شرکت فضایی SpaceX تصمیم دارد بهار امسال نخستین فضانوردان خود یعنی باب بهنکن (Bob Behnken) و داگ هورلی (Doug Hurley) را به فضا بفرستد.
پرواز این دو نفر با فضاپیمای Crew Dragon، اولین پرواز فضانوردان ناسا با یک فضاپیمای آمریکایی از زمان پایان برنامه شاتل فضایی در سال 2011 خواهد بود.
ناسا با فضاپیمای جدید SpaceX خواهد توانست خود را از وابستگی به سیستم‌های پرتاب روسی برای فرستادن فضانوردان خود به فضا برهاند و این می‌تواند آغازگر عصر جدیدی در صنعت فضانوردی آمریکا باشد. همچنین باید بگوییم که بهنکن و هورلی با این پرواز تبدیل به نخستین فضانوردانی خواهند شد که با یک فضاپیمای تجاری سفر می‌کنند.
هورلی در ماه سپتامبر سال گذشته به وب‌سایت آتلانتیک گفته بود: باب و من واقعا خوش‌شانس هستیم که برای این پرواز انتخاب شده‌ایم. هرچه ما به زمان پرواز نزدیک‌تر می‌شویم، همه چیز تقریبا گیج‌کننده می‌شود. ما حالا زمان زیادی را در کالیفرنیا که بیشتر کارهای توسعه Crew Dragon در آنجا انجام شده است سپری می‌کنیم.
بهنکن و هورلی به‌منظور آماده کردن خود برای روز پرواز، تمرین‌های مختلفی را از سر گذرانده‌اند؛ از فرود اضطراری و آموزش‌های گسترده درباره مکانیسم فضاپیمای Crew Dragon گرفته تا تست لباس‌های فضانوردی جدید و البته برگزاری جلسات متعدد با ایلان ماسک مدیر اجرایی SpaceX.
هورلی می‌گوید: مردم فکر می‌کنند اینکه کسی بتواند به فضا سفر کند واقعا مسحورکننده است، اما باید بگویم که این کار مثل یک سفر کمپینگ شلوغ و آشفته است.
ما در اینجا قصد داریم که شما را با نحوه انتخاب این فضانوردان و چگونگی آماده‌سازی آن‌ها برای پرواز با Crew Dragon به ایستگاه فضایی بین‌المللی آشنا کنیم؛ پس با ما همراه باشید.
مرحله انتخاب
ناسا در سال 2018، بهنکن و هورلی را به عنوان فضانوردانی انتخاب کرد که قرار بود با فضاپیمای جدید SpaceX پرواز کنند؛ اتفاقی که اگر بیفتد، می‌تواند آن دو را تبدیل به نخستین افرادی بکند که با یک فضاپیمای تجاری به فضا سفر می‌کنند.
SpaceX، فضاپیمای Crew Dragon را به‌عنوان بخشی از برنامه Commercial Crew ناسا توسعه داده است؛ برنامه‌ای که کمپانی‌های خصوصی را ترغیب به توسعه فضاپیماهای جدید سرنشین‌دار می‌کند.
ناسا در مجموع ۹ فضانورد را برای انجام نخستین پروازهای سرنشین‌دار آزمایشی با فضاپیماهای Crew Dragon و رقیب بوئینگ آن یعنی CST-100 Starliner انتخاب کرد.
ایلان ماسک انتظار دارد که بهنکن و هورلی را در ماه آوریل، می یا ژوئن امسال با اولین پرواز سرنشین‌دار آزمایشی Crew Dragon (به نام Demo-2) به ایستگاه فضایی بین‌المللی ارسال کند. این پرواز درواقع اولین پرواز فضانوردان ناسا با یک فضاپیمای آمریکایی از زمان پایان برنامه شاتل فضایی در سال 2011 خواهد بود.
بهنکن و هورلی از سال 2015 با SpaceX برای توسعه Crew Dragon همکاری می‌کنند و بنابراین از هرجهت خود را برای پرواز با این فضاپیمای جدید آماده کرده‌اند.
آن‌ها کار خود را در ابتدا به عنوان خلبان‌های نظامی آغاز کردند، هورلی به مدت ۲۴ سال خلبان هواپیماهای جنگنده و آزمایشی در نیروی دریایی ارتش آمریکا بوده است و تجربه بیش از ۵۰۰۰ ساعت پرواز با ۲۵ هواپیمای مختلف را دارد. بهنکن، خلبان هواپیماهای آزمایشی نیروی هوایی ارتش آمریکا بوده و سابقه بیش از ۱۵۰۰ ساعت پرواز با بیش از ۲۵ هواپیمای مختلف را در کارنامه خود دارد.
ناسا آن‌ها را در سال 2000 به عنوان فضانورد استخدام کرد و زمانی که در برنامه شاتل فضایی کار می‌کردند با هم آشنا شدند.
بهنکن در دو ماموریت شاتل فضایی شرکت داشته و بیش از ۷۰۸ ساعت را در فضا سپری کرده و در مجموع ۳۷ ساعت پیاده‌روی فضایی داشته است. هورلی دو بار با شاتل فضایی پرواز کرده و در مجموع ۶۸۳ ساعت را در فضا گذرانده است.
از زمان آخرین پرواز شاتل فضایی ناسا، این آژانس برای فرستادن فضانوردان خود به ایستگاه فضایی بین‌المللی، از سیستم سایوز روسیه استفاده کرده است. اما روسیه در طول یک دهه اخیر، قیمت‌های خود را چهار برابر کرده و حالا یک سفر رفت‌وبرگشت به ایستگاه فضایی برای هر نفر حدود ۸۵ میلیون دلار برای ناسا آب می‌خورد.
انتظار می‌رود که قیمت یک صندلی Crew Dragon حدود ۵۵ میلیون دلار باشد، هرچند که این رقم شامل ۱.۲ میلیارد دلاری که ناسا برای توسعه این فضاپیمای جدید به امید جایگزینی آن با سایوز خرج کرده نمی‌شود.
تمرین‌های آماده‌سازی
آماده‌سازی‌های بهنکن و هورلی برای پرواز با فضاپیمای Crew Dragon، شامل تمرین‌های آموزشی فشرده و شبیه‌سازی‌های روز پرواز می‌شوند.
این دو فضانورد در مجموع به مدت دو دهه است که در کنار هم کار کرده‌اند. هورلی می‌گوید: باب و من خیلی رابطه نزدیکی با هم داریم. ما زمان زیادی را با هم صرف کرده‌ایم و حالا به نقطه‌ای رسیدیم که فکرش را می‌کردیم.
در سال 2003 زمانی که شاتل فضایی کلمبیا در حین پرواز منفجر شد و هفت سرنشین آن کشته شدند، بهنکن و هورلی هر دو در باند پرواز حضور داشتند.
بهنکن می‌گوید: من رفتار هورلی را در مراسم ازدواجم دیده‌ام. من رفتار او را در داخل هواپیما دیده‌ام. ما بعد از تجربه بدترین اتفاقی که ممکن است در زمینه کاری ما بیفتد، در کنار هم کار کرده‌ایم. من می‌توانم رفتارهای او را پیش‌بینی کنم و او هم می‌تواند واکنش‌های مرا پیش‌بینی کند.
بهنکن، هورلی و سایر فضانوردان Commercial Crew، مشاوره‌های مختلفی در زمینه طراحی سوئیچ‌ها و صفحات کنترل به شرکت SpaceX در حین توسعه Crew Dragon داده‌اند.
سونی ویلیامز (Suni Williams) یکی از فضانوردان Commercial Crew قبلا در مصاحبه‌ای گفته بود که او و سایر همکارانش، به SpaceX و بوئینگ هشدار داده بودند که مدل‌های اولیه فضاپیمای آن‌ها اطلاعات نمایش‌داده‌شده بر روی نمایشگرها را بسیار کوچک‌تر نشان می‌دهند.
ویلیامز می‌گوید: درست است که اتوماسیون می‌تواند به ما کمک کند، اما ما مجبور هستیم که مراقب همه چیز باشیم. ما به‌عنوان فضانورد، به هر دو کمپانی مشاوره‌هایی را درباره اینکه چگونه فلان چیز را چک می‌کنیم، یا چگونه چیزهایی که در مقابل‌مان اتفاق می‌افتند را می‌بینم، کجا را چک می‌کنیم، به کجا نگاه می‌کنیم، علامت تاییدمان چیست و… داده‌ایم.
بهنکن به وب‌سایت آتلانتیک گفته است: ما در طول این مدت هر هفته چندین روز را در فلوریدا یا کالیفرنیا صرف ارزیابی طراحی‌های نهایی کرده‌ایم. ما صرفا به برنامه آموزش‌های رسمی مشغول نبوده‌ایم، بلکه در کار توسعه فضاپیما هم شرکت داشته‌ایم.
فرار اضطراری
از آنجاییکه سلامت فضانورد، اولویت اصلی ناساست، فضانوردان Commercial Crew تمرین‌های زیادی را برای شبیه‌سازی خروج اضطراری از محفظه پرتاب فضاپیما انجام داده‌اند تا در صورت وقوع هر گونه حادثه خطرناکی قبل از بلند شدن فضاپیما بلافاصله جان خود را نجات دهند. این فرار اضطراری نیاز به این دارد که فضانوردان با استفاده از سیم‌هایی شبیه زیپ‌لاین، بر روی زمین فرود آیند و خودروهای زرهی سریع آن‌ها از محل دور کنند.
بهنکن بعد از تمرین این فرار می‌گوید: من امروز هربار که برای دسترسی به خودروهای زرهی فرود می‌آمدم با خودم فکر می‌کردم که اگر در روز پرواز در داخل فضاپیما گیر کنیم چه اتفاقی خواهد افتاد.
فضانوردان همچنین پروسه‌ای را تمرین کرده‌اند که به آن‌ها یاد می‌دهد چگونه بعد از فرود آمدن بر روی اقیانوس، خود را از داخل کپسول مخصوص بیرون بیاورند. آن‌ها همچنین تمرین‌هایی را با لباس‌های جدید فضانوردی انجام داده‌اند.
هورلی در سال 2018 گفته بود: ناسا از زمان برنامه شاتل فضایی، حتی یک تست پرواز هم برای یک فضاپیما نداشته است. بنابراین اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80 آخرین باری بوده است که ما این کارها را انجام داده‌ایم. بعضی از این تمرین‌ها، یادگیری دوباره تکنیک‌ها و چیزهایی است که یک فضانورد نیاز دارید همیشه مراقب‌شان باشد.
هر دو فضانورد گفته‌اند که دوست دارند هرچه زودتر فضاپیمای جدید را تجربه کنند و دوباره به ایستگاه فضایی برگردند.
بهنکن می‌گوید: زمانی که شما به ایستگاه فضایی می‌روید با خودتان فکر می‌کنید که آنجا تغییر چندانی نخواهید کرد. اما باید بگویم که این سفر واقعا شما را تغییر می‌دهد و امیدوارم که به شکل بهتری تغییر دهد.
او در ادامه صحبت‌هایش گفته: مردم از ما درباره تجاری‌سازی فضا می پرسند و من به‌شدت معتقدم که هرچه ما بتوانیم افراد بیشتری را به فضا بفرستیم، سیاره ما بهتر از قبل خواهد شد.
