بازیهای کارآگاهی همیشه جذابیت خاص خود را برای کسانی که عاشق بازیهای ماجرایی هستند، داشته‌اند. در این مدل بازی‌ها معمولا شما نقش کارآگاهی خبره را بازی می‌کنید که درست مثل سری داستان‌های کارآگاهی پوآرو باید پرده از راز یک قتل یا مشابه آن بردارید. برخی از این بازی‌ها به قدری پیچیده می‌شوند که وقتی به اواسط‌شان برسید، قطعا به کمک نیاز خواهید داشت! البته این بستگی به حس کارآگاهی شما هم دارد، شاید بتوانید تا آخر بازی هم بروید و همه معماهای آن را بدون یک ذره کمک گرفتن حل کنید. یکی دیگر از نقاط عطف این‌گونه بازی‌ها، داستان پیچیده و پر رمز و راز آنهاست که شما را به دنبال خود می‌کشد. شما درست باید مثل کارآگاه پوآرو از سلول‌های خاکستری مغزتان استفاده کنید و برای حل معماهای بازی هیچ چیزی را نادیده نگیرید! در زیر به نقد و بررسی بازی The Passenger که در همین سبک است، می‌پردازیم.
در ابتدای بازی مثل بسیاری دیگر از بازی‌ها شما به صورت مختصر در جریان اتفاقات بازی قرار می‌گیرید: پدر و مادری در حال بحث کردن، بچه‌ای که آن طرف‌تر گریه می‌کند، دختر نوجوانی که دست پدر را می‌کشد و صدای گلوله! تصاویری از نقاشی‌های کودکانه، پدری که در ایستگاه مترو به آنها خیره شده و نهایتا عکس‌هایی که از دست او می‌افتند. این آغاز ماجراست. از آن جایی که صحنه‌های فوق راوی هم ندارند هر کسی می‌تواند از آن تفسیری جداگانه داشته باشد ولی به نظر می‌آید داستان بازی همان چیزی باشد که در فوق گفتیم. خوشبختانه بازی دارای راهنمایی است که در اوایل بازی قواعد و شیوه تعامل با بازی را به شما می‌آموزد.
شما باید در صحنه‌های مختلفی که به آنها وارد می‌شوید در جستجوی سرنخ‌ها تلاش کنید. وقتی به آیتمی نزدیک شوید که باید آن را بردارید یا با آن تعامل کنید، به رنگ زرد در می‌آید. وقتی آیتم را لمس کنید، برداشته می‌شود یا اگر سرنخی در آن باشد به شما نشان داده خواهد شد. در صورتی که آیتم برداشتنی باشد، کافی است آن را لمس کنید تا به لیست آیتم‌های شما که در بالای صفحه نمایشگر نشان داده می‌شود، اضافه گردد. برخی از معماهای بازی مربوط به ترکیب آیتم‌ها با هم می‌شود. شما می‌توانید آیتم‌های مختلفی را با هم ترکیب کنید و به سرنخ‌های جدید یا آیتم‌های جدید دیگری دست پیدا نمایید. به عنوان مثال در صحنه اول بازی شما یک کوزه و یک چکش بر می‌دارید و دری دارید که قفل است. فکر می‌کنید باید چه کار کنید؟ خب اگر اهل بازیهای ماجرایی باشید، خیلی فوری جواب می‌دهید: چکش را باید با کوزه ترکیب کرد که در واقع منظور شکستن کوزه است. درست است! حالا شما به یک کلید دست پیدا می‌کنید که با آن می‌توانید در را باز کنید. البته فکر نکنید همه معماهای این بازی به همین سادگی حل می‌شوند! این اول کار است، وقتی در بازی پیش می‌روید با معماهای سخت‌تری نیز مواجه خواهید شد.
وقتی برخی از آیتم‌های موجود در بازی را لمس کنید به رنگ قرمز در می‌آیند. این بدان معناست که باید آیتمی را از لیست آیتم‌های خود انتخاب کرده و روی آنها بکشید. در مثال بالا وقتی در را لمس می‌کنید به رنگ قرمز در می آید و این بدان معناست که باید آیتمی (کلید) را از لیست آیتم‌های خود برداشته و روی آن بکشید تا باز شود. همچنین در برخی صحنه‌ها وقتی به منتهی‌الیه سمت راست یا چپ صحنه می‌روید، علامت یک فلش و در ظاهر می‌شود که بدین معناست که از آن قسمت می‌توانید از صحنه خارج شده و به صحنه دیگری وارد شوید. در بعضی صحنه‌ها نیز به مقتضی صحنه، خود بازی روی بخشی از صفحه زوم می‌کند یا اینکه زوم را برمی‌گرداند تا کل صفحه معلوم شود. این بازی را نمی‌توان یک عنوان ماجرایی دانست که در آن معماها صرفا با قدرت استدلال حل می‌شوند. برخی از معماهای موجود در این بازی از نوع مکانیکی هستند، یعنی شما باید از دقت خود در حرکات مکانیکی استفاده کنید تا بتوانید از پس آنها برآیید. اگر بخواهیم مثالی از معماهای مکانیکی در این بازی بزنیم، می‌توانیم به قسمتی اشاره کنیم که در آن باید کلیدی را که زیر دریچه فاضلاب میان یک سری وسیله فلزی دیگر افتاده را با آهن‌ربا بردارید. در واقع شما طنابی را به انتهای آهن‌ربا متصل کرده‌اید و حالا باید با کج و راست کردن گوشی و بالا و پایین بردن آهن ربا با دو فلش بالا و پایین طوری آهن‌ربا را حرکت دهید که دقیقا روی کلید قرار گیرد.
محیط بازی محیطی کاملا بی‌روح است و موسیقی متن آن نیز همین حس را به شما القا می‌کند. خیابان‌های کثیف و رنگ و رو رفته و مکان‌های پر از آشغال و خرت و پرت جزء جدانشدنی بازی هستند. کل بازی در محیطی دو بعدی انجام می‌شود ولی این نقطه ضعف آن محسوب نمی‌شود. به نوعی می‌توان گفت این بازی از لحاظ سبک بیشتر شبیه به بازیهای کلاسیک ماجرایی است که شما باید با حرکت کاراکتر در طول صفحه به سرنخ‌ها و معماها دسترسی پیدا کنید و آنها را حل کنید. به نظر من اگر برای پرده اول بازی یا میان پرده‌های وسط بازی راوی هم گذاشته می‌شد، هم داستان بازی آشکارتر بود و هم به جذابیت آن اضافه می‌گشت. انیمشین‌های بازی هم چیزی فراتر از بازیهای ماجرایی نیست، فقط شما انیمیشن حرکت کارآگاه با چپ، راست، بالا و پایین را خواهید داشت و البته حرکت اجسام در معماهای مکانیکی بازی.
فکر می‌کنید چه رازی پشت داستان مبهم این بازی نهفته باشد؟
خیلی باحال بود!
به نظر جالب میاد