به خاطر بازگشایی دبیرستان یا شروع فصل شنا نبود که “هلنا” به فکر روزه گرفتن افتاد؛ حتی هدفش کاهش وزن هم نبود. او یک زن ۳۰ ساله با وزن متعادل بود. هلنا از جمله افرادی بود که تصمیم داشت از بیماری‌های مختلفی از مشکلات قلبی گرفته تا زوال عقل در امان بماند؛ بنابراین با هدف حفظ سلامتی خود تصمیم گرفت مصرف کالری را محدود کند. او برای این کار نوع خاصی از روزه گرفتن را آغاز کرد؛ به این صورت که سه بار در هفته در دوره‌های ۲۴ ساعته از خوردن و آشامیدن امتناع نمود و در چهار روز دیگر هفته، هر آنچه که دلش خواست بدون توجه به مقدارش خورد.
آیا این نوع روزه به سلامتی او کمک می‌کند؟ امتناع از خوردن و آشامیدن به چند روش انجام می‌شود: حذف یک یا چند وعده از غذای یک روز، تمامی وعده‌های غذایی یک روز و یا چند روز در یک هفته. پژوهشگران اثرات این کار بر سلامت را بررسی کرده‌اند و مشخص شده که کاهش کالری دریافتی به میزان ۳۰ تا ۴۰ درصد در طول هفته از طریق حذف یک یا چند وعده غذایی، می‌تواند طول عمر حشرات، حیوانات و سایر موجودات زنده را به میزان یک سوم یا بیشتر افزایش دهد. تحقیقات کمی در مورد انسان انجام شده است اما به نظر می‌رسد که روزه‌داری اثرات مشابهی بر روی انسان دارد. همچنین این کار با مزایای دیگری مانند کاهش خطر دیابت همراه است. به عنوان مثال در مطالعه‌ای که در موسسه آمریکایی تحقیقات پیری بر روی موش‌ها انجام شد، گروهی که به صورت منظم تعدادی از وعده‌های غذایی‌شان حذف شده بود حساسیت بیشتری به انسولین داشتند و مقدار انسولین و قند خون آنها پایین‌تر بود؛ این موضوع باعث کاهش خطر ابتلا به دیابت می‌شود.
به هر حال مسلم است که روزه گرفتن اثرات مفیدی بر متابولیسم بدن و هورمون‌ها دارد. شواهد نشان می‌دهند که کاهش تنها ۵۰۰ تا ۸۰۰ کالری از انرژی دریافتی روزانه می‌تواند سطح هورمون‌های مرتبط با سرطان، دیابت، کلسترول، LDL و تری‌گلیسرید را کاهش داده و رادیکال‌های آزاد و التهاب را مهار کند. یک مطالعه که توسط پروفسور Mark Mattson رییس بخش علوم اعصاب موسسه آمریکایی تحقیقات پیری انجام گرفت نشان داد که حملات بیماری و التهاب، در افراد مبتلا به آسم پس از ۸ هفته روزه‌داری کاهش یافته است. لازم است که تحقیقات بیشتری بر روی انسان انجام شود با این حال نتایج به دست آمده از تحقیقات بر روی حیوانات درباره ما هم صدق می‌کند؛ اما به این نکته هم توجه کنید که اثرات روزه بر متابولیسم بدن در یک دوره طولانی هنوز ناشناخته باقی مانده و همچنین احتمال پوکی استخوان و ناباروری هم مطرح شده است. با این وجود کاهش کالری‌های دریافتی روزانه و امتناع از مصرف برخی از غذاها یک اقدام مثبت به نظر می‌رسد.
