برخلاف تمامی انتقادهایی که در زمینه عدم تعادل مالی و افت تجاری، کمبود نوآوری و فعالیت ضعیف واحد تحقیق و توسعه به شرکت اپل وارد است، این شرکت هرچند وقت یک‌بار از اختراع‌های جدیدی پرده برمی‌دارد که نشان می‌دهد تولیدکنندگان آی‌فون در پشت پرده‌ها و به‌صورت مخفیانه مشغول انجام چه آزمایش‌هایی با این دستگاه هستند.
در کنار مواردی مانند سیستم رانندگی خودکار و تجربه در زمینه واقعیت مجازی، اپل به سراغ تلفیق فناوری‌های نوآورانه می‌رود تا بتواند دستگاه‌های iOS خود را پیشرفت بدهد ولی تنها پس از این‌که طرح ارائه شده از پیچ‌وخم‌های فراوان عبور می‌کند، امکان ورود به بخش عملی کسب‌وکار اپل را خواهد یافت.
در بیشتر موارد شاهد این هستیم که فناوری‌هایی تقریبا مشابه با فناوری ارائه شده توسط اپل، چند سال قبل از این شرکت توسط سایر شرکت‌ها عرضه شده است ولی اپل به سراغ فناوری‌های دیگران رفته، آن‌ها را صیقل داده و یک محصول به‌وضوح بهتر را به بازار عرضه می‌کند.
برای نمونه می‌توان به سیستم شارژ بی‌سیم اشاره کرد که از سال 2012 تا به امروز در بسیاری از دستگاه‌های اندرویدی و ویندوزفونی وجود داشته و به نظر می‌رسد که اپل خیلی دیر وارد این بازار شده است، ولی گفته می‌شود که شارژ بی‌سیم بر روی آی‌فون 7 به مشتریان عرضه خواهد شد؛ با این تفاوت که این شارژ به معنای رها کردن تلفن بر روی یک صفحه برای شارژ آن نیست و می‌توان با کمک این فناوری، تلفن همراه را از فاصله یک متری از منبع شارژ، به‌صورت بی‌سیم شارژ کرد. این امر به این معناست که هیچ شرکت رقیبی، سیستم شارژ بی‌سیمی به این شکل را ارائه نکرده است. جالب اینجاست که اگر از کاربران آی‌فون درباره حس کردن کمبود چنین فناوری‌هایی بر روی تلفن همراهشان سوال بپرسید، به‌جای مشاهده یک چهره ناراحت، با چهره‌ای متعجب روبرو خواهید شد (گویی این افراد از وجود چنین فناوری‌هایی بی‌خبر هستند).
با این حساب اپل به‌تازگی به سراغ یک مورد دیگر از این نمونه‌ها رفته است. بر اساس آخرین اختراع ثبت‌شده توسط این شرکت، می‌توان دستگاه‌های اپل را به‌واسطه لوازم جانبی مجازی (صفحه‌کلید و …) و با کمک حسگرهای موجود بر روی دستگاه کنترل کرد. این فناوری موجب می‌شود تا اپل از فناوری لمس چند انگشتی عادی، پیش‌تر رفته و به کاربران اجازه بدهد که سیستم ارتباطی خود را به سطحی فراتر از لمس نمایشگرها ارتقا بدهد.
این اختراع، وضعیت جهت قرارگیری کاربر نسبت به تلفن همراه را در محور z نسبت به صفحه‌نمایش آی‌فون اندازه‌گیری می‌کند. این امر تااندازه‌ای به لمس سه‌بعدی شباهت دارد و از قابلیت‌های لمس حسی موجود در نمایشگرهای ال‌سی‌دی نیز بهره می‌گیرد. با ترکیب این سیستم با حسگرهای اصلی دستگاه، یک ساختار تصویربرداری و اسکن دقیق‌تر به دست می‌آید و حرکات شناور انگشتان، کف دست و سایر اجسامی که مقابل صفحه‌نمایش وجود دارند، توسط دستگاه شناسایی می‌شود.
به نظر می‌رسد که این فناوری به نحوی است که می‌توان با استفاده از آن، کل پنل لمسی (بخشی از پنل) را روشن و خاموش کرده و بخشی از ویژگی‌های سیستم را کنترل کرد، برای نمونه می‌توان نور نمایشگر را کم و زیاد کرد. پیش از این نیز بسیاری از افراد با فناوری‌هایی تقریبا مشابه بر روی دستگاه‌های اندرویدی استفاده کرده‌اند و به کمک آن امکان کم و زیاد کردن نور نمایشگر با اسکن چهره کاربر ممکن می‌شد. بااین‌حال اپل با پخته‌تر کردن این فناوری موجب شده که بتوان حتی دکمه‌های مجازی را نیز فشرد. این امر موجب می‌شود تا بتوان بخش‌های خاص سخت‌افزاری دستگاه را فعال کرده و کنترل نمود که عملا هیچ شرکت دیگری به این دستاورد نائل نشده بود.
بااین‌حال بهتر است فعلا توقعات خود را کنترل کنیم زیرا باید منتظر باشیم که فناوری لمس سه‌بعدی به‌حد اعلای کاربری خود برسد و تمامی امکانات ناشناخته آن مورد استفاده قرار بگیرد. در عین حال نیز باید انتظار داشت که بسیاری از رقبا به فکر ارائه فناوری‌های ویژه خود باشند و نمی‌توان از موفقیت این اختراع مطمئن بود.
