یک نظرسنجی تازه نشان میدهد که بزرگترین ترس گروه زیادی از آمریکاییها تنها زلزله یا کوسه نیست؛ آنها از فساد در دولت بیشتر از هر چیز دیگری میترسند. این گزارش، تصویری از اولویتها و نگرانیهای عمومی را نشان میدهد که در دهههای اخیر تغییرات عجیبی را تجربه کرده است.
نتایج کلیدی نظرسنجی: فساد در رأس نگرانیها
پژوهشگران کالج ویلتکینسون در دانشگاه چپمن هر سال فهرستی از بزرگترین ترسهای مردم آمریکا را منتشر میکنند و امسال نیز مثل ده سال گذشته فساد دولتی بهعنوان مهمترین نگرانی ظاهر شد. حدود 69 درصد از پاسخدهندگان گفتهاند که از فساد در دولت «ناراحت» یا «بسیار نگران» هستند.
- افراد عزیزم به بیماری شدید مبتلا شوند
- سقوط اقتصادی / بحران مالی
- تروریسم سایبری
- مرگ نزدیکان
- دخالت آمریکا در جنگ جهانی دیگر
- آلودگی آب آشامیدنی
- استفاده روسیه از سلاحهای هستهای
- آلودگی اقیانوسها، دریاچهها و رودخانهها
- ردیابی دادههای خصوصی توسط دولت
در مقابل، ترسهایی مثل بیخانمانی، پرواز یا حمله کوسه در پایین فهرست قرار گرفتند. این تفاوتها نشان میدهد که عوامل اجتماعی، سیاسی و رسانهای نقش بزرگتری در شکلگیری اضطراب عمومی دارند تا خطرهای ملموس و روزمره.
چرا این ترسها مهماند؟ زمینه علمی و روانشناختی
پژوهشگران تأکید میکنند که شناخت ترسها به معنی القای اضطراب نیست، بلکه کمک میکند تا آنها را در زمینه مناسب خود قرار دهیم. کریستوفر بیدر، رئیس بخش جامعهشناسی دانشگاه چپمن، اشاره میکند که «رویدادهایی که رسانهها و شبکههای اجتماعی برجسته میکنند، ممکن است نادر باشند اما بهدلیل تکرار و پوشش پررنگ، بهنظر میرسد هر روزه و نزدیکاند.»
مثال روشن: 44 درصد از شرکتکنندگان از تیراندازیهای تصادفی یا جمعی میترسند، در حالی که فقط 19 درصد از فصل آنفلوآنزا نگراناند — با این وجود آنفلوآنزا در یک زمستان میتواند دهها هزار قربانی بگیرد؛ تحقیقی که فصل آنفلوآنزای شدید را با حدود 28 هزار مرگ تخمین زده است، در حالی که شمار کشتهشدگان تیراندازیهای دستهجمعی در 2023 در سطح «چند صد» گزارش شده است. این شکاف بین ادراک و واقعیت آماری نشان میدهد که توجه رسانهای و احساس فردی چگونه اولویتها را شکل میدهد.
آموزش، جامعه و مدیریت اضطراب
پژوهشگران میگویند آموزش و افزایش سواد رسانهای میتواند از دستکاری احساسات جلوگیری کند. همچنین تعاملات اجتماعی به کاهش احساس انزوا و تقویت تابآوری کمک میکند. مَدی ساترن، دانشجوی مشارکتکننده در گردآوری دادهها، میگوید: «دیدن اینکه بسیاری دیگر هم همین نگرانیها را دارند، میتواند حس همبستگی و مقاومت بسازد، بهویژه در شرایط دشوار سیاسی و اقتصادی.»
پیامدها برای سیاستگذاران و رسانهها
وقتی بخش بزرگی از جامعه از فساد دولتی و نقض حریم خصوصی میترسد، پیامدهایی برای شفافیت حکمرانی، قوانین حفاظت از دادهها و پاسخگویی نهادها دارد. رسانهها نیز باید مسئولانهتر پوشش دهند: برجستهسازی خطرات نادر میتواند سیاستگذاری و رفتار عمومی را بهسمت واکنشهای غیرمتناسب سوق دهد.
چند گام عملی که پژوهشگران پیشنهاد میکنند: دنبال کردن منابع معتبر، آموزش درباره آمار و خطرات واقعی، مشارکت در جوامع محلی و تمرین مهارتهای مقابلهای مثل گفتگو و حمایت اجتماعی. این کارها نه تنها اضطراب را کاهش میدهند، بلکه شهروندان را برای فشار آوردن به نهادها جهت افزایش شفافیت و پاسخگویی توانمند میسازند.
