دو نفر توانستند با کمک ارتباط مغز به مغز، با هم بازی کنند!

احتمالا تاکنون با دوستان خود بازی یا مسابقه 20 سوالی را انجام داده‌اید. در این بازی، طرف مقابل شما به یک چیز خاص مثلا یک جسم فکر می‌کند و شما این فرصت را دارید که با پرسیدن 20 سوال مختلف که جواب آن‌ها بله یا خیر است، کلمه مورد نظر طرف مقابل را حدس زده و شناسایی کنید تا برنده شوید. اکنون دانشمندان عصب شناس در دانشگاه واشنگتن، روش ارتباط مستقیم مغز به مغز را توسعه داده‌اند که به دو فرد اجازه می‌دهد با استفاده از انتقال سیگنال‌های مغز یکی از طریق اینترنت به مغز دیگری، به راحتی با یکدیگر بازی 20 سوالی را انجام دهند!
این روش بدین صورت کار می‌کند که یکی از بازیکنان، یک کلاهک پر از الکترود بر روی سرش قرار می‌دهد که فعالیت‌های الکتریکی مغزش را به صورت کامل ردیابی کرده و شکلی بر روی یک صفحه نمایش در جلوی او پدیدار می‌شود. سپس بازیکن دوم، لیستی از اشیا احتمالی و سوالاتی که به هرکدام از آنان اختصاص داده شده‌است را می‌بیند و می‌تواند با کلیک کردن بر روی هرکدام از آن‌ها، سوال مربوط به آن را بپرسد. شکل زیر را ببینید:
braininterface-970-80سپس بازیکن اول، با تمرکز کردن بر روی نور یکی از دو چراغ LED چشمک‌زنی که نماد پاسخ‌های بله یا خیر هستند، جواب خود را می‌دهد. دستگاه نصب شده بر روی سر او (که در شکل بالا می‌بینید)، با ردیابی سیگنال‌های مغزی او، پاسخش را از طریق اینترنت به سوی فرد دوم که در اتاقی دیگر نشسته است منتقل می‌کند. این سیگنال‌ها، به یک سیم‌پیچ آهنربایی که در منطقه خاصی پشت سر نفر دوم قرار گرفته‌ است منتقل می‌شود. اگر پاسخ خیر باشد، هیچ اتفاقی نمی‌افتد، اما اگر پاسخ بله باشد، یک واکنش با شدت کافی برای تحریک قشر بینایی بازیکن دوم تولید می‌شود، به گونه‌ای که گویی او یک نور ضعیف را با چشمان خود می‌بیند! در حالی که هیچ چراغ چشمک زنی روبروی او نیست و این تنها حس دیدن چراغ چشمک زن است که از طریق سیگنال‌های الکترومغناطیسی در مغز او “کاشته شده است.”

این آزمایش، یک تجربه کاملا آگاهانه و هوشیارانه است
این تست‌ها، در دو اتاق تاریک برگزار شدند که فاصله‌شان بالغ بر یک مایل (بیش از 1600 متر) بود. این آزمایش، بر روی 5 گروه دو نفره از شرکت‌ کنندگان انجام شد. افراد حاضر در این گروه‌ها، هر کدام 20 دور با طرف مقابل خود بازی کردند. 10 دور بازی واقعی و 10 دور بازی کنترلی (یا همان تمرینی که در آن هیچ انتقال اطلاعاتی وجود نداشت). در بازی‌های واقعی، کاربران توانستند 72درصد با موفقیت بازی را به اتمام برسانند، در حالی که در بازی‌های تمرینی، این افراد تنها در 18درصد مواقع موفق شدند!
آندره‌آ استوکو، مدیر مقاله توصیف کننده آزمایش می‌گوید: “این یکی از پیچیده‌ترین ارتباطات مغز به مغزی است که تاکنون توسط انسان انجام شده است. در واقع، می‌توان گفت که پیچیده‌ترین آن‌ها در تاریخ بشر است! در این آزمایش، فرد کاملا هوشیار است و سیگنال‌ها، پیغام را به صورت بصری به او منتقل می‌کنند. این آزمایش، برای اجرا تنها به دونفر نیاز دارد.”
محققان امیدوارند بتوانند به وسیله این روش، روزی حالات کامل مغزی را از افراد به دیگران منتقل کنند! مثلا فرستادن سیگنال‌های مغز یک فرد هشیار و آماده به یک فرد خوابیده در تخت خواب!

این آزمایش، در حقیقت معکوس یک رویه طبیعی است
استوکو می‌گوید: “تکامل، مدت زمان بسیار زیادی را صرف کرده است تا ما و سایر حیوانات بتوانیم اطلاعات را در مغز خود پردازش کرده و آن‌ها را به رفتار، گفتار و حالات تبدیل کرده و از خود بروز دهیم.”
او می‌گوید: “اما این کارها، برای رسیدن به هدف یعنی فهمانده شدن به طرف مقابل، نیازمند “انتقال” هستند. ما می‌توانیم تنها با آنچه که مغزمان پردازش می‌کند ارتباط برقرار کنیم. آنچه که ما در این تحقیق انجام می‌دهیم،  در واقع برعکس همین رویه است که من گفتم. یعنی گرفتن سیگنال‌ها از مغز اولی و انتقال آن‌ها به مغز دومی برای انجام کاری. درست برعکس حالت عادی که انجام کار توسط فرد دومی، و دیده شدن و پردازش آن توسط مغز فرد اولی است!”

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

به بالا بروید
TCH