Call of Duty: WWII

بررسی بازی Call Of Duty: WWII؛ شروعی دوباره!

همیشه جنگ‌ جهانی به‌عنوان یکی بزرگترین وقایع تاریخی جهان در کانون توجه فیلم‌سازان و استودیوهای بازی‌سازی بوده است. جنگی که بیش از صدها میلیون نفر را به خاک و خون کشید و هربار که بازی خاصی سراغ به تصویر کشیدن بخشی از آن می‌رود، تب و تاب فراوانی گیمرهای علاقمند به سبک شوتر اول شخص را فرا می‌گیرد.

شخصا به‌عنوان یکی از منتقدان سری بازی‌های بتلفیلد، هنگامی که سال گذشته بازی Battlefield 1 را برای اولین بار روی رایانه نصب کردم با گذراندن هر مرحله بازی بارها استودیو EA Games‌ را تحسین می‌کردم. باید افزود تقریبا اغلب گیمرهای بازی‌های شوتر پس از بازگشت ناگهانی بتلفیلد به نبرد جنگ جهانی، انتظار داشتند تا یک‌ بار دیگر سری Call Of Duty از رفتن به آینده دور و دراز منصرف شود و دوباره یک بازی تمام عیار با داستان جنگ جهانی پیش‌روی کاربران قرار دهد.

پس از این‌که خلاقیت استودیو EA Games‌ با استقبال بسیاری از کاربران همراه گشت، رسما اعلام شد که نسخه بعدی بازی محبوب ندای وظیفه نیز دوباره ما را درون حال و هوای جنگ جهانی دوم قرار خواهد داد. اگر شما نیز از لحظه انتشار این خبر تا زمان عرضه بی‌صبرانه منتظر بررسی و نگاهی عمیق به آخرین دستاورد اکتیویژن و اسلج‌همر هستید، حتما تا پایان این مقاله همراه آی‌تی‌رسان باشید…

Call of Duty: WWII

با اولین ورود به بازی در نخستین صحنه با شخصیت‌های بازی آشنا خواهید شد. دنیلز، زاسمن، پیرسون و دیگر افرادی که هرکدام به‌نوعی در طول بازی با دنیلز در تعامل هستند. در حقیقت داستان بازی حول کارکتری به نام رونالد دنیلز اتفاق می‌افتد. سرباز جوانی که اولین ماموریت خود را در روز D-Day (روز حمله‌ متحدین) آغاز می‌کند و در هر لحظه گیمر بیش از پیش با شخصیت او آشنا خواهد شد.

با وجود این‌که داستان نبرد سخت در ساحل نورماندی بارها و بارها به تصویر کشیده ولی لمس هیجان شگفت‌انگیز این نبرد در بازی Call Of Duty: WWII از جذابیت خاصی برخوردار است. بازی ندای وظیفه همواره در زمینه داستان‌سرایی یک سر و گردن از دیگر همتایان خود بالاتر بوده و این بار نیز این موضوع کاملا احساس می‌شود.

با طی مراحل مختلف، دقت به شوخی‌های افراد حاضر در جوخه و مکالمه‌های معنادار دوستان در هر مرحله حس مشترک بیشتری میان دنیلز و گیمر ایجاد خواهد شد که باید کمپانی سازنده را بسیار تحسین نمود. بازی شخصیت‌های موجود را تا حد مناسبی ساخته و پرداخته کرده و با ایجاد داستان‌هایی درباره زندگی شخصی افراد، حس واقعی بودن را بیشتر از نسخه‌های پیشین به گیمر القا می‌کند و نشان می‌دهد که تنها تمرکز سازنده، ساخت یک میدان نبرد برای کشتار نبوده است! همچنین نشان دادن ترس و دلهره دنیلز در برخی لحظات حساس و نفس‌گیر هم از دیگر عناصر طبیعی کننده این بازی است.

نکته جالب دیگر در بازی Call Of Duty: WWII خلاقیت استودیو سازنده برای نزدیک ساختن هرچه بیشتر بازی به واقعیت است. چراکه در این بازی برخلاف نسخه‌های پیشین، یکه و تنها به دل دشمن زدن کاری عبث و بیهوده بوده و بدون شک سرنوشتی جز مرگ نخواهد داشت. زیرا در هر لحظه از بازی علاوه بر دقت به دستورات فرمانده برای آسان‌تر عبور کردن از هر مرحله باید دقت داشته باشید که دیگر سلامتی دنیلز بی‌نهایت نیست و برای بازیابی توان خود باید در هنگام نیاز از امدادگر، بسته‌های سلامتی دریافت نمایید.

Call of Duty: WWII

این عنصر بسیار ساده و زیبا شاید در ابتدا کمی اعصاب خردکن و محدود کننده به‌نظر برسد ولی با گذر زمان و عادت به این سیستم متوجه می‌شوید که تا چه اندازه روی القای یک حس میدان نبرد واقعی به گیمر موثر بوده و اکنون چقدر برایتان پناه گرفتن در مکان مناسب و منطقی بودن در هنگام تیراندازی ارزش دارد. همین بخش به طور مشابه برای مهمات هر اسلحه نیز تکرار گشته و زمانی که میزان مهمات اسلحه مورد علاقه‌تان رو به اتمام است باید از فرد مسئول در هر مرحله مهمات دریافت کنید. در واقع باید گفت که در Call Of Duty: WWII یک جوخه نظامی مفهوم زیباتری به خود گرفته و هر شخص وظیفه منحصر به خود را دارد که باعث می‌شود بر جذابیت‌های بازی افزوده شود.

Call of Duty: WWII

مورد دیگری که همواره در نسخه‌های مختلف بازی ندای وظیفه باعث افزایش هیجان کاربر می‌شود، رویدادهای غیرقابل پیش‌بینی در بخش داستانی هستند که در این نسخه نیز به قوت گذشته حضور دارند. تنوع مراحل، تعریف ماموریت‌های گوناگون، رانندگی با جیپ جنگی یا تانک و… همه و همه از مسائلی هستند که به‌خوبی با داستان بازی هماهنگ هستند و با افزودن تنوع به بازی از یکنواخت شدن آن خودداری می‌کنند. این بازی تا حد بسیار زیادی در نشان دادن صحنه‌های تاریک و دل‌خراش جنگ نیز موفق عمل‌ کرده و گاهی اوقات واقعا از دیدن برخی کشتارها احساس تنفر از جنگ به گیمر منتقل می‌شود.

همچنین کمک کردن به دوستانی که در میدان نبرد زخمی شده و وضعیت وخیمی دارند، یکی از وظایف دلچسب بازی بوده که برای انجام آن ضرورتی نیست و حتما نباید به افراد جوخه کمک کنید تا مرحله را به اتمام برسانید اما اگر قصد کمک دارید، کمی بجنبید چراکه هر لحظه امکان دارد دوست عزیزتان زیر آتش دشمنان نازی فدا شود!

به نمایش گذاشتن نقش موثر بانوان در جنگ جهانی نیز یکی‌دیگر از نکاتی است که در نسخه تازه این بازی بکار گرفته شده و در برخی مراحل باید در لباس یک فرد مبدل، درون یکی از مهم‌ترین قرارگا‌ه‌های آلمان‌ها نفوذ کرده و ماموریت تعیین شده را به سرانجام برسانید. جالب است بدانید در این قسمت خودتان باید از روی دیالوگ‌های آماده شده با افراد موجود صحبت نموده و به هدفتان برسید!

اگر بخواهیم درباره گرافیک این بازی نظر بدهیم باید گفت که چهره، لباس و به‌طور کلی جزییات مربوط به شخصیت‌ها خوب و قابل قبول طراحی شده‌اند ولی بازی در برخی موارد مانند جزییات ادوات جنگی ضعیف عمل کرده و وقتی نگاهی دقیق به محیط‌های اطراف خود بیندازید، متوجه می‌شوید از نظر کیفیت چنگی به دل نمی‌زنند و کاملا ساده و بدون جزییات هستند. البته از نکات مثبت این بخش هم می‌توان به نبود هیچ‌گونه افت فریم در پرازدحام‌ترین مراحل و بخش‌های بازی اشاره نمود. ولی باید گفت این بازی در بخش گرافیک انتظارات را آن‌چنان برآورده نمی‌کند. (شاید باید تقصیر را گردن بتلفیلد 1 بیندازیم که سطح انتظارت‌مان را اندکی بالاتر برده!)

Call of Duty: WWII

بدون ترید، بخش صداگذاری و موسیقی متن بازی یکی از قدرتمندترین نمونه‌های عرضه شده تا به امروز است. اگر این بازی را با هدفون انجام دهید متوجه گیرایی و تاثیر صدای فوق‌العاده موجود در بازی خواهید شد که حتی لحن افراد در بازی، صدای تیراندازی و… بسیار زیبا و گوش‌نواز هستند. به‌ویژه زمانی که یک انفجار در نزدیکی‌تان رخ دهد واقعا تاثیر شگرف صداگذاری خوب Call Of Duty: WWII را متوجه می‌شوید. موسیقی متن بازی هم در نوع خودش بسیار عالی بوده و باعث دوگانگی یا تضاد در ذهن گیمر نمی‌شود.

Call of Duty: WWII

عبور از مراحل بخش داستانی بازی به معنی پایان کار نیست و Call of Duty: WWII دو بخش زامبی و چند نفره را هم برای کاربران تدارک دیده تا هرچه بهتر و بیشتر تعامل گیمر را با بازی حفظ نماید. حالت War در بخش چند نفره، دستاورد جدید استودیوی اسلج‌همر است که تجربه‌ای تازه را به گیمر ارایه می‌کند ولی انتظار می‌رود به‌خاطر نقشه‌های اندک، این بخش بعد از مدتی خسته‌کننده و تکراری شود و از همین حالا سازنده باید به فکر افزودن نقشه‌های چالش‌برانگیز به آن باشد. قسمت بعدی در بخش چند نفره، Headquarters نام گرفته که در این حالت می‌توانید به تمرین تیراندازی، بازکردن جعبه‌های لوت و یا حتی دوئل یک به یک با دیگر بازیکنان بپردازید. همچنین اعلام شده که این بخش به‌زودی خریدهای درون برنامه‌ای را هم شامل می‌شود.

حالت زامبی هم یکی از بخش‌های نسبتا محبوب در نسخه‌های اخیر سری بازی‌های ندای وظیفه است که در Call of Duty: WWII به یک بلوغ نسبی رسیده و سازنده سعی کرده تا با تعریف یک داستان غنی و بهبودهای جزئی آن را به یک بخش ترسناک و متفاوت تبدیل کرده و بازیکنان را بیش از پیش از این قسمت راضی نگه دارد.

در آخر باید افزود که Call of Duty: WWII در موارد مختلف نمره قابل قبول و خوبی را دریافت می‌کند و به نظر می‌رسد پس از درگیر شدن بیش از حد بازی در جنگ‌های تخیلی و آیندگان، شاید این نسخه بتواند به‌عنوان شروعی دوباره برای کمپانی سازنده تلقی شود. شروعی که می‌تواند شور و هیجان وصف نشدنی سری بازی‌های ندای وظیفه را مجددا برای گیمرها تداعی کند.

لبخند‌ها:

  • روایت داستانی زیبا
  • صداگذاری و موسیقی عالی
  • واقع‌گرایانه‌‌تر شدن بازی در برخی مفهوم‌ها مانند: تعداد مهمات و سلامتی
  • بخش‌های چند نفره متفاوت
  • مراحل غیر تکراری و متنوع

اشک‌ها:

  • گرافیک متوسط در برخی قسمت‌ها
  • وجود مشکلات اتصال در بخش چند‌ نفره

7 در مورد “بررسی بازی Call Of Duty: WWII؛ شروعی دوباره!”

  1. انقدر گرافیکش بالا بود بعضیوقتا در وقوع داستانش تیک دار میشد ولی خدایی خوب ساپورت کرد فقط گرافیکش

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اسکرول به بالا
TCH