هر آنچه که باید درباره شبکه خانگی بدانیم: بخش اول

آیا می‌دانید وای‌فای و اینترنت دو موضوع متفاوت از هم هستند؟ وای‌فای تنها یک روش بی‌سیم برای دستگاه‌هایی است که در یک شبکه محلی قصد اتصال به یکدیگر را دارند که این کار به وسیله روتر و به اشتراک‌گذاری سیگنال اینترنتی انجام می‌گیرد. اما سوال اینجاست که شبکه محلی چیست؟ روتر چه کاری را برای ما انجام می‌دهد؟

اگر که جز آن‌ دسته از افرادی هستید که به دنبال سوالات مشابهی مانند مسایل بالا می‌گردید، با آموزش‌هایی که در این مطلب و ادامه آن در اختیارتان می‌گذاریم، همراه آی‌تی‌‌رسان باشید. مطالبی که درباره آن توضیح می‌دهیم برای کاربران پیشرفته و باتجربه غیرضروری است.

۱. شبکه سیمی

یک شبکه محلی سیمی اساسا شامل گروهی از دستگاه‌هایی است که به‌وسیله کابل‌های شبکه به یکدیگر متصل شده‌اند که اغلب بدون کمک گرفتن از یک روتر این کار صورت می‌گیرد.

روتر: این ابزار دستگاه مرکزی یک شبکه خانگی محسوب می‌شود که می‌توان کابل‌های شبکه را به انتهای آن متصل کرد. سر دیگر کابل‌ها نیز به دستگاه‌های شبکه‌ای وصل می‌شوند که دارای پورت (درگاه) شبکه باشند. در صورتی که شما قصد دارید دستگاه‌های بیشتری را به یک روتر وصل کنید، به کابل و پورت بیشتری نیاز خواهید داشت. به این پورت‌ها که در دستگاه‌های جانبی و روتر مشاهده می‌شود، پورت‌های شبکه محلی (LAN) گفته می‌شود. همچنین از آن‌ها به عنوان پورت‌های RJ45 نیز یاد می‌شود. زمانی که شما کابل دستگاهی را به روتر وصل می‌کنید، شما یک شبکه سیمی خواهید داشت. دستگاه‌هایی که مجهز به پورت شبکه RJ45 هستند، دستگاه‌های اترنت (Ethernet) نامیده می‌شوند.

توجه: از نظر فنی می‌توانید بدون استفاده از روتر و با داشتن یک کابل شبکه دو کامپیوتر را به یک شبکه متصل کنید. با این حال، این کار نیازمند تنظیم دستی آدرس‌های IP یا استفاده از کابل کراس‌آور است.

۱

پورت WAN‌ (اینترنت) به شکل واضح از سایر پورت‌های LAN تفکیک شده‌ است

پورت‌های شبکه LAN

یک روتر خانگی معمولا دارای ۴ پورت LAN است. به بیان دیگر می‌تواند شبکه‌ای را ایجاد نماید که ۴ دستگاه از طریق کابل به آن وصل شده‌ باشند. اگر که شما می‌خواهید شبکه بزرگتری را در اختیار داشته‌ باشید، به سوییچ (یا یک هاب) احتیاج خواهید داشت. به طور کلی یک روتر خانگی می‌تواند تقریبا تا ۲۵۰ دستگاه‌ را به هم مرتبط کند، که معمولا در کاربردهای خانگی و تجاری کوچک به تعداد بیشتر از آن نیازی نخواهد بود.

در حال حاضر دو سرعت استاندارد برای پورت‌های LAN موجود است: اترنت (که به آن Fast Ethernet هم گفته می‌شود) می‌تواند تا ۱۰۰ مگابیت بر ثانیه (یا تقریبا ۱۳ مگابایت بر ثانیه) را پوشش دهد و Gigabit Ethernet که از سرعت ۱ گیگابیت بر ثانیه (تقریبا ۱۵۰ مگابایت بر ثانیه (MBps)) پشتیبانی می‌کند. به عبارت دیگر، تنها یک دقیقه طول می‌کشد تا اطلاعات داخل یک سی‌دی (که چیزی بین ۷۰۰ مگابایت یا حدودا ۲۵۰ آهنگ است) را از طریق اتصال اترنت منتقل نماید. برای Gigabit Ethernet همین کار در ۵ ثانیه انجام می‌شود. در کاربرد واقعی سرعت میانگین اتصال اترنت حدودا ۸ مگابایت بر ثانیه است و این مقدار برای اترنت گیگابیت چیزی بین ۴۵ تا ۱۰۰ مگابایت است. سرعت واقعی اتصال به معیارهای مختلفی وابسته است، مانند دستگاه پایانه‌ای که مورد استفاده قرار می‌گیرد، کیفیت کابل و حجم ترافیک.

قانون کلی: سرعت اتصال به یک شبکه منفرد بستگی به حداقل سرعتی دارد که با هیچ ابزار دیگری ارتباط نداشته‌ باشد

به عنوان مثال، به منظور داشتن ارتباط اترنت گیگابیت بین دو رایانه، برای هر دو آن‌ها، روتری که به آن وصل شده‌ است و کابلی که از آن استفاده می‌شود، همگی باید از اتصال اترنت گیگابیت (یا استاندار بالاتر از آن) پشتیبانی نمایند.

به طور خلاصه، پورت‌های LAN موجود در یک روتر این امکان را می‌دهند تا دستگاه‌های مجهز به اترنت به یکدیگر متصل شوند و داده‌ها را به اشتراک بگذارند.

علاوه بر این برای اینکه آن‌ها بتوانند از این طریق به اینترنت دسترسی داشته‌ باشند، روتر باید دارای پورت شبکه گسترده (WAN) نیز باشد. در بسیاری از روترها، این پورت با نام پورت اینترنت شناخته می‌شود.۲

کابل CAT5e

مقایسه سوییچ و هاب

هاب و سوییچ هردو موجوب افزایش پورت‌های LAN می‌شوند. آن‌ها کمک می‌کنند تا تعداد کلاینت‌های مجهز به اترنت که شبکه میزبان آن‌هاست، گسترش یابد. تفاوت اصلی میان هاب و سوییچ‌ها در این است که هاب یک مسیر خاص را برای همه پورت‌های خود به اشتراک می‌گذارد، درحالی که سوییچ برای هر کدام کانال خاصی را در نظر می‌گیرد. این بدین معنی است که دستگاه‌های بیشتری که به یک هاب متصل می‌شوند، نرخ انتقال داده‌ پایین‌تری را برای هر کلاینت فراهم می‌کنند، در حالی که تغییر سرعت در سوییچ، ارتباطی با تعداد کلاینت‌های متصل‌شده به آن ندارد. به همین دلیل، هاب‌ها ارزان‌تر از سوییچ‌هایی هستند که به همان تعداد پورت دارند.

۵

سوییچ مجهز به ۲۴ پورت

با این حال، اکنون استفاده از هاب منسوخ شده‌، چرا که هزینه سوییچ‌ها به میزان قابل توجهی کاهش یافته‌ است. قیمت یک سوییچ در حالت کلی به استانداردهای مختلف آن (اترنت معمولی و اترنت گیگابیت، که دومی گران‌تر است) و تعداد پورت‌ها بستگی دارد.

شما می‌توانید سوییچی را پیدا کنید که از ۴۸ پورت (یا حتی بیشتر از آن) پشتیبانی می‌کند. توجه داشته‌ باشید که مجموع تعداد کلاینت‌های سیمی که می‌توانید به یک شبکه اضافه نمایید، برابر با تعداد پورت‌های سوییچ منهای یک است. این موضوع به این خاطر است که شما یکی از پورت‌ها را برای اتصال خود سوییچ به شبکه لازم دارید. با این ذهنیت، اطمینان حاصل کنید سوییچی را که می‌خرید، پورت‌های بیشتری را نسبت به تعداد کلاینت‌هایی داشته‌باشد که بعدا قصد دارید آن‌ها را به شبکه اضافه کنید.

در مقاله بعدی به سایر مفاهیم شبکه سیمی و بی‌سیم می‌پردازیم.

5 در مورد “هر آنچه که باید درباره شبکه خانگی بدانیم: بخش اول”

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اسکرول به بالا
TCH