طبق پیش‌بینی‌ها، ۲۰ الی ۶۰ درصد افراد بزرگسال در سراسر دنیا ممکن است به ویروس کرونا یا همان کووید۱۹ مبتلا شوند. این پیش‌بینی را متخصصان اپیدمیولوژی در دانشگاه هاروارد کرده‌اند.
این بدین معنی است که حتی در بهترین حالت، فقط در آمریکا حدود ۴۰ میلیون نفر از افراد بزرگسال به این بیماری مبتلا خواهند شد.
بعضی‌ها ممکن است از شنیدن این آمار تعجب کنند، اما باید بدانیم که در حال حاضر هیچ واکسن یا داروی مشخصی برای درمان بیماری کووید۱۹ وجود ندارد. شاید بگویید که فایده مبارزه کردن با چیزی که به‌هرحال اتفاق خواهد افتاد چیست؟ و چرا اجازه ندهیم که این اپیدمی به مسیر خودش ادامه دهد؟
اما مسئولان سلامت عمومی و متخصصان پزشکی اینگونه فکر نمی‌کنند و آن ها از اقدامات سریع و قاطع برای جلوگیری از شیوع ویروس کرونا پشتیبانی می‌کنند.
هدف آن‌ها مسطح کردن نمودار منحنی شیوع ویروس است. ایده اصلی این است که به جای اینکه اجازه دهیم ویروس به سرعت در میان مردم گسترش پیدا بکند، همه آن آلودگی‌ها را در مدت زمان طولانی‌تری پخش کنیم.
این کار باعث خواهد شد تا طول دوره اپیدمی طولانی شود و سازمان‌های سلامت عمومی و مراکز مراقبت‌های پزشکی فرصت کافی برای پاسخ دادن به این بحران را داشته باشند.
در زمانی که منحنی اپیدمی با شیب تندی صعود می‌کند، به‌ویٰژه در شرایطی که ظرفیت انجام تست‌ها محدود است، فشار زیادی بر روی پرسنل بهداشتی و درمانی وارد می‌شود و حتی بسیاری از آن‌ها ممکن است خودشان نیز آلوده شوند و دیگر قادر به مراقبت از بیماران نباشند.
از طرفی نیز به‌خاطر اینکه ظرفیت بیمارستان‌ها، کمتر از تعداد موردنیاز برای مراقبت از افراد مبتلاست، فشار فوق‌العاده‌ای بر روی تجهیزات پزشکی وارد می‌شود.
اما سوال اینجاست که مردم چگونه می‌توانند منحنی شیوع ویروس را با کاهش انتقال آن، مسطح کنند؟ در پاسخ به این سوال باید بگوییم که در حال‌حاضر، با توجه به آلوده شدن مناطق بیشتری در ایالات متحده و سایر کشورهای دنیا، امکان کنترل آن در کوتاه‌مدت وجود ندارد و ما وارد مرحله کندسازی شیوع شده‌ایم.
یکی از استراتژی قدیمی ولی موثر در این مرحله، فاصله‌گیری اجتماعی است. این بدین معنی است که از تماس نزدیک در مکان‌های عمومی شلوغ و از جمع شدن در مکان‌های سرپوشیده بپرهیزیم و فاصله حدود ۲ متری خود با دیگران را حفظ کنیم.
فاصله‌گیری اجتماعی نیاز به این دارد که ما در سبک زندگی، کار و تعاملات خود با دیگران تغییراتی ایجاد کنیم. بنابراین این کار ممکن است نیاز به لغو رویدادهای بزرگ، محدود کردن مسافرت‌های غیرضروری و به عقب انداختن کنفرانس‌ها داشته باشد. همچنین کلاس‌های درس مدارس و دانشگاه‌ها می‌توانند به صورت آنلاین برگزار گردند.
البته فاصله‌گیری اجتماعی می‌تواند هزینه‌های اقتصادی قابل‌توجهی برای کسانی که به خاطر نوع کار و زندگی‌شان قادر به انجام آن نیستند در پی داشته باشد.
بنابراین مقامات دولتی و سلامت عمومی کشورها باید برای این منظور، تدابیر مناسبی بیندیشند و تعادلی بین مسطح کردن منحنی شیوع و به حداقل رساندن تاثیر بیماری بر روی اقتصاد برقرار کنند.
با شیوع بیشتر کووید۱۹، متخصصان سلامت عمومی در سراسر دنیا در حال جمع‌آوری داده‌ها و اطلاعات لازم برای ارایه به آزمایشگاه‌های تحقیقاتی، سازمان‌های بهداشتی و سیاست‌گذاران هستند تا آن‌ها بتوانند اقدامات مناسبی برای مقابله با این تهدید جهانی اتخاذ کنند.
در این بین، یکی از مهم‌ترین کارهایی که مردم می‌توانند انجام دهند این است که به حرف‌های افراد متخصص گوش کنند و از توصیه‌های آن‌ها پیروی نمایند.
تدروس آدهانوم (Tedros Adhanom)، دبیرکل سازمان بهداشت جهانی اخیرا گفته است که “ما باید بدانیم که با اقدام سریع و قاطع می‌توانیم شیوع سریع ویروس کرونا را کند کنیم و از گسترس آلودگی‌ها جلوگیری نماییم.”
بنابراین به نظر می‌رسد که به ما به این‌زودی‌ها قادر به متوقف کردن کووید۱۹ نخواهیم بود، اما با انجام کارهایی مانند دست ندادن و در خانه ماندن می‌توانیم به حل این بحران جهانی کمک کنیم.
کرونا فقط آمریکا رو می شناسد که ابتدا به ساگن آمار آنجا را میدهید!!!؟؟؟
چرا جامعه جهانی وسازمان ملل اینقدر دست دست می کند، بهترین پزشکان ومتخصصان زبده در سرتاسر جهان را در محلی که مختص تحقیقات و آزمایشگا ه های مخصوص می باشد جمع نمی کند تا با همفکری هم این ویروس را برای همیشه نیست ونابود نمایند، دهکده جهانی باید یک صدا گردد تا مردم جهان را ازاین بلای بزرگ نجات دهدما اینگونه می خواهیم زمین را نجات دهیم ،هرکس می خواهد کار خود را بکند وفردا مدعی شود که متخصصان کشور ما توانستند ویروس را ازبین ببرند، دیگر جای این فکرها گذشته همان طور که ویروس دست در دست داده تا مارا ازبین ببرد ما جامعه بزرگ جهانی نیز باید دست به دست هم دهیم تا این موجودمرگباررا ازبین ببریم تا زمینمان را امن کنیم.