بیشتر ما از عکس‌هایمان راضی نیستیم، زیرا فکر می‌کنیم که آنها خیلی بی‌رحمانه نقوص چهره و اندام‌مان را به نمایش می‌گذارند، اما برای بهتر به نظر آمدن اصولی وجود دارد که اگر رعایت کنیم، مجبور نیستیم از عکاس بخواهیم هر چه عکس از ما انداخته پاک کند.
اصولی در طریقه ایستادن و البته بر اساس شکل کلی اندام شما وجود دارند که رعایت آنها به بهتر شدن عکس کمک می‌کند.
برای لاغرتر دیده شدن تغییر زاویه دهید!
می‌گویند که دوربین حدود 4.5 کیلویی به وزن ما اضافه می‌کند، اما این طریقه ایستادن شماست که می‌تواند این مشکل را حل کند. به جای اینکه مستقیم رو به دوربین بیاستید، تلاش کنید که زوایه 45 درجه‌ای به اندام خود بدهید. با اینکار وزن خود را به قسمت پشتی خود منتقل می‌کنید. بازوی دورتر خود را در پشت خود پنهان کنید و دست جلویی را برای بهتر به نظر آمدن کمی خم کنید.
عکاس مشهور پیتر هرلی که خودش مدل هم بوده است، زیبایی در عکس را کاملا بسته به شکل فک سوژه می‌داند. او می‌گوید که برای بهتر به نظر آمدن باید چانه خود را بیرون داده و سرتان را به جلو برانید.
اما بلاگی تحت عنوان Fab After Forty، سه اصل ساده برای لاغرتر دیده شدن در عکسها را بیان داشته است:
اصل شماره 1: هرگز نزدیک یک آدم لاغر نایستید، مخصوصا اگر لباسهایتان یکی است.
اصل شماره 2: هرگز نزدیکترین فرد به دوربین نباشید.
اصل شماره 3: از خمیدگی دستها برای پوشاندن قسمتهای برجسته که دقیقا منظورمان شکم است، استفاده کنید.
یکی از مهم‌ترین نکات در باریک‌تر به نظر آمدن، این است که دست به کمر نیاستید و به جای اینکار از دستها برای پوشاندن بخشی از کمر استفاده کرده و آنها را تا میانه‌های شکم بی‌آورید.
نکته آخر و خیلی مهم هم این است که تا آنجایی که می‌توانید مشکی و رنگهای تیره بپوشید.
حضور خود در عکس را به حداکثر برسانید!
بیل هارتر نویسنده کتاب پرتره عکاسان می‌گوید اگر لاغر اندام هستید، کل بدن خود را رو به دوربین بگیرید تا فضای بیشتری را از آن خود کنید. زاویه ایده آل برای این حالت دید هفت هشتم است.
دید هفت هشتم زمانی ایجاد می‌شود که سوژه فاصله کمی از دوربین دارد. به بیان دیگر، منظور زمانی است که هنگام نگاه به دوربین بخش بیشتری از یک سمت صورت شما نسبت به قسمت دیگر دیده می‌شود. در این حالت هر دو گوش سوژه دیده می‌شوند.
هارتر نوع لباس را هم مهم می‌داند. لباسهای رنگ روشن با زمینه روشن بهترین انتخاب‌ها هستند. او برای خانم‌های باریک اندام لباسهای پف دار با آستین را توصیه می‌کند و برای آقایان باریک اندام پوشیدن کتهای اسپرت را خوب می‌داند.
عصبی و مضطرب نباشید، زیرا این احساسات بر روی عکس شما تاثیر می‌گذارند. پیش از لبخند زدن سه ثانیه‌ای تمرکز کنید.
از عکاس بخواهید که پیش از انداختن عکس تا سه بشمرد. چشم‌هایتان را ببندید و نفس خود را به داخل بکشید. درست پیش از کلیک شاتر، نفس را بیرون دهید، چشم‌هایتان را باز کنید و لبخند بزنید. در این حالت چهره شما ریلکس و لبخندتان واقعی خواهد بود.
دوربین را برای اینکه قدبلندتر بنظر برسید، گول بزنید!
برای اینکه کوتاه بنظر نرسید، نزدیک افراد قد بلند یا اشیایی با اندازه استاندارد و مشخص برای همگان نایستید.
اگر برای‌تان امکان دارد بنشینید، ذهن بیننده زمانی که سوژه نشسته باشد، تصوری از قد او ندارد. بعلاوه بریدن عکس از نیمه بدنه هم می‌تواند کارساز باشد.
البته در عکسهای ایستاده و تمام قد هم می‌توان بلند به نظر رسید، به شرطی که عکاس به حرفتان گوش دهد و عکس را از زاویه پایینتری بگیرد. بهترین مکان برای قرار گرفتن لنز دوربین در این حالت، هم سطح کمر سوژه یا کمی پایینتر است.
سایت the chriselle factor توصیه می‌کند که برای بلندتر دیده شدن، ارتفاع فریم را با قد سوژه بپوشانید.
البته لباسی هم که پوشیده‌اید نقش اساسی در آنگونه که بنظر می‌رسید دارد.
اگر مقدار بیشتری از پاها مشخص باشند، پایین تنه فرد بلندتر دیده می‌شود. در ضمن هر لباسی که باعث باریک‌تر به نظر آمدن پاها شود، همان‌قدر هم باعث بلندتر دیده شدنشان می‌شود. شلوارهای تنگ و کشی این تاثیر را بر روی قد پایین تنه دارند.
در آخر هم به یاد داشته باشید که اگر عکستان دسته جمعی است، نزدیکترین فرد به دوربین بایستید تا بلندتر بنظر برسید.
قد بلند خود را درون قاب عکس بگنجانید!
بیشتر توصیه‌هایی که برای افراد کوتاه وجود دارد برای بلند قدها هم صدق می‌کند. اگر می‌توانید بنشینید. با بریدن عکسها از نیم تنه، کوتاه‌تر به نظر خواهید رسید. برای عکسهای تمام قد، لنز باید هم سطح کمرتان قرار بگیرد و فریم با قد شما پر شده باشد.
درعکسهای گروهی، بر خلاف محل قرار گیری کوتاه قدها، در دورترین نقطه به لنز بایستید.
از رنگها و فعالیت‌های مناسب برای جوانتر دیده شدن استفاده کنید!
بسیاری از افراد تلاش می‌کنند که چین و چروک‌ها و خطوط لبخند را با آرایش بپوشانند. اما زیاده کاری نکنید. زیرا همین خطوط هستند که به عکس شما شخصیت می‌دهند.
برای عکسهای پرتره از رنگهای ملایم و پس زمینه محو استفاده کنید. این‌گونه است که شما با لباسهایتان به چشم می‌آیید. از نورهای تند بپرهیزید، اما سه نور اصلی پس‌زمینه (نوری که برای جدا کردن سوژه از پس زمینه استفاده می‌شود)، نور پرکننده (نوری که برای پر کردن سایه‌های ایجاد شده با نور اصلی استفاده می‌شود و از تاریک شدن بیش از حد آنها جلوگیری می‌کند) و نور اصلی (نوری که برای سوژه استفاده می‌شود) را فراموش نکنید.
البته نمی‌توان این اصول را ثابت دانست. Tuts+ باور دارد که رنگها می‌توانند برای یک عکس معجزه بی‌آفرینند، به ویژه اگر در محیط‌های بیرونی گرفته شوند. بهترین کار این است که عکس را رنگی بگیرید و با فیلتر لازم آنرا سیاه و سفید کنید.
تلاش کنید که در عکس اکتیو و پر انرژی بنظر برسید. بهترین کار برای رسیدن به این هدف، انجام کار مورد علاقه‌تان هنگام عکس انداختن است. همانطور که سایت Digital Camera World اشاره می‌کند، انجام کاری که دوستش دارید به شما اعتماد به نفس می‌دهد.
اگر بخواهیم به قوانین کلی برای داشتن یک عکس خوب اشاره کنیم، باید بگوییم که از خود رضایت داشته باشید، نداشتن اعتماد به نفس روی عکس تاثیر می‌گذارد. اینکه نخواهید در عکسی دیده شوید، روی چهره‌تان تاثیر منفی دارد. اگر از عمل عکس انداختن راضی باشید و از آن بدون آنکه نگران چهره خود باشید لذت ببرید، در عکسها هم بهتر دیده می‌شوید.
