۳ ایده‌ای که بازی پوکمون گو ما را از آینده تکنولوژی باخبر می‌کند

پیدا کردن اپلیکیشنی اینچنینی که تنها پس از یک هفته معرفی بتواند در این سطح از استقبال قرار بگیرد کار دشواری است. اکنون پوکمون گو به عنوان یک بازی مشهور در خیلی از کشورها عرضه شده‌ و اقبال جهانی داشته‌ است. کافی است کمی زمان صرف کنید و به مکان‌های عمومی بروید تا خیل عظیمی از افرادی که مشغول این بازی هستند را مشاهده کنید. پیش‌بینی این‌که آیا این بازی هم مانند عناوین دیگر یک علاقه زودگذر مردمی است یا خیر، کار سختی است، اما می‌توان گفت که با توجه برند و طرفداران بی‌شماری که آن را دنبال می‌کنند، این بازی تا مدت‌ها مورد توجه قرار خواهد گرفت. در ادامه به ایده‌ها و تفکراتی که پشت پوکمون گو قرار گرفته نگاهی می‌اندازیم تا از آینده فناوری‌های پیش‌رو اطلاعاتی را بدست آوریم.

به‌ کارگیری اطلاعات مکانی با چاشنی واقعیت‌افزوده

AR (واقعیت‌افزوده) نقش بسیار کمی را در این بازی ایفا می‌کند. تنها زمانی که می‌خواهید یک پوکمون مجازی را بگیرید لازم است که از دوربین گوشی برای بهره مندی از فناوری AR استفاده کنید. با این حال، بسیاری از بازیکنان هستند که برای صرفه‌جویی در مصرف باتری این قابلیت را غیرفعال می‌کنند. در واقع شرکت سازنده علاوه بر اینکه بخش AR بازی را بی‌اهمیت جلوه نداده، باعث شده‌ است تا بسیاری از مردم اولین تجربه استفاده از این قابلیت را کسب نمایند. معمای بزرگی که پشت این بازی قرار دارد چگونگی استفاده از داده‌های جغرافیایی بازیکن برای افزایش جذابیت بازی است.
برای ساخت این بازی طی سال‌های متمادی اطلاعات جغرافیایی بسیاری از اشیای دنیای واقعی و مکان‌هایی که در بازی به عنوان ورودیه شناخته می‌شود، جمع‌آوری شده‌ است تا درنهایت توسط کمپانی Niantic توسعه یابد. پوکمون گو از داده‌های نقشه گوگل استفاده می‌کند و از این طریق اطلاعات بسیار دقیقی را از پایگاه‌ داده‌ عظیم اشیای دنیای واقعی که توسط بازیکنان به ثبت رسیده بدست آورده‌ است تا به بازیکنان امکان دریافت اشیا و کاراکترهای درون بازی را بدهد. اکثر این اشیا به نقاط پر جمعیت بسیار نزدیک هستند، بنابراین کاری که باید انجام دهید رفتن از یک Pokéstop به Pokéstop دیگر با به کارگیری اطلاعات موجود در نقشه است تا در صورتی که بخت یار شما باشد بتوانید پوکمون‌های موجود در مسیر را جمع‌آوری کنید.
بدون وجود این حجم عظیم از داده‌های تولید شده مکانی توسط کاربران، این بازی نمی‌توانست به این‌جا برسد. درک نحوه به کارگیری موقعیت بازیکن و مقصدی که برای او تعیین می‌شود، اساس استفاده از این مفهوم را بیان می‌کند.

اهمیت نام تجاری

موضوع دیگری که در این رابطه وجود دارد، تاثیرگذاری مفهوم برند خوب در آن است. نام تجاری مناسب می‌تواند یکی از با ارزش‌ترین دارایی‌های شرکت ایجاد کننده آن باشد و در این مورد برند پوکمون و مالکیت معنوی آن چیزی است که این بازی از آن بهره‌مند شده‌ است.
نقطه نظراتی که در اینجا وجود دارد از جهات مختلفی قابل بررسی است. یکی از آن‌ها، مشاهده شرکت‌هایی است که با نام تجاری محبوب و مالکیت معنوی خود مسیر جدیدی را از ساخت بازی‌های مبتنی بر مکان در پیش می‌گیرند. به نظر می‌رسد که نینتندو با تفکر عجیبی که تاکنون داشته‌ است نمی‌تواند مالکیت معنوی بازی سوپر ماریو را بازسازی کند تا بدین وسیله تجربه سرگرمی جدیدی را برای برند خود ایجاد کرده‌ باشد. می‌توان امیدوار بود که پدیده بوجود آمده از بازی پوکمون گو بتواند این شرکت‌ را از عدم موفقیت در عرصه تولید کنسول بازی نجات دهد.

ترکیب دنیای واقعی و مجازی

با توجه به راهی که این بازی در پیش گرفته، به نظر می‌رسد ترکیب این دو جهان چشم‌انداز جدیدی را برای ما روشن می‌کند. به خصوص زمانی که این بازی مکان مختلفی مثل شهرستان‌ها، مراکز شهری، فروشگاه‌ها، رستوران‌ها و موقعیت‌های دیگر را شامل می‌شود.
در حال حاضر فروشگاه‌هایی هستند که با ارایه وسیله‌ای به نام Lure، مکان‌های تعیین‌شده‌ای را برای پوکمون در نظر می‌گیرند تا با استفاده از این ترفند بازیکنان بتوانند بدون رفتن به موقعیت‌های مخصوص از آن استفاده کنند. طبق گزارشات بدست‌ آمده، رستوران‌هایی که از این وسیله استفاده کرده‌اند با توجه به یافتن پوکمون‌ در نزدیکی آ‌ن‌ها، توانسته‌اند تا ۲۵ درصد کسب و کار خود را رونق دهند.
با گذر از این موضوع، به این فکر کنید که چگونه فروشگاه‌ها می‌توانند با پدیده‌‌ خرید از مارکت‌های مجازی مقابله کنند، در حالی که این مارکت‌ها تنها چند مکان فیزیکی برای ارایه محصولات خود در اختیار دارند. بهترین تاکتیک برای این موضوع استفاده از تکنولوژی است. بسیاری از خرده‌فروشان به سادگی از تاثیر بهره‌مندی از این ویژگی غافل می‌شوند. بنابراین کاری که فروشگاه‌های محلی باید برای جلب توجه مشتریان خود انجام دهند، شروع بهره‌گیری از ترکیب دنیای واقعی و دیجیتال است.
می‌توان گفت استفاده از فناوری واقعیت‌افزوده به این شکلی که امروزه آن را می‌بینم پیش از این وجود نداشته‌ است. دنیایی را تصور کنید که در آن فناوری دیجیتال، دنیای واقعی ما را با داده‌های مکانی و جغرافیایی به گونه جدید و خلاقانه‌ای پوشش می‌دهد. آینده کاربرد این تکنولوژی را نمی‌توان پیش‌بینی نمود. اما به وضوح شاهد جنبش اجتماعی هستیم که پیش از این آن را ندیده‌ بودیم.