Clash Of Clans، این‌روزها همه جا می‌توان اثری از آن را یافت؛ از خانه‌ها و مهمانی‌ها گرفته تا کوچه و خیابان و هرجا که فکرش را بکنید؛ خیلی‌ها را می‌توان دید که به صفحه سبز پوشیده از چمن و چند ساختمان عجیب و غریب در نمایشگر گوشی‌شان چشم دوخته‌اند. راستش دیگر همچون یک بیماری است: بیماری کلش آو کلنز.
از اعتیادآور بودنش همین بس که ساعت‌هایی که سرورها مشکل دارند و یا با عرضه به‌روزرسانی منتظر دانلود ورژن جدید کلش آو کلنز هستند، عده‌ای را می‌بینید که انگار اکسیژن را از آنها گرفته‌اند؛ برافروخته و نگران آینده دهکده‌هایشان. اما از این بخش می‌گذریم، شاید مهم‌ترین نقطه قوت این بازی همین درگیر کننده بودنش باشد. قرار است کمی بازتر به موضوع نگاه کنیم و کمی به این فکر کنیم که این همه هزینه از خرج‌های سرسام‌آور سرورهای متعدد در کشورهای گوناگون گرفته تا هزینه کارمندان و … چگونه تامین می‌شوند؛ با اینکه این بازی به ظاهر رایگان است. اول از همه کمی با این بازی آشنا شویم (البته اگر آشنا نیستید):
کلش آو کلنز (به انگلیسی: Clash of Clans)، به معنی «برخورد قبایل»، یک بازی رایگان تلفن همراه و تبلت به صورت آنلاین در سبک بازی استراتژیک است که توسط شرکت سوپرسل طراحی شده است. این شرکت در شهر هلسینکی، پایتخت کشور فنلاند قرار دارد. کلش آو کلنز در ۲ اوت ۲۰۱۲ برای سیستم عامل آی‌اواس منتشر شد. این بازی همچنین برای اندروید در ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۳ در کانادا و فنلاند و نهایتا در ۷ اکتبر ۲۰۱۳ در گوگل پلی به صورت بین‌المللی برای این سیستم عامل منتشر شد.
در مرحله اول باید بگوییم سرمایه اصلی این شرکت، کاربرانش است که طبق بعضی از آمارها این شرکت تنها در این بازی 30 میلیون کاربر فعال دارد و این خود به معنی وسعت این بازی و محبوبیت کلش آو کلنز در میان کاربران گوشی‌های هوشمند است. این تعداد کاربر بدون شک سرمایه‌ای عظیم را برای این کمپانی به ارمغان می‌آورد، درست شبیه به چیزی که در مسنجرها و شبکه‌های اجتماعی شاهد آن هستیم اما این تنها به افزایش سرمایه و سهام این کمپانی کمک می‌کند؛ بنابراین منبع درآمد چیز دیگری است که همه آن را میدانیم: پرداخت درون برنامه‌ای یا In App Purchase .تا قبل از ابداع این مدل کسب و کار فروش و درآمدزایی، بازی‌های رایانه‌ای به خصوص در بخش دیوایس‌های همراه چندان زیاد نبود ولی بعد از به‌کارگیری پرداخت درون برنامه‌ای که کاربر یک برنامه را به رایگان دانلود می‌کند اما برای استفاده از خدماتی فراتر از حد معمول باید مبلغی را پرداخت نماید، 78درصد فروش برنامه‌های موبایلی به این بخش اختصاص یافت که از این سهم بیش از نیمی از پرداخت‌ها در بخش سرگرمی صورت گرفته است.
در کلش آو کلنز برای بقا در صدر یا پیشرفت پرسرعت باید پول خرج کرد و این امری غیر قابل انکار است چون در این بازی زمان حرف اول را می‌زند و از آنجا که زمان حکم طلا و البته در این بازی الماس (GEM) را دارد، برای بدست آوردن این الماس‌های سبز رنگ باید آنها را خرید. شرکت سوپرسل روزانه درآمدی معادل 5میلیون دلار را از محل فروش جم‌ها به بازیکنان کسب می‌کند و با یک حساب ساده به درآمد ماهانه 150میلیون دلاری و سالانه یک‌میلیارد و هشتصد میلیون دلار می‌رسیم که برای یک بازی رقم بسیار قابل توجه‌ای است. ایرانیان در بین کاربران این بازی با 7.7 درصداز کل بازیکنان، توانسته‌اند پس از آمریکا و هند جایگاه سوم را به خود اختصاص دهند. گذشته از تعدد بازیکنان ایرانی مبالغ پرداختی توسط ایرانیان به این بازی بسیار قابل توجه است، به گونه‌ای که عبارت “خرید جم کلش آو کلنز” رتبه هفدهم جستجوی ایرانیان در گوگل را به خود اختصاص داده است. تمام این‌ها یعنی ایرانیان برای سرگرمی‌هایشان پول خرج می‌کنند و این فرصت بسیار مناسبی برای بازی‌سازان ایرانی است تا حالا که تنور داغ است، بازی خود را نیز بچسبانند! البته تاکنون تلاش‌هایی توسط شرکت‌های بازی‌سازی مختلف صورت گرفته که موفق‌ترین آنها را می‌توان بازی خروس جنگی در نظر گرفت که طبق آماری نه چندان دقیق، روزانه 2 تا 5 میلیون تومان درآمد، حاصل از پرداخت درون برنامه‌ای دارد که شاید بد نباشد ولی هنوز جای پیشرفت بسیاری دارد. بدون شک هیچ‌کدام از بازی‌های ایرانی در کلاس جهانی نیستند و معمولا نمی‌توانند نظر کاربران ایرانی را در میان بازی‌های جذاب خارجی به خود جلب کنند. اما اگر سرمایه گذاری خوبی در ساخت بازی‌هایی همچون کلش آو کلنز در ایران انجام بپذیرد، می‌تواند به موفقیت چشم‌گیری برسد، هرچند همیشه مرغ همسایه غاز است!
در سمت دیگر ماجرا کاربران قرار دارند که می‌توانند با حمایت خود از بازی‌های حتی نه چندان خوب ایرانی، زمینه پیشرفت را برای بازی‌سازان ایرانی فراهم کنند. پس لطفا در نقش خود کوتاهی نکنیم!
شما تاکنون چه مقدار برای بازی‌هایی همچون کلش آو کلنز و یا نمونه‌های ایرانی پرداخت کرده‌اید؟
من اصلا معتاد این بازی نشدم بلکه هیچ بازیی… من هر وقت خواستم بازیش میکنم هروقتم خواستم بازیش نمیکنم…
مطلب خوبی بود 🙂
من قبلا خروس جنگی رو بازی کردم و حتی مبالغی هم براش پرداخت کردم، اما به خاطر تکراری بودن بیش از حد بیشتر از 3 ماه بازی نکردم! به نظرم مشکل بازی های ایرانی گذشته از داستان خیلی بد و غیر قابل تحمل، به گرافیک و نوآوری هاش برمیگرده…
کلش یا هر بازی موفق دیگری به کاربرانش اهمیت خاصی میده و در مقابل سود زیادی هم می کنه، عملی که در ایران و در بین بازی سازها اصلا معنی نداره و با آن کاملا غریبه هستن!!
و البته یک چیز دیگر اینکه : هیچوقت نباید به کسانی که به هر چیزی علاقه دارن خورده بگیریم! ما هم ممکنه به خیلی چیزها عادت کنیم 🙂
وجدانا شماها دارید جدی میگید؟اقا این بازیه آ
دنیا کلش اف کلنس
حرفای دل یک معتاد فراری از کمپ کلش خخخخ
خیلی بازی نچسبی هستش تا حالا سه بار نصب کردم هر دفعه هم به یک ساعت نرسیده پاک می کردم.
عزیزم شما یه مریضی داری خوشت نمیاد چرا نصب میکنی که هی پاک کن!!!!
من تو این بای جزو نفرات اول ایران هستم و روزی 10 ساعت از وقتمو پاش میگذرونم .
من اصلا این بازی رو تا حالا سراغش نرفتم.چون خوشبختانه علاقه ای ندارم و میدونم اگه کسی درگیرش بشه حسابی از کار و زندگی میفته .فقط آدمایی که بیکارن یا زمان براشون ارزش نداره دنبال این بازی میرن و متعادش میشن.
منم چندین بار نصب کردم و جذابیتی ندیدم و حذفش کردم.آخه چیه این بازی؟
متن بسیار جالبی بود مخصوصا جمله : عده‌ای را می‌بینید که انگار اکسیژن را از آنها گرفته‌اند.تشکر
سلام به همه دوستان بازیه خوبه ولی زیاد وابستش بشی خسارتهایی میزنه که در اینده تو زندگی ادم معلوم میشه ولی باید زیاد غصه کارگر بیکارتو نخوری وبا برنامه بازی کنی موفق باشید
من که دارم ترکش میکنم.چیه این بازی ادمو داغون میکنه