اگر مثل من جز بچه‌های دهه ۶۰ باشید، حتما خاطرتان هست که تا چندسال پیش، اوج ذوق و شوق ما ارسال اس ام اس بود! آن‌هم با روش‌هایی عجیب‌وغریب. حتی یادم هست اولین بار برای فعال سازی سیستم پیامک، حدود چند ساعت در صف بودم تا بتوانم با التماس این سیستم فوق پیشرفته را فعال کنم. در حال و هوای خودمان بودیم و اینترنت دیال آپ و صدای اتصال جالبش که ناگهان زمزمه‌هایی برای اتصال به اینترنت از طریق خطوط تلفن همراه برای اولین بار مطرح شد.
زمانی که تنها یک اپراتور در کشور فعال بود، اینترنت GPRS برای اولین بار پا به سیم‌کارت‌های کاربران نهاد و توانست با سرعت فوق ضعیف خود کمی فناوری را وارد زندگی ما کند. پس از آن‌هم که اپراتور دوم اضافه شده و سرعت Edge و نهایتا اپراتور بعدی و نسل سوم برای کاربران ایرانی فعال شد.
اما در اینجا قصد یادآوری خاطرات نسل سوخته دهه ۶۰ را ندارم، اما خب حس کردم این موضوع را کودکانی که این روزها با یک گوشی و اتصال پر سرعت به اینترنت ۴G برای خود کلش آف کلنز بازی می‌کنند؛ باید بدانند!
در این جا می‌خواهیم نگاهی به سیر تکاملی شبکه اطلاعات سیم‌کارت‌های همراه داشته باشیم.
همه ما می‌دانیم که خطوط باریک در بالای گوشی تلفن همراهمان، بیانگر قدرت سیگنال و توان ارتباطی سیم کارت ماست؛ اما خوب است بدانیم که در این میان چه تفاوت‌هایی بین GPRS، E، ۳G، ۴G و ۵G وجود دارد.
تمامی این حروفی که به‌طور کامل یا مختصر گفته شد، نشان می‌دهد که شما تا چه حد می‌توانید با بهره‌گیری از قدرت اتصال سیم کارت خود به شبکه جهانی اینترنت، به دانلود یا آپلود فایل‌های مورد نظر پرداخته یا چت کرده و فیلم تماشا کنید.
هر نسل به‌طور عادی پیشرفته‌تر از نسل قبل شد. شبکه ۲G یا نسل دوم، از سال ۱۹۹۹ وارد خطوط موبایلی شد و نسل سوم یعنی ۳G از سال ۲۰۰۱ میهمان تلفن‌های همراه شد. پس از آن نیز در سال ۲۰۱۲ نسل چهارم یا شبکه ۴G عمومیت پیدا کرد. نسل پنجم یا ۵G نیز به زودی به کمک کاربران خواهد آمد.
GPRS چیست؟
اولین شبکه مورد اتصال برای شما پس از عدم وجود سیگنال GPRS خواهد بود. این کلمه مخفف General Packet Radio Service یا سرویس بسته امواج رادیویی است. شبکه اطلاعاتی ویکی‌پدیا GPRS را به عنوان سرویس Best effort و یک سرویس دیتا همراه بر روی ۲G و ۳G سیستم جهانی GSM تعریف می‌کند.
بر اساس سیستم ۲G، فناوری GPRS سرعت دیتایی بین ۳۵ تا ۱۷۱ کیلوبیت در ثانیه ارائه می‌دهد. ترکیب این دو فناوری جدیدی با نام ۲.۵G را پایه گذاری کرد. به‌طور کلی با این سیستم شما می‌توانید ایمیل چک کرده و به صورت اینترنتی با صبر زیاد چت کنید!
Edge چیست؟
حال باید بدانیم معنی حضور حرف E در کنار المان‌های سیگنال تلفن همراه شما چیست؟
حرف E مخفف کلمه EDGE یا Enhanced Data rates For GSM Evolution است. این استاندارد اولین مرحله پس از GPRS محسوب شده و سرعت آن بین ۱۲۰ تا ۳۸۴ کیلوبایت در ثانیه متغیر است. این استاندارد برای اولین بار در گوش‌های آیفون مورد استفاده قرار گرفت. به‌طور کلی E بهتر از GPRS است!
۳G چیست؟
استاندارد ۳G از فناوری با نام UMTS یا Universal Mobile Telecommunications System به عنوان معماری اصلی شبکه آن استفاده می‌کند. اولین چراغ این نسل جدید در سال ۲۰۰۱ روشن شد.
این شبکه امکانات موجود در شبکه ۲G را با فناوری‌های جدید و پروتکل‌های مدرن‌تری برای انتقال نرخ داده‌ها با سرعتی بسیار سریع‌تر با یکدیگر ترکیب می‌کند.
این فناوری آن‌چنان سرعتی داشت که اپل در تولید نسل بعدی آیفون خود، از نام آن به عنوان یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های محصول جدید خود در آیفون استفاده کرد. اگر خاطرتان باشد آیفون ۳G و آیفون ۳GS این دو مدل بودند. فناوری ۳G می‌توانست سرعتی بین ۳۸۴ کیلوبایت در ثانیه تا ۲ مگابایت در ثانیه را به کاربر ارائه کند.
نوع دیگری از فناوری ۳G با نام HPSA یا همان ۳.۵G با توانایی انتقال اطلاعات با سرعتی بین ۶۰۰ کیلوبایت در ثانیه تا ۱۰ مگابایت بر ثانیه عرضه شد. به‌طور متوسط سرعت این نسل همیشه بین ۱ تا ۳ مگابایت در ثانیه است.
۴G چیست؟
می‌رسیم به جدیدترین نسل سیستم اطلاعات تلفن‌های همراه. هم اکنون شبکه ۴G سریع‌ترین شبکه دیتایی است که می‌توانید بر روی اسمارت فون خود مشاهده نمایید. به‌طور کلی و مقایسه‌ای گاهی اوقات شبکه ۴G به‌راحتی می‌تواند بسیار سریع‌تر از اینترنتی که از طریق وای‌فای دریافت می‌کنید باشد. البته قیمت بهره‌گیری از این شبکه به‌مراتب گران‌تر از اینترنت‌هایی همچون ADSL است.
همان‌طور که شبکه‌ها پیشرفته‌تر می‌شوند، سرعت آن‌ها نیز بهتر می‌شود. خوب مشخصا این شبکه قوی‌تر از ۳G است؛ اما باید بدانید این برتری حدود ۵ برابر است!
شبکه ۴G بر اساس سیستم Wimax یا LTE و با حداکثر سرعت ۱۰۰ مگابایت در ثانیه کار می‌کند. البته خیلی خوشحال نشوید، معمولا هیچ ارتباطی با این چنین سرعتی نصیب شما نخواهد شد، اما میانگین سرعت این شبکه بین ۳ تا ۱۰ مگابایت بر ثانیه خواهد بود. در بهترین حالت، اگر فرد خوش شانسی باشید می‌توانید تا سرعت نهایتا ۲۰ مگابایت بر ثانیه را نیز بر روی اسمارت فون خود دریافت کنید.
شبکه ۴G دارای باندها و طیف‌های مختلفی است. ۲.۶ گیگاهرتز سریع‌ترین نمونه و پس از آن ۱ گیگاهرتز و نهایتا ۸۰۰ مگاهرتز هستند.
امروزه اگر از آیفون‌های ۴G بهره‌مند بوده و یا اسمارت فون‌هایی دارید که با توانایی پشتیبانی از شبکه ۴G عرضه می‌شوند، می‌توانید به‌راحتی از این شبکه بهره‌گیرید. باید اشاره کنیم که تعرفه بهره‌گیری از شبکه ۴G معمولا گران‌تر از ۳G است.
۵G چیست؟
حتما پیش خود می‌گویید خب با این شرایط پس از شبکه ۴G احتمالا نوبت شبکه ۵G خواهد بود. بله درست حدس زده‌اید. هم اکنون کمپانی سامسونگ در کنار دیگر کمپانی‌های بزرگ فعال در حوزه تولید اسمارت فون‌ها و شبکه‌های مخابراتی در حال کار بر روی توسعه شبکه ۵G هستند. این شبکه یعنی mmWare یا فناوری سیار با حداکثر سرعت فوق‌العاده ۱ گیگابایت در ثانیه عرضه خواهد شد. این رقم یعنی چیزی ۱۰۰ برابر شبکه سریع ۴G!
سامسونگ این نوید را می‌دهد که با توسعه این شبکه، کاربران می‌توانند یک فیلم کامل را تنها در عرض ۱ ثانیه به‌راحتی دانلود نمایند.
البته ذکر این نکته ضروری است که توسعه این شبکه حداقل تا سال ۲۰۲۰ میلادی به طول خواهد انجامید؛ اما اینکه چه زمان به ایران برسد نیز سوال مهمی خواهد بود!
خیلی خیلی جالب بود
ولی مهم نیست کی به ایران میرسه مهم اینه که من کی پایان نامه ارشدم تموم بشه و برای دکتری برم اروپا??