زمانی برای آسایش! (بررسی گوشی-تبلت ایسوس پد فون ۲)

یکی از سیاست‌هایی که همیشه در بخش آزمایشگاه دنبال کرده‌ایم (و البته می‌کنیم!)، تلاش در بررسی زود هنگام گجت‌های جدید دنیای فناوری است. مواردی که در مقالات قبلی ثابت نموده‌ایم که گاهی اوقات نه تنها در ایران، بلکه در جهان هم در بین اولین‌ها هستیم (چه اعتماد به نفسی! اما خداییش کاذب نیست!).
حالا این همه حرف به هم بافتیم که چه بگوییم؟! گجتی که امروز بررسی می‌کنیم پد فون ۲ ایسوس است، دستگاهی که تقریبا سه ماه از ورود آن به بازارهای جهانی می‌گذرد و قبل از عید نیز به صورت رسمی وارد بازار کشومان شد. دلیل اینکه قصد داریم تا این محصول ایسوس را به صورت اختصاصی برای شما بررسی کنیم، تازگی آن نیست، بلکه خاص بودنش است که سبب شد تا آن را به آزمایشگاه آی‌تی‌رسان دعوت کرده و کاندیدای بررسی خود کنیم.
شاید هنوز نامی برای این دسته از محصولات انتخاب نشده باشد و اگر سازنده دیگری هم اقدام یه ساخت چنین کالایی بکند، کاربران به عادت آن را پد فون صدا بزنند! پد به معنای تخته (یا لوح) و فون به معنای تلفن، انتخاب خوبی است که ایسوس برای این رده از محصولاتش داشته، چرا که علاوه بر کوتاه بودن، بسیار هم جامع است! البته قرار نیست کلاس لغت شناسی داشته باشیم و بخواهیم نام‌ها را مورد نقد قرار دهیم، بلکه این پد فون ۲ است که در بوته آزمایش ما قرار خواهد گرفت، پس با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

کدام را بیشتر دوست بداریم؟!
وقتی شما یک تبلت و گوشی پیشرفته را در اختیار داشته باشید، کدام یک بیشتر مورد علاقه‌تان خواهد بود؟ شاید به مانند پدری که هر دو فرزندش را به یک اندازه دوست دارد، بگویید من بین آن‌ها فرقی نمی‌گذارم و به هر دو علاقه‌مندم! اما اگر از ما بپرسید، می‌گوییم گوشی را کمی بیشتر دوست داشته باشید! حال چرا؟! به دلیل آنکه مغز متفکر دستگاه شما در آن نهفته شده و می‌تواند به تنهایی نیز عمل کند اما استیشن (یا همان تبلت) بدون گوشی کار خاصی را انجام نمی‌دهد و شاید تنها به عنوان یک سینی کوچک جهت حمل استکان چای از آن استفاده کنید! البته باید اذعان کرد که این مورد اصلا ضعف نیست چرا که فلسفه تولید پد فون نیز بر همین اصل استوار بوده که شما بتوانید به نوعی دو دستگاه را با یک سخت افزار در اختیار بگیرید. از آنجایی هم که کسی دوست ندارد تبلت ۱۰ اینچی را کنار گوش خود برای مکالمه نگاه دارد، پس میزبانی سخت افزار بر عهده گوشی قرار داده شده تا نقش کلیدی‌تر را بازی کند. البته از آنجایی که تا آخر این مقاله نمی‌شود دایما از لفظ عمومی تبلت و گوشی استفاده کرد، از القاب پد فون کوچک (به جای گوشی) و پد فون بزرگ (به جای تبلت) استفاده می‌کنیم. ایسوس ما را برای این نام گذاری بر روی فرزندانش ببخشاید!

پد فون کوچک قشنگ است؟!
شاید برخی تصور کنند به دلیل آنکه تخصص اصلی ایسوس در ساخت تجهیزات سخت افزاری و یا لپ‌تاپ و تبلت است، نتواند یک گوشی موبایل شیک و کارامد بسازد. خدمت این افراد بایستی عرض کنیم که بهتر است از خواب غفلت بیدار شوید زیرا ایسوس نه تنها از پس این وظیفه خطیر بر آمده، بلکه طراحی گوشی به نحوی بوده که از همان لحظه به دست گرفتن، متوجه می‌شوید با یک محصول پیشرفته و امروزی رو به رو هستید. پد فون کوچک با نمایشگر 4.7 اینچی خود، تنها ۱۳۵ گرم وزن دارد و جنس بدنه به گونه‌ای است که به هیچ عنوان شما را نا امید نخواهد کرد. سطح جلویی با شیشه یک پارچه گوریلا پوشانده شده که به دلیل وسعت، حتی از نمایشگر نیز عبور کرده و لوگوی ایسوس و سه کلید لمسی اندروید را نیز در بر گرفته است، موردی که سبب با کلاس‌تر شدن گوشی شما می‌شود!

در کنار‌ها یک نوار فلزی مستحکم به چشم می‌خورد و پشت پد فون کوچک از پلی کربنات مقاومی ساخته شده که رده‌های دایره‌ای شکل و زبری بر روی آن کشیده و اگر کمی وسواسی باشید، از ساییده شدن ناخن خود بر روی آن مور مور خواهید شد (فکر نکنید خودم رو گفتم‌ها!).

طراحی پد فون کوچک به گونه‌ای است که اگر از کنار به آن نگاه کنید، در وهله اول تصور خواهید کرد که طراحی گوه‌ای شکل دارد، در صورتی‌که این گونه نیست و شکل خاص نوار فلزی این فکر را به شما القا خواهد کرد.

درب پشتی کاملا یک تکه بوده و با کمی دقت متوجه می‌شوید که رنگ آن قهوه‌ای سوخته است (چرا قهوه‌ای؟!) ظاهرا ایسوس خیلی به جلف بازی علاقه‌ای نداشته زیرا همه چیز در عین سادگی طراحی شده است. در سمت راست کلید پاور و دکمه یک پارچه صدا قرار دارند، در بخش بالایی پورت استاندارد 3.5 میلی‌متری در کنار جایگاه ورودی سیم کارت دیده می‌شود و در سمت چپ هم بیابان برهوت است!

در پایین پورت میکرو یو اس‌بی وجود دارد که در کنارش دو حفره حضور دارند و از همین طریق است که پد فون کوچک، به پد فون بزرگ متصل خواهد شد. لنز دوربین در مرکز دایره‌های حکاکی شده پشت گوشی قرار دارد و تک فلاش LED کمی پایین‌تر از آن دیده می‌شود. اسپیکر مونو نیز در این قسمت کار گذاشته شده (که ای کاش در جلو بود) و لوگوی فلزی پد فون در پایین گوشی می‌درخشد.

پد فون بزرگ زشت است؟!
واقعیت این است که وقتی به پد فون بزرگ (که حالا استیشن یا تبلت نیز آن را می‌توانیم بنامیم) دست می‌زدم، احساس می‌کردم با یک گجت بی روح سر و کار دارم! (مگه بقیه گجت‌ها روح دارند؟!). اینکه پد فون بزرگ به تنهایی قادر به انجام هیچ کاری نیست، سبب می‌شود تا گاهی دل آدم به حالش بسوزد! وقتی از جلو به آن نگاه می‌کنیم، ظاهرش کاملا به تبلت‌های امروزی شبیه بوده و هیچ تردیدی در هویت آن نخواهید داشت.

اما اگر پد فون بزرگ را برگردانید، با صحنه دلخراشی رو به رو خواهید شد (موضوع رو احساسی کنید!)، یک تبلت که قلبش را از جای در آورده‌اند و احتمالا اگر ندانید که این حفره بزرگ برای چیست، قطراتی اشک نیز بر روی گونه‌های شما برای ناکام ماندنش جاری خواهد شد. اما این سرنوشتی است که ایسوس برای پد فون بزرگ در نظر گرفته و بهتر است بخاطر آن ناراحت نباشید زیرا وقتی که گوشی درون جایگاه اصلی‌اش قرار بگیرد، پد فون بزرگ همچون یک تبلت سرحال روشن شده و برای شما به رقص (همان حرکات موزون!) و آواز (از نوع مجاز) خواهد پرداخت.

وقتی گوشی درون تبلت قرار می‌گیرد، دستگاه کمی حالت نا متقارن گرفته و از سطح بالاتر می‌ایستد. به همین خاطر حواستان باشد آن را در لبه‌ها نگذارید زیرا احتمال سقوطش با برخورد یک ضربه کوچک وجود دارد. البته نحوه جای‌گذاری گوشی درون استیشن بسیار روان است و برخلاف پدفون ۱ که درون یک محفظه بایستی آن را قرار می‌دادید، به راحتی در پشت تبلت سوار شده و به هیچ عنوان هم از دستگاه جدا نمی‌شود. در اینجا نیز ایسوس سادگی را در طراحی پد فون بزرگ رعایت کرده و به جز کلید یکپارچه صدا (در سمت چپ) و کلید کوچک پاور (قفل نمایشگر)، چیز دیگری دیده نمی‌شود (معلوم نیست ایسوس که انقدر ساده زیستی رو دوست داره، چرا قیمت‌هاش انقدر بالاست!).

بر روی استیشن دوربین جلو جهت مکالمات تصویری هم تعبیه شده و خبری از دوربین پشتی نیست که البته منطقی است زیرا از پد فون کوچک برای این کار استفاده می‌شود. به مانند گوشی، استیشن با آن قد و هیکل فقط از یک اسپیکر استفاده کرده و با آنکه صدای آن بلند است اما هیچوقت کیفیت تفکیک صدای اسپیکرهای استریو را نخواهد داشت و مشخص نیست چرا ایسوس با وجود این همه فضایی که در پد فون بزرگ داشت، این مورد مهم را نا دیده گرفته است!

نمایشگرها چه می‌گویند؟
به طور معمول یک نمایشگر حرف نمی‌تواند بزند اما از ظاهرش، ما می‌توانیم چیزهایی را در یابیم که به آن سخن بصری می‌گویند! (فکر نکنید از خودم در آوردم!) در اینجا ما با دو نمایشگر سر و کار داریم که دست بر قضا، هر دو اچ‌دی هستند اما یکی 4.7 اینچی و دیگری 10.1 اینچی! درباره پد فون کوچک می‌توان این وضوح تصویر را قابل قبول دانست، استفاده ایسوس از فناوری +Super IPS هم مزید بر علت شده تا تصاویری شفاف و روشن نصیب دیدگان شما شود. تا اینجا همه چیز خوب است اما وقتی که گوشی را درون استیشن می‌گذارید و ابعاد نمایشگر تا ۴ برابر افزایش می‌یابد، بدون آنکه وضوح تصویر افزایش چندانی داشته باشد (تنها ۸۰ پیکسل در عرض اضافه می‌شود)، متوجه اختلاف خواهید شد! در اینجا تنها باید آهی کشید که چرا ایسوس با داشتن تبلت‌هایی با نمایشگر فول اچ‌دی، در چنین محصول مهمی از این امر غفلت ورزیده و اجازه نداده تا حس خوب کار کردن با یک نمایشگر با کیفیت، در تبلت نیز ادامه پیدا کند. البته کیفیت نشان دادن تصاویر مناسب بوده و رنگ‌ها نیز طبیعی نشان داده می‌شوند، اما تفاوت کیفیت تصاویر نیز مشهود است. برای آنکه بیشتر از این پد فون بزرگ را شرمنده نکنیم، دست پد فون کوچک را گرفتیم و چند عکس یادگاری در کنار چند تن از بزرگان دنیای تلفن همراه با آن گرفتیم تا ببینید که گوشی ساخت ایسوس، در کنار سونی اکسپریا اس و اچ‌تی‌سی وان هم کیفیت خوبی دارد (نمایشگر پدفون کوچک در سمت چپ قرار دارد و دو تصویر نخست به همراه اکسپریا اس و دو تصویر بعدی با اچ‌تی‌سی وان است).

چند هسته دوست دارید؟
ایسوس در پد فون قبلی از یک پردازنده دو هسته‌ای استفاده کرد که سبب شد تا در نسخه شماره دوم، کاربران انتظار یک نمونه حداقل چهار هسته‌ای را بکشند (مگر بالاتر را هم می‌شد انتظار داشت!). استفاده از چیپست قدرتمند کوالکام موسوم به S4 Pro نشان داد که حدس ما درست است و پد فون کوچک پر از هسته خواهد بود! این چیپست چهار هسته‌ای از واحد گرافیکی پر توانی چون Adreno 320 نیز بهره می‌گیرد تا جمع خوبان در قلب تپنده محصول ایسوس تکمیل شود.
برای آنکه کمی بیشتر با توانایی‌های پد فون کوچک آشنا شوید، آن را وارد آزمون‌های دشوار خودمان کردیم تا ببینید چه نتیجه‌ای در قیاس با ابر قدرتان بازار می‌گیرد.

در آزمون نخست به سراغ بنچمارک پی رفتم. برنامه‌ای که علیرغم سادگی، نتایج بسیار خوب و دقیقی را ارایه می‌دهد. محاسبه این عدد در 280 میلی‌ثانیه، سبب شد تا بفهمیم که پد فون کوچک قدرت مناسبی را در زیر چهره شیشه‌ای خود پنهان کرده است.

مرحله بعدی مربوط به آزمون دوست داشتنی Quadrant Professional بود تا در چهار مرحله مختلف، توانایی پد فون را در مواجهه با رقبا به چالش بکشد.

برای آنکه عملکرد Adreno 320 را به صورت جداگانه بسنجیم، از NenaMark 2 استفاده کردیم. ثبت عدد 58 فریم بر ثانیه، هیچ حرف و حدیثی در قدرت واحد گرافیکی باقی نگذاشت.

آزمون آخر را به اسمارت بنچ اختصاص دادیم تا به صورت هم‌زمان کار واحد گرافیکی و پردازنده را در کنار یکدیگر بسنجد. نتیجه این آزمون نشان داد که پد فون به خوبی از پس سرافراز کردن سازنده‌اش بر خواهد آمد.

آیا دنیا به کام گوگل است؟!
تقریبا هر گوشی یا تبلت پیشرفته‌ای (به غیر از محصولات اپل) را در بازار می‌بینیم، سایه آدمک سبز اندروید بر روی آن سنگینی می‌کند و پد فون ۲ هم از این قضیه مستثنی نیست. ایسوس از نسخه 4.1 این سیستم عامل موسوم به آب‌نبات ژله‌ای بر روی محصول جدیدش بهره گرفته و اینترفیس هم بیشترین شباهت را به نسخه اصلی خود گوگل دارد.

در واقع ایسوس بر خلاف سازندگانی چون سامسونگ و اچ‌تی‌سی، دست به تغییرات گسترده‌ای بر روی رابط کاربری نزده است و ترجیح داده تا گوشی خودش را با یک آرایش ساده و بدون نیاز به هیچ‌گونه عمل جراحی روانه بازار کند.
البته این تغییرات در برخی قسمت‌ها همچون نوار اعلانات بیشتر دیده می‌شود، جایی که ایسوس با هوشمندی یک ردیف کامل از میانبرها را برای دسترسی سریع کاربر آورده است و از آنجایی که تعداد آن‌ها زیاد است، به صورت افقی بایستی آیکون‌ها را حرکت دهید.

هنگامی‌که شما پدفون کوچک را درون بزرگ قرار می‌دهید، فناوری Dynamic Display به یاری آمده و خیلی سریع (در حدود ۲ ثانیه) تصویر را با ابعاد تبلت هماهنگ می‌کند.
خوشبختانه در این تغییرات، ایراد خاصی مشاهده نمی‌شود و شما به راحتی و بدون خواندن هیچ ورد و جادویی، گوشی موبایلتان را به یک تبلت ۱۰ اینچی تبدیل می‌کنید.

مگاپیکسل بیشتر یعنی کیفیت بهتر؟
اگر مقاله بررسی اچ‌تی‌سی وان را خوانده باشید، در آنجا گفتیم که مگا پیکسل تنها یکی از فاکتورها در کیفیت عکس است و موارد بسیار دیگری نیز در این امر دخالت دارند. حال ایسوس از یک سنسور ۱۳ مگا پیکسلی برای دوربین خود بهره گرفته که حداقل نسبت به پد فون ۱، کیفیت بهتری دارد. منوی کاربری گویا است و سرعت زوم نیز بسیار بالاست.
ایسوس در ساخت دوربین از سنسور BSI سونی استفاده کرده که میزان گشودگی لنز آن در حد قابل قبول f/2.4 قرار دارد. پد فون کوچک قادر است تا ۱۰۰ عکس را یک نفس برای شما بگیرد که حتما از این سرعت بالا به وجد خواهید آمد! قابلیت‌هایی چون عکاسی پاناروما و HDR نیز برای آن در نظر گرفته شده و حالت‌هایی به منظور تغییر در سوژه عکاسی و حتی شفاف کردن پوست در زمان ژست گرفتن شما فراهم شده که سبب می‌شود از دیدن چهره خود تا حد زیادی تعجب کرده و حتی در صورت نشناختن، عاشق خودتان شوید!
برای بررسی بهتر کارایی دوربین چند عکس مختلف با گرفتیم که در تصاویر زیر مشاهده می‌کنید.

خوشبختانه ایسوس در بخش فیلم‌برداری نیز بسیار خوب عمل می‌کند. شما می‌توانید به صورت فول اچ‌دی و سرعت ۳۰ فریم بر ثانیه و یا اچ‌دی با سرعت ۶۰ فریم بر ثانیه فیلم بگیرید. حالت فوکوس متوالی برای شما در این زمان فعال است و حتی می‌توانید از قابلیتی به نام فوکوس هوشمند نیز استفاده کنید. در کلیپی که ما گرفتیم تصاویر با کیفیت بالا و حداقل نویز موجود ضبط شدند، صدا نیز شفاف بوده و با کیفیت ۱۶۰ کیلوبیت بر ثانیه ذخیر شدند.

چرا پد فون ۲ را بخریم؟!
واقعا هدف اصلی ایسوس از ساخت چنین دستگاهی چه بوده است؟ بسیاری فکر می‌کنند داشتن هم زمان تبلت و تلفن همراه، سبب آسان‌تر شدن حمل و به نوعی خریدن یک عدد دستگاه و صاحب شدن دو تا است! در صورتی‌که قضیه این نیست. وقتی شما یک استیشن با وزن ۵۱۴ گرم و اندازه نمایشگر 10 اینچی دارید و جثه گوشی‌تان هم درست به مانند مدل‌های 4.7 اینچی موجود در بازار است، پس چنین فرضیه‌ای صحیح نخواهد بود.
بحث دیگری که در اینجا مطرح می‌شود، مقرون به صرفه‌تر بودن این خرید است. یعنی شما اگر یک تبلت و گوشی هم رده را بخرید، قیمت آن بیشتر از پد فون ۲ برایتان آب خواهد خورد. اما آیا این فرضیه صحیح است؟
قیمت حدودی این محصول، نسخه ۳۲ گیگابایت آن در بازار، در حدود 2.900.000 تومان است. اگر محصولات هم رده پد فون کوچک را در کنار آن بگذاریم، به مدل‌هایی چون ال‌جی 4X HD، سامسونگ گلکسی اس ۳ و اچ‌تی‌سی وان ایکس برخورد می‌کنیم که از رنج قیمتی 1.300.000 تا 1.600.000 تومان قیمت دارند. میانگین این عدد را اگر در نظر بگیریم و از رقم اصلی پد فون ۲ کم کنیم، مبلغ 1.450.000 تومان باقی می‌ماند که می‌توان آن را برای پد فون بزرگ در نظر گرفت. مدلی که هیچ سخت افزار خاصی نیز بر روی آن تعبیه نشده و به جز یک کیف، لوازم جانبی خاصی نیز به همراهش عرضه نمی‌شود. وضوح تصویر اچ‌دی نمایشگر هم چیز دندان گیری نیست و فقط با کمی قیمت بالاتر در بازار، می‌توان تبلت‌هایی چون هواوی مدیا پد را خرید که علاوه بر نمایشگر فول اچ‌دی، سخت افزار کامل و دوربین نیز دارند و حتی در برند ایسوس نیز تبلت‌‌های ۱۰ اینچی، اختلاف قیمتی خیلی بالایی با این مبلغ ندارند. پس چرا باید پد فون ۲ را بخریم، وقتی‌که با همین مبلغ (و شاید فقط کمی بیشتر) می‌توان یک گوشی هوشمند و تبلت کامل (واژه کامل خیلی اهمیت دارد!) نیز داشت.

قصه ما به سر رسید…
پد فون ۲ را باید محصولی متفاوت دانست که نمونه‌ای را نمی‌توان در بازار و از سایر رقبا برای آن پیدا کرد. گوشی به تنهایی یک ابزار قدرتمند و مناسب است و هنگامی‌که درون استیشن قرار می‌گیرد، سبب می‌شود تا یک تبلت قوی نیز داشته باشید. به طور حتم اگر ایسوس بتواند قیمت محصول تولیدی‌اش را کمی متعادل‌تر نماید، این دستگاه قادر است تا به موفقیت زیادی دست پیدا کند و کاربرانی که دوست دارند تا در هنگام بازی و دیدن فیلم یک نمایشگر بزرگ داشته باشند و در زمان مکالمه و عکاسی یک وسیله کوچک را در دست بگیرند، از داشتن پد فون ۲ شادمان خواهند بود.

خوب‌ها
طراحی ساده و کاربردی
سخت‌افزار مناسب گوشی
خلاقیت در طراحی
دوربین با کیفیت

بدها
قیمت بالا
وضوح تصویر استیشن می‌توانست بهتر باشد!

[box type=”info”]مشخصات پد فون کوچک
ابعاد: 137.9×68.9×9 میلی‌متر
وزن: 135 گرم
نمایشگر: 4.7 اینچ لمسی با وضوح تصویر 1280×720 پیکسل
سیستم عامل: اندروید نسخه 4.1
پردازنده: Quad-core 1.5 GHz Krait
دوربین: 13 مگاپیکسل با فلاش LED، فیلم‌برداری Full HD  با سرعت 30 فریم بر ثانیه
شبکه بی‌سیم: Wi-Fi 802.11 b/g/n
باتری: 2140 میلی‌آمپر[/box]

[box type=”info”]مشخصات پد فون بزرگ
ابعاد: 263×180.8×10.4 میلی‌متر
وزن: 514 گرم
نمایشگر: 10.1 اینچ لمسی با وضوح تصویر 1280×800 پیکسل
باتری: 5000 میلی‌آمپر[/box]