بازیهای کامپیوتری در دنیای امروزی ما یکی از صنایع بسیار مهم و درآمدزاست ولی سیر تحولی این صنعت به حدی پیچیده بوده است که پیش‌بینی آینده آن، بسیار دشوار به نظر می‌رسد. حال در این متن کوتاه قصد داریم تا تحلیلی بر آینده احتمالی دنیای بازی داشته باشیم و با هم ببینیم که این سرگرمی که به صنعت تبدیل شده است، در آینده چه چیزی برای ما به ارمغان خواهد آورد.
نخستین موردی که می‌توان برای آینده بازیهای کامپیوتری پیش‌بینی کرد، حرفه‌ای‌تر شدن سخت‌افزارها است که این امر به هیچ عنوان به معنای دور شدن آن از دسترس عموم جامعه نخواهد بود بلکه در آینده می‌توان انتظار تلفیق سیستم‌های بازی با سامانه‌های ابری را داشت. این امر به این معنی است که دیگر نیازی نیست که بار پردازش سنگین سخت‌افزاری بر روی دستگاه شما قرار داشته باشد بلکه می‌توانید با دستگاهی که از نظر سخت‌افزاری بسیار محدود به نظر می‌رسد نیز به سرورهایی نیرومند متصل شده و از انجام بازی لذت ببرید.
البته نخستین گام برای رسیدن به این آینده برداشته شده است و کنسول بازی OnLive دقیقا از مکانیزم یادشده تبعیت می‌کند ولی در حال حاضر ساختار شبکه‌های ارتباطی به‌اندازه‌ای که باید برای این طرح نیرومند نیست و برای نمونه در کشور ما استفاده از چنین ساختاری برای انجام بازی، عملا غیرممکن به نظر می‌رسد.
دیگر موردی که آینده بازیهای کامپیوتری برای ما به همراه خواهد داشت، ورود بیشتر به دنیای مجازی است. واقعیت مجازی به‌عنوان مقصدی ایده‌آل برای انجام بازیهای کامپیوتری به‌حساب می‌آید ولی ماجرا به همین سادگی نیز نخواهد بود زیرا با یک جا نشستن بیش از حد می‌توان انتظار داشت که موجی از بیماری‌ها به سراغ انسان آمده و آینده تاریکی که بسیاری برای گیمرها در نظر داشتند، عملی شود. به این ترتیب باید به‌صورت دقیق‌تر گفت که آینده بازیهای کامپیوتری از آن واقعیت افزوده است. در واقعیت افزوده به نسبت واقعیت مجازی، شاهد وجود کلیدی به نام تعامل هستیم و کاربر سیستم‌های واقعیت افزوده برای تعامل با محیط اطراف خود نیاز به فعالیت خواهد داشت.
برای نمونه بازی جدیدی به نام Pokemon Go را در نظر بگیرید، این بازی که بسیاری از سرورهای آن به علت شلوغی بیش‌ازحد با مشکل روبرو شده‌اند، به‌سادگی گیمر را به حرکت در شهر وا می‌دارد تا بتواند موجودات بازی را در نقاط تعیین شده در دنیای واقعی، بیابد (البته تنها عکسی از نسخه مجازی آن‌ها در تلفن همراه هوشمند فرد ثبت خواهد شد.) حال این بازی نمونه‌ای پیش پا افتاده از امکان استفاده از واقعیت افزوده است. در نظر بگیرید که شما بتوانید دنیای بازی را با دنیای واقعی تلفیق کنید و شاهد ورود نیروهای نظامی به داخل خانه خود باشید و از مبلمان خود برای سنگر گرفتن و مبارزه با آن‌ها استفاده کنید، این آینده بازی در سیستم‌های واقعیت افزوده است که البته شاید بچه‌ها و نوه‌های ما بتوانند از آن بهره‌مند شوند.
سومین موردی که باید به آن اشاره کرد، حرفه‌ای شدن مبحث بازی کردن است. امروزه لیگ‌های جهانی ورزش‌های دیجیتالی که به انجام بازی‌هایی مانند لیگ افسانه‌ها (League of legends) اختصاص دارد، میلیون‌ها دلار درآمد داشته و میلیون‌ها بیننده پر و پا قرص را به دست آورده است. گیمرهای این بازی دیگر بازی نمی‌کنند بلکه شغل آن‌ها بازی کردن است.
از سوی دیگر شاهد این هستیم که باشگاه‌های ورزشی جهان به سراغ استخدام گیمرها می‌روند، منچستر سیتی، وستهام، شالکه، ولفسبورگ و چندین باشگاه دیگر، فیفا بازهای حرفه‌ای خود را استخدام کرده‌اند تا تنها برای آن‌ها بازی کنند و در ازای آن به این افراد حقوق پرداخت می‌کنند. به این ترتیب می‌توان در آینده‌ای نه‌چندان دور، بازی کامپیوتری را به‌عنوان یک منبع درآمد بسیار بزرگ برای گیمرها نیز به‌حساب آورد.
از سوی دیگر باید گفت که رقابت کنسولی به شکلی که امروزه شاهد آن هستیم، عملا از بین خواهد رفت. جهان فناوری بسیار بی‌رحم است و فناوری‌هایی که شاید هیچ‌کدام از ما نمی‌توانستیم جهانی بدون آن‌ها را در ذهن خود متصور شویم، از رده خارج شده‌اند و با نسلی متفاوت جایگزین شده‌اند. کافی است به سراغ خاطرات پدر و مادران خود بروید، در زمان آن‌ها، دوربین، تقویم، دفترچه تلفن، دفترچه یادداشت، ضبط صوت، رادیو و … به‌عنوان ابزارهایی مستقل به‌حساب می‌آمدند ولی در دنیای ما همه این ابزارها در تلفن‌های همراه غیرهوشمند نیز به‌راحتی در دسترس هستند.
کامپیوترهای خانگی که زمانی داشتن آن برای بسیاری از ما آرزو محسوب می‌شد، به‌تدریج جای خود در خانه‌ها را از دست دادند و لپ‌تاپ‌ها به‌عنوان فناوری همه‌گیر روز، شروع به فتح بازار کردند. این روند با آمدن تبلت و تلفن‌های همراه هوشمند امروزی همراه شد و امروزه بازار فروش لپ‌تاپ‌ها نیز در لبه سراشیبی سقوط قرار گرفته است. به این ترتیب کنسول‌های تخصصی بازی نیز جای خود را به سیستم‌های عمومی‌تر خواهند داد.
البته این به این معنی نیست که غول‌هایی مانند مایکروسافت و سونی و نینتندو از این رقابت کنار خواهند کشید بلکه به‌جای داشتن یک کنسول بازی لوکس و اختصاصی، می‌توان انتظار عرضه محصولاتی جامع‌تر را از آن‌ها داشت.
البته تمامی این موارد، مواردی جامع از چشم‌انداز کلی صنایع بازی در طول ۱۵ الی ۲۰ سال آینده هستند و جزئیات آن‌ها ممکن است تفاوت‌هایی بسیار عمده داشته باشند ولی چیزی که واضح است، قدرت بیشتر این صنایع است و به نظر می‌رسد که ما شاهد دوران طلایی بازیهای کامپیوتری نیمه تخصصی و کنسول‌هایی با محدودیت‌های مکانی بوده‌ایم. بازیهای کامپیوتری نیز مانند تمامی صنایع دیگر به‌سوی آنلاین شدن پیش خواهند رفت و اگر مانند من بازی‌ها را دوست دارید، با مسیر پیشرفت همراه خواهید شد.
به نظر شما این صنایع چه آینده‌ای خواهد داشت؟ فکر می‌کنید کدام‌یک از موارد اشاره شده در این تحلیل، زودتر به وقوع خواهند پیوست؟! نظرات خود را با ما در میان بگذارید و بگویید که دوست دارید که آینده بازیهای کامپیوتری به چه شکلی باشد.
