بررسی اولیه موتورولا دروید توربو (Droid Turbo)

اگر بخواهیم موتورولا دروید توربو را در یک جمله خلاصه کنیم، باید بگوییم دستگاهی که تنها در دو ماه تمام موارد دوست داشتنی موتو اکس جدید را گرفت و با ارتقای آن‌ها حسابی خودش را در دل‌ها جا کرد.

این دستگاه ویژه ورایزون را می‌توان قدرتمندترین گوشی موجود در بازار از نظر برخی ویژگی‌ها دانست. موتورولا دروید توربو مجبورمان می‌کند که در کنار هر گزینه‌ای که فکرش را بکنیم یک تیک بزنیم زیرا چیزی را از قلم نینداخته است. اسنپدراگون 805، صفحه نمایش سوپرآمولد QHD، دوربین 20 مگاپیکسلی و خیلی چیزهای دیگر، واقعا چه می‌خواهید؟! خب معلوم است هیچی، جز یک بررسی نزدیک از این غول تازه وارد که در ادامه آن را خواهید خواند.

طراحی

در نگاه اول تفاوتش با موتو اکس را می‌بینیم، گوشه‌های کمتر خم شده از روبرو که خمیدگی خود را بیشتر به قسمت پشتی برده‌اند و بدنه‌ای با طراحی متمایز و قابل تشخیص که قالب‌های فعلی را در هم شکسته است.

نکته قابل توجه در بدنه استفاده از سه گزینه برای ساخت آن است، MGF یا الیاف شیشه متالیزه در رنگ‌های سیاه و قرمز و نایلون بالستیک به رنگ سیاه. نسخه مورد بررسی از نوع MGF است که از جنس خوبی ساخته شده و حس خوبی دارد، هرچند احساس پلاستیکی‌اش بیشتر است. طرح بافت‌دار قاب پشتی بسته به تغییر زاویه عوض می‌شود و یک نمایش اندک سه بعدی دارد.

گزینه دیگر برای ساخت بدنه، نایلون بالستیک بوده که بحث دوام آن کمی ذهن را مشغول می‌کند. این بدنه پس از مدتها قطعا دچار فرسودگی خواهد شد، با اینکه روی دستگاه از پوشش دفع کننده آب نیز استفاده شده است.

به طور کل ساختار دروید توربو یک ساختار محکم و قابل حمل آنهم به راحتی تمام با یک دست است. اگر بخواهیم بدنه‌اش را با موتو اکس مقایسه کنیم، دروید توربو را می‌توان ضخیم‌تر، عریض‌تر و سنگین‌تر توصیف کرد.

محل قرار گیری دکمه‌های سخت‌افزاری و درگاه‌ها در دستگاه به این ترتیب است: دکمه پاور و صدا در کنار، جک 3.5 میلیمتری صدا در بالا و پورت microUSB در پایین. سه دکمه خازنی دستگاه هم زیر صفحه نمایش آرمیده‌اند. گوشی‌ها هم به دلیل وجود نوار فلزی کشیده شده دور دستگاه کمی برجسته شده‌اند.

صفحه نمایش

در شگفتی تمام توربو دروید مجهز به یک صفحه نمایش 5.2 اینچی QuadHD AMOLED شده است، یعنی هیچ جوره هیچ‌کس نمی‌تواند از کیفیتش هیچ ایرادی بگیرد، زیرا با 565ppi، یکی از بیشترین چگالی‌های پیکسلی در میان صفحات نمایش موجود روی اسمارتفون‌ها را هم دارد.

البته اگر بخواهیم این صفحه نمایش را از جنبه‌های دیگر هم بررسی کنیم، باید بگوییم که زیاد هم خوب عمل نکرده است. مثلا صفحه در بیشترین حالت روشنایی‌اش به 247 نیت می‌رسد که واقعا عدد پایینی است و در نور زیاد کاربر را دچار مشکل می‌کند.

این صفحه در تولید رنگ‌ها هم بیش از حد اغراق می‌کند. اغراقی که شاید چشم خیلی‌ها را به سمت خود بکشد، ولی از تولید طبیعی رنگ‌ها فاصله زیادی دارد. دمای رنگ‌ها در مقدار کاملا خنثای (6594k) قرار گرفته و همین امر از آبی یا سرد شدن رنگ‌ها جلوگیری می‌کند. خوشبختانه مقدار سبز هم بیش از حد نیست و می‌توان گفت که به طور کلی تعادل خوبی بین سه رنگ آبی، سبز و قرمز وجود دارد.

رابط کاربری

بر خلاف بیشتر تلفنهای رده بالا، سادگی و سبکی در رابط کاربری دروید توربو حفظ شده است و به جای پر کردن فضا با چیزهایی که تنها باعث سنگین شدن دستگاه می‌شود، تلاش شده که کار با این گجت به بهترین نحو ارتقا یابد.

موتورولا از آن کمپانی‌هایی است که تصمیم گرفته برای دستگاه‌هایش از اندروید خالص استفاده کند. اندروید توربو دروید نسخه کیت‌کت 4.4.4 بوده که کمپانی قول داده خیلی زود آنرا به آبنبات چوبی آپگرید کند.

در این بخش بیشتر موارد مشابه به همان‌هایی است که با موتو اکس تجربه کرده بودیم. بالاخره اندروید خالص و رابط کاربری تمیز و مینیمال طراحی شده است و نمی‌توان هیچ شکایتی از ویژوآل‌ها یا غیره داشت. ویژگی‌های خوبی مثل Moto Voice ،Moto Assist ،Moto Display و Moto Actions هم که هستند و باعث ارتقای تجربه کار با این رابط کاربری می‌شوند.

با حرکت در میان رابط کاربری رد پای وریزون بسیار برجسته و قابل مشاهده است. برنامه‌هایی مثل DROID Zap که به کاربران امکان به اشتراک گذاری محتوای چند رسانه‌ای با دیگر کاربران یا با دستگاه‌های دیگری مثل تلویزیون مجهز به کروم کست را می‌دهد.

از آنجایی که اندرویدمان نوع خالص است، کیبورد یک نوع ساده و پاسخگو است که تایپ را به بهترین شکل ممکن فراهم می‌کند.

ایمیل‌ها هم با برنامه Email مدیریت می‌شوند، البته اگر کاربر بخواهد به حساب جیمیلش دسترسی داشته باشد نیاز به برنامه ویژه دارد.

 پردازشگر، حافظه و اتصالات

استفاده از آخرین کوالکام آینده نگرانه‌ترین کار ممکن بوده است. اسنپدراگون چهار هسته‌ای با فرکانس 2.7 گیگاهرتز به همراه رابط گرافیکی آدرنو 420 و یک رم 3 گیگابایتی، کاربر را قطعا روانه فضا می‌کند. مگر می‌شود بازی را یافت که نتوان روی دروید توربو آن را با روانی تمام اجرا کرد؟!

شاید تنها چیزی که کاربر را از داشتن هر بازی یا برنامه سنگینی که می‌خواهد باز دارد، عدم پشتیبانی از شکاف کارت حافظه است. این دستگاه 32 گیگابایتی است، هر چند اگر بخواهید نسخه نایلون بالستیک را تهیه کنید، حافظه داخلی‌اتان 64 گیگابایتی می‌شود.

XLTE: دارد، کارایی عالی و سرعت بالا: دارد. صفحه نمایش با کیفیت: دارد. توربو دروید همه چیز دارد. پس فقط باید نشست و ساعت‌ها از استفاده از اینترنت پر سرعت و مرور وب لذت برد، بدون آنکه هیچ اختلالی در به نمایش آمدن صفحات وب یا سرعت باز شدن آنها ایجاد شود.

پشتیبانی از  4G LTE (Cat 4) ،GPS، بلوتوث 4.0 LE، وای فای دو بانده 802.11 a/b/g/n/ac و NFC هم پرونده اتصالات را بدون هیچ نقصی می‌بندد.

دوربین

بله کمپانی ظاهرا دست بردار نبوده است و دستگاه اخیرش را مجهز به یک دوربین 20.7 مگاپیکسلی با اپرچر f/2.0، فلش دوآل و پشتیبانی از ضبط 4K کرده است.

رابط کاربری برنامه کاملا شبیه به همان چیزی است که در موتو اکس دیده بودیم و بیشتر آن با منظره‌یاب احاطه شده است. برای دسترسی به چرخ کنترلها باید به سمت راست سوئیپ کرد. این برنامه عمقی که در برنامه‌های دیگر دوربین وجود داشته ندارد، زیرا از  همان فلسفه سادگی که مورد پسند موتورولا است پیروی می‌کند.

اگر بخواهیم از کیفیت عکسها بگوییم باید اشاره کنیم که حسابی روشن بوده‌اند. البته صادقانه اگر بخواهیم حرف بزنیم باید این را هم بگوییم که عکاسی پانوراما فاجعه بود. عکسها نهایتا با رزولوشن 2 مگاپیکسلی تولید شده و رنگها و پیوستگی اصلا خوب نبودند و بیش از حد شارپ شده بودند.

دروید توربو قابلیت فیلم‌بردرای فول اچ دی و 4K دارد. کیفیت فیلم‌ها عالی نه، ولی خوب بوده و بیشتر بستگی به نورپردازی داشتند. نکته دیگر عملکرد ضعیف میکروفونها در ضبط صدا هنگم فیلمبرداری بود. سرعت فیلم بردرای فول اچ دی با این دوربین 30fps و با کیفیت 4K، برابر با 24 فریم بر ثانیه است.

باتری و کیفیت تماس

این همه خوبی در یک جا، آنوقت مثلا خدایی نکرده فکر کنیم که کیفیت تماس با این هوشمند دچار مشکل خواهد شد. نه خیالتان راحت. همه چیز خوب است و تنها چیزی که می‌توانست بهتر باشد مقدار خروجی صدا از گوشی‌هاست که بهتر بود بیشتر باشد. این دستگاه دارای چهار میکروفون مجزاست که با همراهی فن‌آوری CrystalTalk، تماس‌ها را در هر دو سو کاملا با کیفیت و بی نقص می‌کند. در ضمن دستگاه در کاهش نویز هم بسیار خوب عمل کرده است.

بله قسمت مهم قضیه رسید، این همه فن‌آوری پیشرفته حسابی قرار است باتری خالی کن باشد، اما باز هم خیالتان راحت، دروید توربو مجهز به یک باتری 3900 میلی آمپری شده است که کمپانی باور دارد 48 ساعت را می‌تواند دوام بی‌آورد. البته ادعا تا عمل کلی فاصله دارد، ولی می‌توان انتظار داشت که با کاربری معمولی دستگاه 1.5 روز و با کاربری حرفه‌ای 14 ساعت دوام بی‌آورد.

زمان شارژ هم نسبت به حجم باتری بسیار خوب است. برای پر شدن کامل دستگاه دو ساعت نیاز بوده وتوربو دروید از شارژ بیسیم Qi هم پشتیبانی می‌کند.

حرف آخر

درست زمانی که فکر می‌کردیم موتورولا با موتو اکس 2014 حجت را تمام کرده است، موتورولا دروید توربو چشمانمان را از حدقه بیرون پراند.

قطعا یکی از ترس‌هایی که پس از شنیدن این همه خوبی در دل کاربران ایجاد می‌شود، بحث قیمت است، اما خوش به حال مشترکان ورایزون که قرار است دستگاه را با قرارداد 200 دلار برای نسخه‌های قرمز و مشکی 32 گیگابایتی و 249 دلار برای نسخه 64 گیگابایتی داشته باشند. قیمت گوشی خارج از قرارداد هم برای نسخه 32 گیگابایتی 600 و برای 64 گیگابایتی 650 دلار است.

تنها چیزی که مانع از پیشرفت همه جانبه دروید توربو خواهد شد، محدودیت آن به ورایزون است، ولی نباید ناامید بود، چون شاید موتورولا پس از دیدن موفقیت این دستگاه به فکر بیرون دادن یک نسخه بین‌المللی هم بی‌افتد.