیده در فضا اشاره می‌کنیم که به دید ما انسان‌ها، چیزهایی تقریبا عجیب و وحشتناک هستند و در برخی موارد، نداشتن شناخت درست از ماهیت این پدیده‌ها، آن‌ها را ترسناک‌تر کرده است.

از ستاره‌های دنباله‌دار غول‌پیکر گرفته تا سایر پدیده‌های بسیار مهیب که جهان را به جایی بسیار ترسناک برای زندگی کردن تبدیل کرده‌اند. واقعاً تا چندسال دیگر بشریت شانس حیات خواهد داشت؟

آیا با برخورد با یک ستاره دنباله‌دار که در سال ۲۰۲۱ به عنوان یکی از بزرگترین‌های نوع خود شناخته شد، آماده هستید؟

۱. ستاره‌های دنباله‌دار غول پیکر

این ستاره دنباله‌دار C/2014 UN271  یا Bernardinelli-Bernstein نامیده شده است و عرضی ۸۵ مایلی (۱۳۷ کیلومتر) دارد با هسته‌ای یخی که طبق مطالعات، ۵۰ برابر بزرگتر از سایر هسته‌های یخی یافته‌شده است. جرم آن هم ۱۰ هزار برابر بیشتر از سایر ستاره‌های دنباله‌دار است.

ستاره‌های دنباله‌دار غول پیکر

این پدیده وحشتناک فضا، آنقدر بزرگ است که در ابتدا آن را سیاره‌ای کوچک در نظر گرفته بودند.


۲. برخورد با آندرومدا

آندرومدا (Andromeda) از بزرگ‌ترین کهکشان‌های همسایه ماست که با ما، یعنی سیاره زمین، ۲.۵ میلیون سال نوری فاصله دارد. از آنجایی که آندرومدا در نزدیکی ما قرار دارد و مسیری مستقیم را طی می‌کند، دانشمندان می‌گویند که یک روز با کهکشان شیری ادغام خواهد شد.

در بازه‌ای ۴ میلیارد ساله، کهکشان راه شیری ما با کهکشان همسایه آندرومدا ادغام خواهد شد.
در بازه‌ای ۴ میلیارد ساله، کهکشان راه شیری ما با کهکشان همسایه، آندرومدا، ادغام خواهد شد.

اما مسئله این است که پیش از اینکه این کهکشان، با کهکشان راه شیری برخورد کند، تمام آسمان شب را فرا خواهد گرفت! اما خوشبختانه، هنوز ۳ الی ۵ میلیارد سال نوری از رسیدنش به ما باقی مانده است.


۳. جرقه خورشیدی

زمین به طور مداوم توسط ذرات پر انرژی خورشید بمباران می‌شود! در اغلب مواقع، میدان مغناطیسی سیاره این حملات خورشیدی را منحرف می‌کند. با این حال، گاهی اوقات انقباضات مغناطیسی که در خورشید وجود دارد، جرقه‌ای را به‌وجود می‌آورد، این پدیده با جرقه‌ای از نور آغاز می‌شود که مقدار بسیاری از اشعه ایکس و نیرو را رها و با سرعت نور حرکت می‌کند.

پدیده وحشتناک جرقه خورشیدی در فضا
تصویر یک جرقه خورشیدی که در نور شدید فرابنفش توسط ناسا ثبت شده است.

از نتایج این واقعه می‌توان به خاموشی سیگنال‌های ناوبری و اطلاعات اشاره کرد.

دیگر حالتی که می‌تواند رخ دهد، خروج جرم از تاج خورشید (CME) است. در این حالت، ذرات مغناطیسی از تاج خورشید بیرون می‌آیند و به فضا فرستاده می‌شوند. اگر CME به سمت زمین باشد، چند روز بعد با طوفان‌های ژئومغناطیسی مواجه می‌شویم که پتانسیل ایجاد اختلال در ارتباطات و شبکه‌های برق را دارند.

قوی ترین طوفان ژئومغناطیسی در تاریخ معاصر، معروف به رویداد کارینگتون، در سال ۱۸۵۹ قبل از عصر مدرن تکنولوژی رخ داد. Live Science قبلا گزارش داده بود که اگر یک طوفان به بزرگی کارینگتون رخ دهد، با مسئله آخرالزمان اینترنت مواجه خواهیم شد! یعنی درواقع یک اختلال و قطعی که می‌تواند ماه‌ها طول بکشد. احتمال وقوع چنین طوفان عظیم خورشیدی بین ۱.۶ تا ۱۲ درصد در هر دهه ارزیابی شده است.


۴. سیاه‌چاله‌ها

در ترسناک بودن سیاه‌چاله‌ها شکی نیست. سیاه‌چاله‌ها بقایای ستاره‌های عظیم هستند که به عنوان یک ابرنواختر یا Supernova منفجر شده‌اند. جرم این سیاه‌چاله‌ها قدری زیاد است که حتی نور هم به دام آن می‌‌افتد. خوشبختانه، نگاه کردن به اولین تصویر از Sagittarius A، سیاه‌چاله عظیم در مرکز کهکشان راه شیری، هنوز بسیار لذت‌بخش است؛ زیرا ۲۶ هزار سال نوری از ما فاصله دارد.

اولین تصویر از Sagittarius A، سیاهچاله عظیم در مرکز کهکشان راه شیری

اما همه سیاه‌چاله‌های کهکشان راه شیری به اندازه سیاه‌چاله غول پیکری که در مرکز کهکشان است، از ما دور نیستند. تصور می‌شود که ۱۰۰ میلیون سیاه‌چاله در کهکشان راه شیری وجود دارد که بخش بزرگی از آنها ممکن است در کهکشان راه شیری سرگردان باشند! امسال، دانشمندان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل، سیاه‌چاله‌ای سرکش را در کهکشان ما مشاهده کردند. این سیاه‌چاله تنها ۵ هزار سال نوری از زمین فاصله دارد و حتی می‌دانیم که جرم آن هفت برابر جرم خورشید است!


۵. ابرنواخترها در منطقه کشتار!

از دیگر چیزهای وحشتناک در فضا، پدیده یا فاجعه‌ای است که ممکن است به‌خاطر این ابرنواخترها رخ دهد. اگر ستاره‌ای مرگش با انفجار عظیمی همراه باشد، آن ستاره را ابرنواختر (Supernova) می‌نامیم. درواقع هرچیزی که در منطقه کشتار (Kill Zone)، یعنی منطقه نزدیک آن قرار بگیرد، توسط تشعشع عمیق امواج از بین خواهد رفت.

پدیده ترسناک فضا ابرنواختر و منطقه کشتار وحشتناک!

ستاره‌شناسان محاسبه کرده‌اند که منطقه کشتار ۴۰ یا ۵۰ سال نوری از انفجار یک ابرنواختر امتداد دارد و هیچ ستاره شناخته شده‌ای که نزدیک زمین باشد، احتمالا به این زودی‌ها منفجر نخواهد شد. با این حال، این امکان وجود دارد که پرتوهای پرانرژی ایکس و گاما از ابرنواخترهای دورتر بتوانند با جو زمین تعامل داشته باشند و به لایه اوزون آسیب برسانند. این موضوع (آسیب دیدن لایه اوزون)، عبور اشعه ماورابنفش خطرناک خورشید را آسان‌تر می‌کند.

بعید است که با ابرنواختر مواجه شویم، اگرچه یکی از مشهورترین ستارگان بزرگ سرخ به نام «Betelgeuse»، در آستانه تبدیل شدن به ابرنواختر قرار دارد. اما نزدیک به ۶۵۰ سال نوری از ما فاصله دارد، به این معنی که بعید است بر منظومه شمسی ما تاثیر بگذارد. نزدیک‌ترین ابرنواختر به زمین که به طور مستقیم توسط ستاره‌شناسان در ۴۰۰ سال گذشته مشاهده شد، (1987A (SN1987A بود. این کهکشان در ابر ماژلانی بزرگ، یک کهکشان قمری در راه شیری، کشف شد. پس از کشف آن در ۲۳ فوریه ۱۹۸۷، برای ماه‌ها با قدرتی اندازه ۱۰۰ میلیون ستاره شعله‌ور بود.


۶. سیارک‌های زائد

اجرام بسیار بزرگی در اطراف منظومه شمسی ما کمین کرده‌اند و ما فقط تعدادی از آن‌ها را می‌شناسیم. این احتمال وجود دارد که یک سیارک ناشناخته در آنجا وجود داشته باشد که بتواند حیات زمین را نابود کند، درست مانند سیارکی که دایناسورها را در ۶۶ میلیون سال پیش از بین برد.

سیارک های کهکشان

خوشبختانه، دانشمندان به طور روزانه درباره سنگ‌های فضایی منظومه شمسی اطلاعاتی نو به دست می‌آورند. این کار به لطف بررسی‌های تلسکوپ میدان وسیع که همیشه در حال بهبود هستند صورت می‌گیرد.

اکنون دانشمندان فکر می‌کنند که ۹۰ درصد از اجرام قاتل سیاره‌ای (Planet Killer) نزدیک زمین، یعنی آنهایی که قطر بیش از ۰.۶ مایل (۱ کیلومتر) دارند و حدود ۵۰ درصد از قاتل شهری (City Killer) پیدا شده‌اند و باقی هنوز ناشناخته هستند.

تلسکوپ فضایی سازمان گایا، آژانس فضایی اروپا، در سال جاری نشان داد که در منظومه شمسی ۱۰ برابر بیش از آنچه که ستاره‌شناسان تصور می‌کردند، سیارک وجود دارد. مجموعه داده‌های جدید شامل بیش از ۱۵۰ هزار جرم در منظومه شمسی است که بیشتر آنها سیارک هستند.


۷. سایه ماه

خورشید گرفتگی کامل، یک رویداد آسمانی اعجاب‌انگیز است؛ اما کلیت آن می‌تواند یک پدیده وحشتناک در فضا باشد. زمانی که ماه ۹۵ درصد از قرص خورشید را می‌پوشاند، آسمان تاریک تر می‌شود، دما کاهش می‌یابد و باد سرد می‌وزد. گرگ و میش خاکستری همه‌جا را فرا می‌گیرد و سایه‌ها هجوم می‌آورند!

خورشید گرفتگی و سایه ماه پدیده وحشتناک فضا

در آن زمان، اگر در مکانی مرتفع و مشرف به یک چشم‌انداز وسیع باشید، می‌توانید سایه ماه را نیز ببینید که به سمت شما می‌آید تا زمانی که شما را ببلعد و بعد همه چیز تاریک می‌شود! ترسی عمیق شما را می‌گیرد و به این فکر می‌کنید که اگر خورشید دیگر برنگردد، چه خواهد شد؟

دیدن تاج خورشید با چشم غیرمسلح برای هر کسی که در سایه ماه بایستد ممکن خواهد بود؛ اما این احساس غم‌انگیز تا چند دقیقه بعد و شاید بیشتر، با شما می‌ماند تا روشنایی روز بازگردد.


در این مطلب به ۷ پدیده وحشتناک و خوفناک در فضا و جهانمان اشاره کردیم که امیدواریم مورد توجه شما قرار گرفته باشد.

3 در مورد “هفت تا از وحشتناک‌ترین پدیده‌های فضا”

  1. بدون شک خدایی وجود داره که همه اینارو افریده
    آسمون تاریک رو با میلیونها ستاره چراغونی کرد..
    به همه حیوانات دو چشم و دو گوش و دماغ داده و جفت آفریده
    به مادر شیر داده تا به بچه ش شیر بده
    و …

    4
    3

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اسکرول به بالا
TCH